Σε περισσότερο από 1,3 δισ. ευρώ -εκ των οποίων το 75% αφορά το 2015- ανέρχονται τα χρέη του ΕΟΠΥΥ και των δημόσιων νοσοκομείων προς τις φαρμακευτικές εταιρείες.
Την ίδια στιγμή, οι φαρμακευτικές εταιρείες καταβάλλουν ένα δισ. ευρώ μέσω rebate (υποχρεωτική έκπτωση) και claw back (μηχανισμός αυτόματης επιστροφής της υπέρβασης).
Στο ασφυκτικό αυτό οικονομικό περιβάλλον, προστίθεται και η επικείμενη εφαρμογή του claw back στη νοσοκομειακή φαρμακευτική δαπάνη, ύψους 450 εκατ. ευρώ για την επόμενη τριετία.
Τα παραπάνω στοιχεία παρουσιάστηκαν χθες από στελέχη της Επιτροπής Φαρμακευτικών Εταιρειών του Ελληνοαμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου. Όπως είπαν, πρόκειται για παγκόσμια ελληνική πρωτοτυπία με πολλά προβληματικά σημεία και αντιπροτείνουν νέα διαπραγμάτευση με τους δανειστές που θα στηρίζεται σε σταθερή χρηματοδότηση της νοσοκομειακής φαρμακευτικής δαπάνης στο ύψος των 700-750 εκατομμυρίων ευρώ και σε ένα δεσμευτικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασαν, η νοσοκομειακή φαρμακευτική δαπάνη που προβλέπεται για το 2016 είναι κατά 130 εκατομμύρια ευρώ λιγότερη από αυτή που πραγματοποιήθηκε το 2015 και εκτίμησαν ότι το μέτρο του νοσοκομειακού claw back θα οδηγήσει σε ανεξέλεγκτη αύξηση της συνολικής δαπάνης. Όπως εξήγησαν, οι φαρμακοποιοί των νοσοκομείων -μην έχοντας δέσμευση να τηρήσουν τον προϋπολογισμό- θα παραγγέλνουν μεγαλύτερες ποσότητες για να έχουν επάρκεια στα φαρμακεία τους.
Η Επιτροπή Φαρμακευτικών Εταιρειών του Ελληνοαμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου, αντιπροτείνει να παραμείνει για την ερχόμενη τριετία ο προϋπολογισμός για τη νοσοκομειακή φαρμακευτική δαπάνη στα επίπεδα που είναι σήμερα (500 εκατ. ευρώ + 250 εκατ. ευρώ μέσω φαρμακείων ΕΟΠΥΥ), να παραμείνουν σταθερά τα δίκτυα διανομής των φαρμάκων (δηλαδή να δίνονται από τα φαρμακεία των δημόσιων νοσοκομείων καθώς και από φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ) και να συμφωνηθεί με τους δανειστές ένα πρόγραμμα ανάπτυξης μηχανισμών εξορθολογισμού της δαπάνης.
Σε κάθε περίπτωση, υποστηρίζουν ότι οι φαρμακευτικές εταιρείες «θα προσπαθήσουν να συνεχίσουν να παρέχουν φάρμακα στην Ελλάδα, όσο μπορούν». Προειδοποιούν ωστόσο ότι ένα σύστημα όπου το κράτος καλύπτει 2,5 δισ. ευρώ δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης (περίπου 2 δισ. ευρώ εξωνοσοκομειακή και 500 εκατ. ευρώ νοσοκομειακή), και οι φαρμακευτικές εταιρείες ένα δισ. ευρώ μέσω rebate και claw back, δεν είναι βιώσιμο.