Το λιμάνι... φεύγει

Eνας νέος κίνδυνος απειλεί το λιμάνι του Πειραιά. Από πύλη της Ευρώπης, τείνει να γίνει χώρος αποθήκης εμπορευμάτων κι ένας προορισμός που δεν θα οδηγεί πουθενά.



Αφού με μεγάλες δυσκολίες ξεπεράστηκαν κρατικίστικες ιδεοληψίες και κατάφερε να γίνει το βασικό λιμάνι διακίνησης εμπορευμάτων στη νοτιοανατολική Μεσόγειο με αποτέλεσμα να ανταγωνίζεται τα μεγαλύτερα εμπορικά λιμάνια της Β. Ευρώπης, τώρα απειλείται από την... Ειδομένη.

Σε μια στιγμή που όλοι ανέμεναν να τελεσφορήσει ο περιβόητος διαγωνισμός για την ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ, ώστε να ανοίξει μια νέα περίοδος ανάπτυξης του λιμανιού, ήρθε ο αποκλεισμός της σιδηροδρομικής γραμμής στα σύνορα με τα Σκόπια.

Το μπλόκο που δημιουργήθηκε από τους πρόσφυγες στην Ειδομένη, απέκοψε τη σιδηροδρομική γραμμή μεταφοράς των προϊόντων.

Τώρα χιλιάδες εμπορευματοκιβώτια, αλλά και βαγόνια γεμάτα με άλλα προϊόντα, παραμένουν στα σύνορα ή στους σιδηροδρομικούς σταθμούς της Θεσσαλονίκης και στους χώρους του ΟΛΠ.

Η καταγραφή και μόνο των ποσοτήτων διαφόρων προϊόντων που έχουν μπλοκαριστεί προκαλεί ανησυχία.

Στην Ειδομένη είναι ακινητοποιημένα δεκάδες βαγόνια με χημικά, καύσιμα και προϊόντα σιδήρου.

Πολλά τρένα είναι σταματημένα κατά μήκος της γραμμής εντός των Σκοπίων, της Σερβίας και στα σύνορα Ουγγαρίας-Σλοβακίας και φυσικά στην Ελλάδα.

Το πλέον ανησυχητικό είναι ότι οι ενδιαφερόμενες εταιρείες απελπίστηκαν και άρχισαν ήδη να αναζητούν νέους δρόμους για την προώθηση των προϊόντων τους.

Η πολυεθνική Hewlett Packard, που η έλευσή της στο λιμάνι του Πειραιά χαιρετίστηκε απ’ όλους, αποφάσισε τώρα να μεταφέρει 100 κοντέινερ, που βρίσκονταν εδώ, με άλλο πλοίο για το λιμάνι της Σλοβακίας.

Αν συνεχιστεί η ίδια τακτική και απ’ άλλες εταιρείες, ο κίνδυνος που διαγράφεται είναι τεράστιος.

Ό,τι «κτίστηκε» χρόνια τώρα, για να γίνει το λιμάνι του Πειραιά η πύλη εισόδου της Ευρώπης στα προϊόντα από την Κίνα και τις άλλες χώρες της Ασίας, μπορεί να γκρεμισθεί.

Οι πολυεθνικές που είχαν υπογράψει συμβόλαια με την Cosco μπορούν να βρουν τη λύση και σε άλλα λιμάνια της Τουρκίας ή της Αδριατικής.

Και ο Πειραιάς να γυρίσει πίσω στην εποχή του... πόρτο Λεόνε.