Ο ΧΡΟΝΟΣ ΠΛΕΟΝ ΜΕΤΡΑ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΑ, ΜΕ ΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ ΤΟΥ «ΑΤΥΧΗΜΑΤΟΣ» ΝΑ ΕΓΚΥΜΟΝΕΙ

Αμέσως μετά το Πάσχα ελληνική κυβέρνηση και δανειστές θα βρεθούν ενώπιος ενωπίω με τη σκληρή πραγματικότητα.



Μπορεί μέχρι σήμερα να κινούνταν σε ένα συγκρουσιακό περιβάλλον προσπαθώντας να επιβάλουν η μία στην άλλη πλευρά τις απόψεις της, ωστόσο από την Τρίτη θα βρεθούν μπροστά σε μία άλλη πραγματικότητα. Αυτή που λέει ότι ο χρόνος τελείωσε και η συμφωνία είναι μονόδρομος.

Ελλάδα και πιστωτές ξεκινούν εκ νέου τη διαπραγμάτευση από τα σημεία που συμφωνούν και αυτό είναι τα εξής δύο. Ότι θέλουν η χώρα να παραμείνει μέλος της Ευρωζώνης και πρέπει το ταχύτερο δυνατό να εκταμιευθούν χρήματα προκειμένου να αποφευχθεί κάποιο... ατύχημα. Τα διαθέσιμα στη χώρα στερεύουν και όσο και αν η κυβέρνηση προσπαθεί να «σκουπίσει» ό,τι ρευστό υπάρχει σε φορείς και επιχειρήσεις του Δημοσίου, είναι σίγουρο ότι και αυτά κάποια στιγμή θα τελειώσουν. Ο Απρίλιος όλα δείχνουν ότι βγαίνει, αλλά εντός του επόμενου διμήνου η ασφυξία θα είναι προ των πυλών, αν δεν έχει μεσολαβήσει συμφωνία. Σήμερα η χώρα θα εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της προς το ΔΝΤ, ενώ χθες κατάφερε, έστω και με δυσκολία, να καλύψει την έκδοση των εντόκων γραμματίων.

Όλοι αντιλαμβάνονται ότι αυτό δεν μπορεί να διαρκέσει στο διηνεκές. Η Ελλάδα μπορεί μάξιμουμ να φτάσει μέχρι κάποια στιγμή εντός του Ιουνίου που αρχίζουν οι μεγάλες ανάγκες για πληρωμή δανείων. Και εκεί μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν.

Η συμφωνία είναι η μόνη λύση μεν, αλλά δρόμος για την επίτευξή της είναι στρωμένος με νάρκες. Από την μία, η κυβέρνηση που λέει πως υπάρχουν κόκκινες γραμμές, αλλά δυστυχώς ανάλογη είναι και η στάση των δανειστών. Και για να βρεθεί λύση κάποιος πρέπει να κάνει πίσω ή και οι δύο να κάνουν βήματα προσέγγισης. Και μέχρι στιγμής κανείς δεν δείχνει τέτοια διάσταση. Τα «αγκάθια» για την επίτευξη συμφωνίας είναι λίγο πολύ γνωστά, ενώ το κλίμα πυροδοτούν οι πρωτοβουλίες και η ρητορική της κυβέρνησης, αλλά και οι δηλώσεις των ξένων που στέλνουν τελεσίγραφα προς την Ελλάδα. Στο EuroWorkingGroup που ολοκληρώνει τις εργασίες του σήμερα, αναμένεται να μπει το πλαίσιο που πρέπει να ακολουθήσουν οι δύο πλευρές προκειμένου να επέλθει η συμφωνία. Οι διαφορές είναι μεγάλες, και το μόνο που παραπέμπει σε γρήγορη συμφωνία είναι η ανάγκη για αυτή, παρά τα μέχρι σήμερα δεδομένα.

Ένα πρώτο τεστ στην πορεία σύγκλισης θα αποτελέσει το Eurogroup της 24ης Απριλίου. Οριστική συμφωνία σε αυτό δεν πρόκειται να υπάρξει, αλλά η Ελλάδα ευελπιστεί σε μερική εκταμίευση μέρους της δόσης, ώστε να δοθεί η απαραίτητη ανάσα ρευστότητας μέχρι την οριστική συμφωνία που χρονικά τοποθετείται αρκετά αργότερα και βέβαια πριν από τις 30 Ιουνίου.

Eντοκα
Χθες ξεπεράστηκε ένας σκόπελος. Αυτός των εντόκων γραμματίων. Η έκδοση ήταν επιτυχής, χωρίς την συμμετοχή, όπως αναμενόταν, ξένων επενδυτών. Η έκδοση ύψους 1,4 δισ. μαζί με την αποδοχή μη ανταγωνιστικών προσφορών που θα ανακοινωθούν σήμερα, είχε επιτόκιο 2,97%. Σύμφωνα με τραπεζικές πηγές που επικαλείται το Reuters στην έκδοση δεν συμμετείχαν ξένοι επενδυτές και καλύφθηκε εξ ολοκλήρου από εγχώριες τράπεζες, επενδυτικές εταιρείες και ιδιώτες.

Παραίτηση
Παραιτήθηκε ο εκπρόσωπος της Ελλάδας στο ΔΝΤ, Θάνος Κατσάμπας. Σύμφωνα με πληροφορίες ο λόγος της παραίτησής του οφείλεται στο γεγονός ότι αγνοήθηκε εντελώς κατά την επίσκεψη του υπουργού Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη στην Ουάσιγκτον. Γενικά, η συμπεριφορά των δύο τελευταίων κυβερνήσεων (Σαμαρά και Τσίπρα) απέναντί του δεν ήταν η αρμόζουσα, αναφέρουν πηγές στην Ουάσιγκτον.

Χρηματοδοτικό κενό
Στις Βρυξέλλες, εκτός από τις μεταρρύθμισες, έχουν πιάσει μολύβι και χαρτί και προσπαθούν να υπολογίσουν δύο κομβικής σημασίας μεγέθη για την ελληνική οικονομία, πάνω στα οποία θα στηριχθεί το πρόγραμμα που θα υπογραφεί ανάμεσα στην Ελλάδα και τους πιστωτές. Αυτά είναι το δημοσιονομικό και το χρηματοδοτικό κενό. Όλο αυτό το διάστημα έχουν ακουστεί διάφορα νούμερα για το ύψος του νέου προγράμματος. Κάποιοι ανεβάζουν το ύψος των δανείων που θα χρειαστεί η χώρα για τα επόμενα χρόνια στα 30 - 50 δισ.

Πολλά θα εξαρτηθούν από το πρωτογενές πλεόνασμα που θα συμφωνηθεί πως πρέπει να έχει η χώρα, ενώ αστάθμητος παράγοντας είναι μία πιθανή συμφωνία που θα υπάρξει με τους δανειστές για την αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους σε εφαρμογή της συμφωνίας του Νοεμβρίου του 2012. Και τα δύο προαναφερόμενα είναι άμεσα συνδεδεμένα. Επίσης καθοριστικός παράγοντας θα είναι και οι εκτιμήσεις για την πορεία της οικονομίας το 2015. Όλοι συμφωνούν ότι η προβλεπόμενη ανάπτυξη και το πρωτογενές πλεόνασμα θα πρέπει να αναθεωρηθούν επί τα χείρω.

Το επόμενο που πρέπει να αναζητηθεί είναι το δημοσιονομικό κενό. Όμως είναι μία εξαιρετικά δύσκολη άσκηση που προφανώς και θα αποτελέσει αντικείμενο σκληρών, χρονοβόρων και επίπονων διαπραγματεύσεων. Μέχρι στιγμής πάντως τα ζητήματα αυτά δεν έχουν ανοίξει και αναμένεται να είναι τα επόμενα «αγκάθια» στη διαπραγμάτευση.

Πριν φτάσει αυτή η στιγμή πρέπει όμως να επιλυθούν άλλα σοβαρά ζητήματα που έχουν να κάνουν με το εργασιακό, το ασφαλιστικό και βέβαια τις αποκρατικοποιήσεις. Η επίλυση ή η προσέγγιση σε αυτά τα τρία ζητήματα μπορούν να εδραιώσουν το κλίμα εμπιστοσύνης που θα δώσει και το διαβατήριο για την επίτευξη συνολικής συμφωνίας. Το επόμενο διάστημα και μέχρι το Eurogroup της 24ης Απριλίου θα είναι καθοριστικό, αφού και οι δύο πλευρές εκ των πραγμάτων θα ανοίξουν τα χαρτιά τους και θα φανεί αν είναι πιο κοντά η συμφωνία ή η ρήξη.