Το υπερόπλο και η ουσία

Το... υπερόπλο της εφορίας με το οποίο θα γίνεται διασταύρωση -εξπρές στους τραπεζικούς λογαριασμούς και στα εισοδήματα που δηλώνονται, είναι ένα σημαντικό βήμα στη μάχη κατά της φοροδιαφυγής.



Επρεπε να περάσουν δεκαετίες και να έρθει μια πρωτοφανής οικονομική κρίση προκειμένου να δηλώσει η πολιτεία ότι είναι σε θέση να ελέγξει τα «ύποπτα» ΑΦΜ και να διαπιστώσει αν κυκλοφορεί «μαύρο» χρήμα.

Ολοι οι νουνεχείς πολίτες, ειδικά εκείνοι που είναι τα μόνιμα υποζύγια του συστήματος, εύχονται να πετύχει αυτό το λογισμικό και να κληθούν να πληρώσουν όσοι φοροδιαφεύγουν συστηματικά. Ή, τουλάχιστον, να φοβηθούν κάποιοι και να σταματήσουν να αποτελούν μόνιμους «πρωταθλητές» στο ιδιότυπο αυτό... σπορ.

Η φοροδιαφυγή ασφαλώς και δεν είναι ελληνικό φαινόμενο. Μόλις προχθές έγινε γνωστό ότι στην Ιταλία χάνονται ετησίως 110 δισ. ευρώ. Βεβαίως, το ΑΕΠ είναι πολύ μεγαλύτερο στη χώρα αυτή, αλλά όταν στην Ελλάδα η ετήσια φοροδιαφυγή υπολογίζεται σίγουρα πάνω από 20-25 δισ. ευρώ, είναι μια «πληγή» που δεν μπορεί να κλείσει ούτε με... υπερόπλα.

Το φαινόμενο μπορεί να περιοριστεί με ορισμένους τρόπους που συχνά συζητώνται, αλλά ποτέ δεν εφαρμόζονται:

Ο πρώτος είναι η δίκαιη κατανομή των φόρων. Δεν μπορεί μισθωτοί και συνταξιούχοι να επιβαρύνονται, επειδή δεν μπορούν να αποκρύψουν τα εισοδήματά τους.

Ο δεύτερος είναι οι φόροι να «πιάνουν τόπο». Δηλαδή, οι πολίτες που πληρώνουν να αισθάνονται ότι έχουν κράτος. Οτι τα χρήματα «επιστρέφουν» στην Υγεία, την Παιδεία, την Κοινωνική Ασφάλιση κι όχι να χάνονται σε προσλήψεις ημετέρων και σε ένα διαρκές, διακομματικό «πάρτι».

Τέλος, απαιτείται η απόκτηση φορολογικής συνείδησης των Ελλήνων. Δυστυχώς, εδώ χρειάζεται πυγμή, απειλή αυστηρών κυρώσεων, διαρκείς έλεγχοι ώστε να πειστούν όλοι ότι πρέπει να πληρώσουν, ανάλογα με το εισόδημά τους βεβαίως.

Τα υπερόπλα και οι «μεγάλοι αδερφοί» στα εισοδήματα είναι ωραίες επικοινωνιακές ατάκες, αλλά δεν πρέπει να μείνει εκεί η κυβέρνηση. Απαιτείται το «κυνήγι» της ουσίας προκειμένου να αυξηθούν τα έσοδα, και κυρίως να πληρώσουν επιτέλους οι έχοντες, που είναι «επαγγελματίες» κακοπληρωτές.