Αριστερά και φορολογία

Είναι εντυπωσιακό. Αυτή η κυβέρνηση συμπληρώνει σε λιγότερο από 15 ημέρες από σήμερα δύο χρόνια στην εξουσία και δεν είναι σε θέση να προβάλει στο ενεργητικό της ούτε μια μείωση φόρου.



Όλο προσθέτει νέες επιβαρύνσεις και μάλιστα εφαρμόζοντας την ίδια τακτική και ακολουθώντας την ίδια συνταγή προσδοκά κάθε φορά παραδόξως ένα διαφορετικό αποτέλεσμα, που φυσικά δεν έρχεται.

Το ίδιο διαπράττει και τώρα, αφού από την αρχή του νέου έτους έχει επιβάλει μια νέα καταιγίδα πρόσθετων φόρων που απλώνεται σ’ όλη την αγορά και επηρεάζει νοικοκυριά και επιχειρήσεις.

Μάλιστα, αυτή η «προσθήκη» φόρων έρχεται σε μια στιγμή που τα στοιχεία του ίδιου του υπουργείου Οικονομικών αποδεικνύουν ότι η υπερφορολόγηση φυσικών και νομικών προσώπων χτυπάει «κόκκινο».

Κάθε μήνα οι απλήρωτοι φόροι φθάνουν στο ένα δισεκατομμύριο και προστίθενται στο «βουνό» των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το Δημόσιο, που ήδη ξεπερνούν συνολικά τα 94 δισ. ευρώ και αντιπροσωπεύουν το μισό και πλέον ΑΕΠ.

Μόνο το 11μηνο Ιανουαρίου-Νοεμβρίου του 2016 τα νέα χρέη έφθασαν τα 12,6 δισ. ευρώ, με αποτέλεσμα περισσότεροι από τους μισούς φορολογούμενους (πάνω από 4 εκατ. πολίτες) να έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές.

Και όταν οι μισοί Έλληνες περνούν -αναγκαστικά όμως και όχι όπως «έπαιζε» ο αντιπολιτευόμενος ΣΥΡΙΖΑ- στο κίνημα «Δεν πληρώνω», οι άλλοι μισοί υπερφορολογούνται και πλησιάζουν σταδιακά να γίνουν μέλη στον «Σύλλογο Οφειλετών».

Έτσι, η πολιτική της υπερφορολόγησης ανοίγει συνεχώς τον φαύλο κύκλο και φυσικά δεν πρόκειται να κλείσει, εάν δεν αρχίσει να εφαρμόζεται μια τακτική αφαίρεσης βαρών.

Τα λεγόμενα «υποζύγια» της εφορίας άρχισαν ήδη να γονατίζουν, όπως διαπιστώνεται τώρα με τα τραγικά αποτελέσματα.

Το δυστύχημα είναι πως κάτι τέτοιο δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα.

Η αντίληψη που κυριαρχεί είναι η επιβολή όλο και νέων φόρων για την εξασφάλιση πόρων που θα διατίθενται κατά το δοκούν και κυρίως προς πελατειακές εξυπηρετήσεις.

Γι’ αυτό και κόντρα σε κάθε λογική στα δύο αυτά χρόνια δεν έγινε ούτε ανακοινώθηκε καμιά μείωση φόρου. Ακόμη και μειώσεις που είχαν γίνει προηγουμένως, όπως ο ΦΠΑ στην εστίαση και η εισφορά αλληλεγγύης, «αποκαταστάθηκαν» και με το παραπάνω.

Και φυσικά η κυβέρνηση με την τακτική της αυτή αντιστρατεύεται τον ίδιο τον εαυτό της.

Αυξάνοντας τους φόρους θέτει στο περιθώριο τους αδύναμους πολίτες και αποκόπτει κάθε ελπίδα για οικονομική ανάπτυξη με τον φορολογικό στραγγαλισμό των επιχειρήσεων.

Και είναι απορίας άξιον πώς αυτή η κυβέρνηση εφαρμόζει μια τόσο σκληρή φορολογική πολιτική που επιτείνει τη λιτότητα.

Το πιθανότερο είναι ότι πιστεύει πως έτσι εφαρμόζει μια προοδευτική και ταξική πολιτική και απαντά στον Ιταλό σκηνοθέτη Νάνι Μορέτι που προκαλούσε τον ντ’ Αλέμα λέγοντας «Πες κάτι αριστερό, ρε Μάσιμο».

Αλλά κανείς δεν νομίζει πως έτσι ασκείται προοδευτική φορολογική πολιτική και όλοι αυτοί οι περισσότεροι από 4 εκατ. φορολογούμενοι στην Ελλάδα με ληξιπρόθεσμα χρέη στην εφορία είχαν συσσωρεύσει μεγάλο και παράνομο πλούτο και πρέπει τώρα να τιμωρηθούν.

Ο υπουργός, Ευκλ. Τσακαλώτος, οφείλει να αλλάξει ρότα. Αλλιώς, σε λίγο όλοι θα του φωνάζουν «Πες κάτι αριστερό, ρε Ευκλείδη».