Ρουκέτες κατά του Μαξίμου για τα capital controls εξαπολύει ο Γ. Βαρουφάκης

Ξαναχτυπά ο Γιάνης Βαορυφάκης και απαντά στους επικριτές του για την πολιτική που ακολούθησε και οδήγησε στα capital controls.



Όπως αναφέρει στην εφημερίδα Real News, «το μόνο που, μια βδομάδα πριν, μπορούσε να αποτρέψει την επιβολή των capital controls ήταν η παράδοση άνευ όρων» και αφήνει αιχμές κατά του Μεγάρου Μαξίμου ότι τελικά θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί μόνο εάν είχαν τηρηθεί οι κόκκινες γραμμές ως προς τη λιτότητα και το χρέος.

«Δυστυχώς, ερήμην μου, τον Μάρτιο και τον Απρίλιο έγιναν υποχωρήσεις στα βασικά ζητήματα (λιτότητα, πρωτογενές και αναδιάρθρωση του χρέους) που έδωσαν στους δανειστές την αυτοπεποίθηση που χρειάζονταν να χρονοτριβούν ως την 30η Ιουνίου, κρίνοντας πως η επιβολή των capital controls εκείνη τη στιγμή θα έφερνε συνθηκολόγηση της κυβέρνησής μας. Όπερ και εγένετο”.

Σε ερώτηση ότι στο ντοκιμαντέρ παραδέχτηκε πως γνώριζε πως θα υπάρξει επιβολή capital controls μετά τη Σύνοδο Κορυφής και την ανακοίνωση του δημοψηφίσματος ανέφερε: «Φανταστείτε να ετίθετο αντίστοιχο ερώτημα στην κυβέρνηση των Αθηνών τον Οκτώβριο του 1940. “Μάθαμε ότι μιa βδομάδα πριν από το τελεσίγραφο της 28ης του μήνα είχατε υποψιαστεί ότι ετοιμαζόταν εισβολή στη χώρα. Τι κάνατε για να την αποτρέψετε;” Η απάντηση είναι, και στην περίπτωση του 1940 και σε εκείνη του Ιουνίου του 2015, η εξής: Το μόνο που, μια βδομάδα πριν, μπορούσε να αποτρέψει την εισβολή/capital controls ήταν η παράδοση άνευ όρων. Ακριβώς επειδή κρίναμε ότι ο ελληνικός λαός απαιτούσε από εμάς να μην παραδοθούμε, να μην συνθηκολογήσουμε, αρνηθήκαμε τους όρους συνθηκολόγησης της 25ης Ιουνίου και ζητήσαμε τη γνώμη του ελληνικού λαού με το δημοψήφισμα. Και ο ελληνικός λαός, στη συντριπτική του πλειοψηφία, μας είπε: “Σωστά πράξατε όχι στην παράδοση”».

Αναφερόμενος στο ντοκιμαντέρ που τον δείχνει να προβλέπει το κλείσιμο των τραπεζών, λέει: «αναφέρθηκα σε κάτι για το οποίο μιλούσα ακόμα και πριν τις εκλογές του Ιανουαρίου. Από το 2010 πρεσβεύω την άποψη ότι, δεδομένης της πτώχευσης του κράτους, οι ελληνικές κυβερνήσεις είχαν υποχρέωση να απορρίπτουν άνευ φόβου και πάθους τις απειλές της επίσημης Ευρώπης ότι, αν δεν δεχθούμε νέα τεράστια, απολύτως μη βιώσιμα δάνεια, θα μας διώξουν από το ευρώ. Στις 25 Ιανουαρίου ο ελληνικός λαός επέλεξε να στηρίξει αυτή τη θέση παρά το γεγονός ότι ποτέ δεν έκρυψα τους κινδύνους και τις απειλές περί Grexit και κλείσιμο τραπεζών που θα ακολουθούσαν στη διάρκεια της σύγκρουσης με τους δανειστές.

Εν κατακλείδι το ότι οι δανειστές θα μας απειλούσαν με κλείσιμο των τραπεζών κάτι για το οποίο είχαν χρησιμοποιήσει την Κύπρο ως “προθέρμανση” ήταν ένα δεδομένο για το οποίο προϊδέαζα τόσο την υπόλοιπη κυβέρνηση όσο και τον ελληνικό λαό πριν από την εκλογή μας, σε άρθρα, στη Βουλή στον δρόμο. Μπορούσε να αποφευχθεί; Βεβαίως και μπορούσε. Όχι όμως τον Ιούνιο, τότε που ο Πολ Μέισον κατέγραψε τις εφιαλτικές εκείνες στιγμές. Από την αρχή έκρινα ότι η έντιμη συμφωνία ήταν εφικτή, αποτρέποντας τα capital controls, εάν την περίοδο Φεβρουαρίου-Μαρτίου είχαμε τηρήσει τις κόκκινες γραμμές μας ως προς τη λιτότητα (απαίτηση να μειωθεί ο στόχος πρωτογενούς πλεονάσματος 1,5%)και το χρέος (επιμονή στις προτάσεις που είχα καταθέσει για “έξυπνες” ανταλλαγές χρέους) με παράλληλες σημαντικές υποχωρήσεις σε πολλά ζητήματα. Δυστυχώς, ερήμην μου, τον Μάρτιο και τον Απρίλιο, έγιναν υποχωρήσεις στα βασικά θέματα (λιτότητα, πρωτογενές και αναδιάρθρωση του χρέους) που έδωσαν στους δανειστές την αυτοπεποίθηση που χρειάζονταν να χρονοτριβούν ως την 30η Ιουνίου, κρίνοντας πως η επιβολή των capital controls εκείνη τη στιγμή θα έφερνε συνθηκολόγηση της κυβέρνησής μας. Όπερ και εγένετο».

Τέλος, όσον αφορά το νέο του κόμμα σημείωσε ότι θα είναι ευρωπαϊκό και η παρουσίασή του θα γίνει στις αρχές Φεβρουαρίου, στο Βερολίνο.