Το αποτέλεσμα των γερμανικών εκλογών και
η μετακίνηση του κέντρου βάρους στη γερμανική πολιτική σκηνή, αλλάζει
σε σημαντικό βαθμό τα όρια μέσα στα οποία είναι υποχρεωμένη – παρά την
ανεξαρτησία της – η ΕΚΤ να κινηθεί σε μία εξαιρετικά κρίσιμη γι' αυτή
στιγμή αναδιάταξης της νομισματικής της πολιτικής.
Οι πρώτες εκτιμήσεις στις
Βρυξέλλες, μεταξύ στελεχών που εμπλέκονται θεσμικά στη συνεργασία με την
ΕΚΤ, υποστήριζαν ότι για τους λίγους επόμενους μήνες και μέχρι τον
σχηματισμό της νέα πολυκομματικής κατά πάσα πιθανότητα κυβέρνησης ο κ.
Ντράγκι "καλείται για άλλη μία φορά να διασφαλίσει τη νομισματική
σταθερότητα από πιθανές αναταράξεις...”. Μετά τον σχηματισμό κυβέρνησης ο
ρόλος του κ. Ντράγκι είναι πολύ πιθανό – σύμφωνα με τους ίδιους κύκλους
– ότι "θα αντιμετωπίσει μεγαλύτερα προβλήματα” όσον αφορά τη διαμόρφωση
της πολιτικής που ακολουθεί η ΕΚΤ.
Συγκεκριμένα η ΕΚΤ αυτή την περίοδο
είναι αντιμέτωπη με τις προς το παρόν μη προβλέψιμες αντιδράσεις των
αγορών έναντι της απόφασης της Fed της προηγούμενης εβδομάδας (σ.σ.
απόφαση να αρχίσει τη μείωση του ισολογισμού της ήτοι να "μαζέψει”
σταδιακά από τις αγορές τα 4,5 τρισ. δολ που έχει "ρίξει” τα τελευταία 7
χρόνια). Ταυτόχρονα και σε συνδυασμό με τις συνέπειες αυτής της
εξέλιξης, ο κ. Ντράγκι πρέπει να διαχειρισθεί τις ασφυκτικές πιέσεις από
τη Γερμανία στον δικό του ισολογισμό (πιέζεται ασφυκτικά να
αναδιπλωθεί), ενώ οι ανάγκες της ευρωζώνης και του ευρωπαϊκού τραπεζικού
συστήματος κινούνται σε αντίθετη κατεύθυνση.
Η κατάσταση μοιάζει, σύμφωνα με κύκλους
της Φρανκφούρτης, με "ένα φαύλο κύκλο” από τον οποίο ο κ. Ντράγκι
καλείται να βρει διέξοδο σε χρονικό διάστημα το οποίο αρχίζει όχι πιο
αργά από τα τέλη του 2017 όταν η νέα συμμαχική γερμανική κυβέρνηση, θα
έχει αναλάβει δράση...
Η Ευρωζώνη όπως εκτιμούν ευρωπαίοι
οικονομικοί αναλυτές, είναι σε διαφορετική "φάση” από εκείνη των ΗΠΑ και
αναμφίβολα με λιγότερα περιθώρια ευελιξίας από εκείνα της Ιαπωνίας... Η
ΕΚΤ καλείται πλέον να διασχίσει ένα οικονομικό και πολιτικό
"ναρκοπέδιο”, στο οποίο η θεσμικά κατοχυρωμένη, αλλά πρακτικά
αμφισβητούμενη (Bundesbank, κ.α.) ανεξαρτησία της δεν είναι δεδομένο ότι
θα δώσει στον κ. Ντράγκι την ελευθερία για αποφάσεις που θα έχουν την
ισχύ και την αποτελεσματικότητα του Ιουνίου του 2012...
Μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον, υπάρχουν
κοινοτικοί αξιωματούχοι στην Κομισιόν –οι οποίοι είχαν προβλέψει τη
σύνθεση της νέας γερμανικής κυβέρνησης – που εκτιμούν ότι θα είναι πολύ
πιο δύσκολο πλέον να γίνουν πράξη τα επόμενα βήματα για την τραπεζική
ενοποίηση. Εξέλιξη η οποία βρίσκεται στην καρδιά των "αλλαγών” στην
ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική, που πρόσφατα ακούσαμε να περιγράφεται από τον
κ. Γιουνκέρ και τον κ. Μακρόν. Ο γάλλος πρόεδρος, σαν ο ένας πόλος του
γερμανογαλλικού άξονα, αύριο πρόκειται να εκθέσει αυτόν τον σχεδιασμό
υπό τη σκιά των εξελίξεων στην Γερμανία. Και θα έχει ιδιαίτερη σημασία
να διαπιστωθεί αν θα έχει μετακινηθεί από τις αρχικές του απόψεις.
Σήμερα επίσης αναμένεται να ερωτηθεί σχετικά και ο κ. Ντράγκι ο οποίος
"ανακρίνεται” από την Οικονομική Επιτροπή του Ευρωκοινοβουλίου, αλλά
είναι μάλλον βέβαιο ότι θα αποφύγει για προφανείς λόγους κάθε σχετικό
σχόλιο... 
