Δεν άλλαξε ο νόμος. Η όρεξη της κυβέρνησης άλλαξε!

Με την Εγκύκλιο 1041/2017, ο Διοικητής ΑΑΔΕ, Γ. Πιτσιλής, κοινοποιεί στους εισπρακτικούς μηχανισμούς τις διατάξεις του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας (ΚΠολΔ) για τις διαδικασίες είσπραξης. Ουσιαστικά «διατάζει» τους εφοριακούς να εφαρμόζουν τον ΚΠολΔ, όπου στον Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων (ΚΕΔΕ) υπάρχει κενό. Μέχρι εδώ, όλα καλά. Το πρόβλημα ξεκινά όταν, ενώ αντιπαραβάλλει τις διατάξεις του ΚΠολΔ με εκείνες του ΚΕΔΕ, εκεί που ο ΚΕΔΕ είναι πιο ελαστικός για τους οφειλέτες, αφήνει με ύποπτο τρόπο να εννοηθεί ότι θα εφαρμοστεί η σκληρή διάταξη του ΚΠολΔ!



Η εγκύκλιος αυτή είναι ακόμα ένα δείγμα προχειρότητας και νομοθετικής κακοτεχνίας, παρ’ ό,τι δεν δύναται να υποκαταστήσει τον Νόμο. Και είναι τουλάχιστον ύποπτο το γεγονός πως γίνεται προσπάθεια να διαταχθεί η πανταχόθεν είσπραξη, ακόμα κι αν αυτή ακροβατεί στα όρια του Νόμου. Κάτι τέτοιο δεν θα ήταν μεμπτό, εάν η «διαταγή» έμενε στην υπόμνηση των διατάξεων. Εδώ, όμως, διαφαίνεται η προσπάθεια υποκατάστασης του Νόμου, αλλά και η αλλαγή στις ορέξεις του Δημοσίου. Στις ορέξεις που πλέον περιλαμβάνονται και τα σπίτια μας.

Στο σημείο που ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων, δηλαδή στον περιορισμό των κατηγοριών ακατασχέτων, προκαλεί εντύπωση η υπόμνηση του ΚΠολΔ, τη στιγμή που ειδικά σε αυτό το σημείο δεν εφαρμόζεται αυτός, αλλά ο ΚΕΔΕ, που υπερισχύει κι εν προκειμένω περιέχει περισσότερα ακατάσχετα πράγματα! Ο ΚΕΔΕ (άρθρο 17) εξαιρεί από την κατάσχεση ρούχα, σεντόνια, έπιπλα, τρόφιμα, παράσημα, αναμνηστικά αντικείμενα, χειρόγραφα, επιστολές, οικογενειακά έγγραφα, επαγγελματικά βιβλία, μουσικά όργανα, εργαλεία τέχνης, δύο «αροτριώντα» ζώα, ένα υποζύγιο, μία δαμάλα, έξι πρόβατα, έξι γίδες και εκατό πτηνά (έτσι ακριβώς αναφέρονται στον Νόμο).

Αντιθέτως, η διάταξη του ΚΠολΔ είναι λιτή (ΚΠολΔ953, παρ.3): «Εξαιρούνται από την κατάσχεση τα πράγματα που είναι απολύτως απαραίτητα για τις στοιχειώδεις ανάγκες διαβίωσης του οφειλέτη». Με βάση τον ΚΕΔΕ, ο έφορος θα σου αφήσει έξι γίδες. Με βάση τον ΚΠολΔ και την εγκύκλιο, θα σου τις πάρει κι αυτές. Τεχνηέντως, αυτό υπονοεί ο κ. Πιτσιλής;

Ένα επίσης σημαντικό ζήτημα είναι η μείωση της εγγυοδοσίας που απαιτείται να καταβάλει κάποιος για να συμμετάσχει στον πλειστηριασμό (Από 100% του ποσού της προσφοράς σε 30%). Αυτό μπορεί μεν να προσελκύσει περισσότερους ενδιαφερόμενους, αλλά αυξάνει την πιθανότητα αφερεγγυότητας.

Τέλος, η διάταξη του ΚΠολΔ977,παρ.3,που «θυμίζει» ο κ. Πιτσιλής στους Εφοριακούς, ευνοεί αποκλειστικά τις Τράπεζες, σε βάρος των εργαζομένων, αλλά απέναντι ακόμα και στο δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία, αφού οι πρώτες αποκτούν συμμετοχή στη διανομή του πλειστηριάσματος πρώτες. Επί της ουσίας, δηλαδή, η διαχρονική προστασία της πρώτης κατοικίας έναντι των πιστωτικών ιδρυμάτων (νόμος για υπερχρεωμένα νοικοκυριά, απαγόρευση πλειστηριασμού πρώτης κατοικίας) υποχωρεί, με «μπροστινό» το ίδιο το Δημόσιο, το οποίο πλέον θα εκπλειστηριάζει ακίνητα για να πληρώνονται οι τράπεζες!

Μερικές φορές πρέπει να κατακάθεται ο αχός, ώστε να μπορείς με νηφαλιότητα να αντιμετωπίσεις τα άσχημα νέα. Το πρόβλημα, βέβαια, είναι ότι στην ελληνική μας παρούσα πραγματικότητα, τα νέα παραμένουν πάντα άσχημα..!