Μηχανικοί του Cornell University και της Honeywell
Aerospace ανέπτυξαν νέα μέθοδο που επιτρέπει την εξάτμιση ηλεκτρονικών
εξ αποστάσεως, παρέχοντας με αυτόν τον τρόπο τη δυνατότητα εξαφάνισής
τους σε περίπτωση που πέσουν, μαζί με τα δεδομένα που περιέχουν, σε
λάθος χέρια.
Όπως σημειώνει η Cornell Chronicle, η μέθοδος αυτή εντάσσεται στο ευρύτερο πλαίσιο της ανερχόμενης τεχνολογίας των transient electronics (παροδικά ηλεκτρονικά), όπου σημεία- κλειδιά ενός κυκλώματος, ή το ίδιο το κύκλωμα στο σύνολό του, μπορούν να αποσυντίθενται ή να διαλύoνται, χωρίς να προκύπτουν ανεπιθύμητα (και πιθανώς επικίνδυνα) παράγωγα, κάτι που την καθιστά χρήσιμη και για ιατρικές και περιβαλλοντικές εφαρμογές.
Οι μηχανικοί του Cornell δημιούργησαν μια αρχιτεκτονική η οποία παρακάμπτει τα προβλήματα που έχουν άλλες παρεμφερείς μέθοδοι, χρησιμοποιώντας ένα μικροτσίπ διοξειδίου του πυριτίου το οποίο εφαρμόζεται πάνω σε ένα πολυανθρακικό κέλυφος. Στο κέλυφος αυτό βρίσκονται μικροσκοπικές κοιλότητες με ρουβίδιο και διφθοριούχο νάτριο- χημικά τα οποία αντιδρούν θερμικά και αποσυνθέτουν το μικροτσίπ.
Της έρευνας ηγήθηκε ο Βεντ Γκουντ, ο οποίος σημειώνει πως η θερμική αντίδραση μπορεί να εκκινηθεί εξ αποστάσεως μέσω της χρήσης ραδιοκυμάτων που ανοίγουν μικροσκοπικές βαλβίδες (γραφένιο σε σε νιτρίδιο), οι οποίες απελευθερώνουν τα χημικά που είναι κλεισμένα στις κοιλότητες. Το ρουβίδιο οξειδώνεται γρήγορα, απελευθερώνοντας θερμότητα η οποία εξατμίζει το κέλυφος και αποσυνθέτει το διφθοριούχο νάτριο- το οποίο με τη σειρά του απελευθερώνει ελεγχόμενα υδροφθροικό οξύ που «τρώει» τα ηλεκτρονικά.
Όσον αφορά στις εφαρμογές της τεχνολογίας αυτής πέρα από την ασφάλεια/ προστασία δεδομένων, ο Γκουντ υπογραμμίζει ότι θα μπορούσε να ενσωματωθεί σε ασύρματους αισθητήρες που χρησιμοποιούνται για την παρακολούθηση του περιβάλλοντος. «Για παράδειγμα, εξατμιζόμενοι αισθητήρες θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν στο πλαίσιο του Internet of Things για την παρακολούθηση καλλιεργειών ή τη συλλογή δεδομένων σχετικά με θρεπτικές ουσίες και υγρασία και μετά να εξαφανίζονται, όταν τελειώνει η δουλειά τους».
Όπως σημειώνει η Cornell Chronicle, η μέθοδος αυτή εντάσσεται στο ευρύτερο πλαίσιο της ανερχόμενης τεχνολογίας των transient electronics (παροδικά ηλεκτρονικά), όπου σημεία- κλειδιά ενός κυκλώματος, ή το ίδιο το κύκλωμα στο σύνολό του, μπορούν να αποσυντίθενται ή να διαλύoνται, χωρίς να προκύπτουν ανεπιθύμητα (και πιθανώς επικίνδυνα) παράγωγα, κάτι που την καθιστά χρήσιμη και για ιατρικές και περιβαλλοντικές εφαρμογές.
Οι μηχανικοί του Cornell δημιούργησαν μια αρχιτεκτονική η οποία παρακάμπτει τα προβλήματα που έχουν άλλες παρεμφερείς μέθοδοι, χρησιμοποιώντας ένα μικροτσίπ διοξειδίου του πυριτίου το οποίο εφαρμόζεται πάνω σε ένα πολυανθρακικό κέλυφος. Στο κέλυφος αυτό βρίσκονται μικροσκοπικές κοιλότητες με ρουβίδιο και διφθοριούχο νάτριο- χημικά τα οποία αντιδρούν θερμικά και αποσυνθέτουν το μικροτσίπ.
Της έρευνας ηγήθηκε ο Βεντ Γκουντ, ο οποίος σημειώνει πως η θερμική αντίδραση μπορεί να εκκινηθεί εξ αποστάσεως μέσω της χρήσης ραδιοκυμάτων που ανοίγουν μικροσκοπικές βαλβίδες (γραφένιο σε σε νιτρίδιο), οι οποίες απελευθερώνουν τα χημικά που είναι κλεισμένα στις κοιλότητες. Το ρουβίδιο οξειδώνεται γρήγορα, απελευθερώνοντας θερμότητα η οποία εξατμίζει το κέλυφος και αποσυνθέτει το διφθοριούχο νάτριο- το οποίο με τη σειρά του απελευθερώνει ελεγχόμενα υδροφθροικό οξύ που «τρώει» τα ηλεκτρονικά.
Όσον αφορά στις εφαρμογές της τεχνολογίας αυτής πέρα από την ασφάλεια/ προστασία δεδομένων, ο Γκουντ υπογραμμίζει ότι θα μπορούσε να ενσωματωθεί σε ασύρματους αισθητήρες που χρησιμοποιούνται για την παρακολούθηση του περιβάλλοντος. «Για παράδειγμα, εξατμιζόμενοι αισθητήρες θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν στο πλαίσιο του Internet of Things για την παρακολούθηση καλλιεργειών ή τη συλλογή δεδομένων σχετικά με θρεπτικές ουσίες και υγρασία και μετά να εξαφανίζονται, όταν τελειώνει η δουλειά τους».
