Σε ηλικία 99 ετών, έφυγε πριν λίγο από
τη ζωή ο πρώην πρωθυπουργός και επίτιμος πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας,
Κωνσταντίνος Μητσοτάκης.
Σύμφωνα με τη λιτή ανακοίνωση της
οικογενείας του: "Σήμερα στη 01:00 ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης έφυγε από
τη ζωή, περιστοιχισμένος από τους ανθρώπους που αγαπούσε και τον
αγαπούσαν".
Καταγόμενος από οικογένεια με έντονη πολιτική παράδοση, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ασχολήθηκε από νωρίς με την πολιτική.
Σε ηλικία 28 ετών εξελέγη για πρώτη φορά
βουλευτής Χανίων με το Κόμμα των Φιλελευθέρων το 1946 και επανεξελέγη
με το ίδιο κόμμα από το 1950 έως το 1958. Το 1951 έγινε υφυπουργός
Οικονομικών στην κυβέρνηση του Σοφοκλή Βενιζέλου, ενώ εκτελούσε και
καθήκοντα υπουργού Οικονομικών και Δημοσίων Έργων. Μετά τη νίκη του
Ελληνικού Συναγερμού του Αλεξάνδρου Παπάγου το 1952, ο Κωνσταντίνος
Μητσοτάκης αναδείχθηκε από τους σημαντικότερους και μαχητικότερους
κοινοβουλευτικούς αντιπάλους της κυβέρνησης.
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης συμμετείχε
ενεργά στις διεργασίες για την ίδρυση νέας πολιτικής κίνησης στο χώρο
του κέντρου. Το 1961 συνέβαλε αποφασιστικά στη συγκρότηση της Ένωσης
Κέντρου και διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο στις εσωκομματικές
συγκρούσεις και αντιπαραθέσεις του κόμματος. Υπήρξε στενός συνεργάτης
και υποστηρικτής του Γεωργίου Παπανδρέου, ιδιαίτερα στις συγκρούσεις του
τελευταίου με τον Σοφοκλή Βενιζέλο. Την περίοδο 1961 - 1963, ο
Κωνσταντίνος Μητσοτάκης υποστήριξε μαχητικά τις θέσεις της Ένωσης
Κέντρου εναντίον της ΕΡΕ και της κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Δόβα, στο
πλαίσιο του "ανένδοτου αγώνα". Μετά το θάνατο του Γεωργίου Καρτάλη το
1957, υπήρξε ο πολιτικός που στήριξε και προώθησε η δημοκρατική
εφημερίδα "Ελευθερία" του στενού φίλου του Πάνου Κόκκα. Το 1963, μετά τη
νίκη της Ένωσης Κέντρου, ανέλαβε το Υπουργείο Οικονομικών το οποίο
διατήρησε και στη νέα κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου το 1964. Στις
κυβερνήσεις του Γεωργίου Αθανασιάδη - Νόβα (15 Ιουλίου - 20 Αυγούστου
1965) και Στέφανου Στεφανόπουλου συμμετείχε ως υπουργός Συντονισμού.
Στις 21 Απριλίου του 1967, ο
Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ήταν από τους πρώτους που συνελήφθη από τη
δικτατορία και μεταφέρθηκε με άλλους πολιτικούς ηγέτες στο Κέντρο
Τεθωρακισμένων στο Γουδή. Την επομένη διαμετακομίστηκε στο Πικέρμι και
στη συνέχεια τέθηκε σε κατ' οίκον περιορισμό. Στο "Δημοψήφισμα της
Χούντας" το 1968 προέβη σε δηλώσεις και πρότεινε για πρώτη φορά τη λύση
Καραμανλή για την ομαλή μετάβαση στη Δημοκρατία. Με αφορμή αυτές τις
δηλώσεις διώχθηκε από τη Δικτατορία και στις 15 Αυγούστου 1968
αναγκάστηκε να διαφύγει με πλοιάριο από τη Ραφήνα και διασχίζοντας το
Αιγαίο έφτασε στην Τουρκία. Μέσω Τουρκίας μετέβη στο Παρίσι και
συμμετείχε ενεργά στον αντιδικτατορικό αγώνα. Κατά την παραμονή του στη
γαλλική πρωτεύουσα, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης συνεργάστηκε στενά με τον
Κωνσταντίνο Καραμανλή, ενώ με την άρση του στρατιωτικού νόμου το 1973
επέστρεψε και πάλι στην Ελλάδα. Συνελήφθη από το καθεστώς Ιωαννίδη για
να αποφυλακισθεί με την πτώση της Χούντας το 1974.
Στις 6 Σεπτεμβρίου 1977 ίδρυσε το
κεντρώο Κόμμα Νεοφιλελευθέρων λαμβάνοντας 1,08% και δύο στις εκλογές του
Νοεμβρίου. Το επόμενο έτος προσχώρησε στη Νέα Δημοκρατία μετά την
απόφαση του Καραμανλή για διεύρυνση του κόμματος στον κεντρώο χώρο,
αναλαμβάνοντας το υπουργείο Συντονισμού. Το 1980 έγινε υπουργός
Εξωτερικών στην κυβέρνηση Γεωργίου Ράλλη έως τις εκλογές του 1981. Στη
συνέχεια, διετέλεσε κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της γαλάζιας παράταξης
μέχρι το 1984. Την 1 Σεπτεμβρίου του 1984 η Κοινοβουλευτική Ομάδα της
Νέας Δημοκρατίας τον εξέλεξε πρόεδρο του Κόμματος σε διαδοχή του
Ευάγγελου Αβέρωφ.
Λόγω του αρνητικού αποτελέσματος στις
εκλογές του Ιουνίου του 1985, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ζήτησε την
ανανέωση της εμπιστοσύνης από την Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας
Δημοκρατίας στις 24 Αυγούστου της ίδιας χρονιάς. Πέντε ημέρες αργότερα
επανεκλέγεται στην ηγεσία του κόμματος. Στις εκλογές του 1989, η Νέα
Δημοκρατία, παρά το εντυπωσιακό ποσοστό της, δεν κατέστη δυνατό να
εξασφαλίσει την αυτοδυναμία, λόγω του εκλογικού συστήματος. Ο
Κωνσταντίνος Μητσοτάκης διαπραγματεύεται με την ηγεσία του Συνασπισμού
της Αριστεράς τον σχηματισμό κυβέρνησης υπό τον Τζανή Τζανετάκη, με
πρωταρχικό στόχο την "κάθαρση", δηλαδή τη μη παραγραφή των σκανδάλων που
έγιναν την περίοδο διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑΣΟΚ. Μετά τις
εκλογές του Νοεμβρίου του 1989, στις οποίες η Νέα Δημοκρατία δεν
εξασφάλισε κοινοβουλευτική αυτοδυναμία, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης
υποστήριξε οικουμενική κυβέρνηση με πρωθυπουργό των Ξενοφώντα Ζολώτα.
Τον Απρίλιο του 1990 η Νέα Δημοκρατία πέτυχε την αυτοδυναμία με τη
συνδρομή του ενός βουλευτή της ΔΗΑΝΑ και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης
ορκίστηκε πρωθυπουργός στις 11 Απριλίου 1990, σε ηλικία 72 ετών.
Ήταν παντρεμένος με τη Μαρίκα Μητσοτάκη
από το 1953, με την οποία απέκτησαν τέσσερα παιδιά. Την Ντόρα
Μπακογιάννη, την Αλεξάνδρα Μητσοτάκη, την Κατερίνα Μητσοτάκη και τον
πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας, Κυριάκο Μητσοτάκη.