Μετέωρη η οικονομία

Αντιφατικά τα μηνύματα που έρχονται από την πραγματική οικονομία. Η επάνοδος των εξαγωγών το τελευταίο τετράμηνο σε ανοδική τροχιά, σε συνδυασμό με την αποδυνάμωση της ισοτιμίας του ευρώ, δημιουργούν κλίμα συγκρατημένης αισιοδοξίας.



Ο δείκτης βιομηχανικής παραγωγής τον Ιανουάριο αυξήθηκε έστω και οριακά. Αποτυπώνει όμως σαφή τάση αναστροφής της καταστροφικής πορείας των προηγούμενων χρόνων. Αυξήθηκε 0,1% έναντι «βουτιάς» 3,3% πέρυσι.

Ιδιαίτερα ενθαρρυντική η αύξηση της παραγωγής στη μεταποίηση κατά 3,3%. Αύξηση που προφανώς συνδέεται ευθέως με αύξηση των παραγγελιών, επομένως με προσδοκίες για τις εξαγωγές. Πάντως, στην πλειονότητα των επιμέρους κλάδων της μεταποίησης ο δείκτης παραγωγής είναι σε πολύ χαμηλά επίπεδα, δηλαδή δείχνει ότι σ' αυτούς τους κλάδους η ύφεση κυριαρχεί ακόμη.

Από την άλλη πλευρά, η οικονομική δραστηριότητα επιβαρύνεται συνεχώς από την έλλειψη ρευστότητας. Η όποια δε «αναθέρμανση» της ιδιωτικής κατανάλωσης χαρακτηρίζεται ως εύθραυστη, καθώς εξαρτάται από τις γενικότερες πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις. Η δε πιθανή αύξηση τιμών σε εισαγόμενα προϊόντα που τιμολογούνται σε δολάρια, ίσως προκαλέσει πρόσθετα εμπόδια στην ιδιωτική κατανάλωση.

Πάντως η ανεργία δείχνει να σταθεροποιείται σε πολύ υψηλά επίπεδα της τάξης του 25%-26% και, σύμφωνα με όλες τις προβλέψεις, έως το 2020 μπορεί μεν να μειωθεί, αλλά και πάλι θα είναι σε υψηλά επίπεδα, κοντά στο 16%. Και αυτό, υπό την προϋπόθεση, βέβαια, ότι θα επιτευχθούν υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης.

Η τόνωση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων, της οικονομίας συνολικά, είναι καθοριστικός παράγοντας για ευνοϊκές εξελίξεις. Στο πλαίσιο αυτό, είναι προφανές ότι πρέπει να δοθεί έμφαση στις δομικές μεταρρυθμίσεις στις αγορές προϊόντων και υπηρεσιών, ώστε να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα και πέραν του μισθολογικού κόστους και παράλληλα να ενισχυθεί η εξωστρέφεια.