Η τρόικα επιμένει σε νέα δημοσιονομικά μέτρα υπολογίζοντας το «κενό» σε 2 δισ. ευρώ, ενώ η ελληνική πλευρά περίπου στα 500 εκατ., ίσως έως και 700 εκατ. και θεωρεί ότι το «κενό» μπορεί να καλυφθεί κυρίως με διαρθρωτικές παρεμβάσεις.
Οι δανειστές επιστρέφουν στην Αθήνα αρχές Νοεμβρίου με σκληρές διαθέσεις. Το κυρίαρχο όμως ερώτημα είναι αν αντέχει ή όχι η ελληνική οικονομία νέα δημοσιονομικά μέτρα.
Ποιος μπορεί να μιλά για πρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα όταν καθημερινά τα στοιχεία δείχνουν ότι η ελληνική οικονομία, οι επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά έχουν ξεπεράσει προ πολλού τα όρια της φοροδοτικής ικανότητας και της «κόκκινης γραμμής» που οροθετούν τη δυνατότητα να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους;
Είναι αποκαλυπτικά δυο στοιχεία: Πρώτον, από τις αρχές του 2013 και έως τα τέλη Σεπτεμβρίου δημιουργήθηκαν νέα ληξιπρόθεσμα χρέη επιχειρήσεων και φυσικών προσώπων προς την εφορία ύψους 809 εκατ. ευρώ. Δεύτερον, όλο και περισσότεροι αναλυτές και διεθνείς οργανισμοί επισημαίνουν ότι η μεγάλη συρρίκνωση των εισοδημάτων δεν οδήγησε σε εξυγίανση, αλλά σε εμβάθυνση της ύφεσης.
Υπάρχει και η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος. Πληθαίνουν οι ενδείξεις ότι το πολιτικό προσωπικό, η κυβερνητική πλειοψηφία στη Βουλή δεν αντέχει πλέον να ψηφίζει περικοπές. Με απλά λόγια, η επιμονή της τρόικας μπορεί να δυναμιτίσει την κυβερνητική πλειοψηφία, την πολιτική σταθερότητα, κάτι που οι ίδιοι οι δανειστές... απεύχονται.
Πρέπει να υπάρξει «σύνεση» εκ μέρους των δανειστών και να προσέλθουν επιδιώκοντας τη «χρυσή τομή» που θα επιτρέψει στην Ελλάδα να συνεχίσει να βαδίζει με ασφάλεια στον δρόμο της δημοσιονομικής εξυγίανσης και των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, αλλά και να προωθήσει μια αποτελεσματική αναπτυξιακή πολιτική.