Η... μείωση των τιμών έχει προϊστορία !!!!

Στις αρχές της δεκαετίας του '80 κηρύχθηκε «η μάχη του τελάρου». Ήταν η πρώτη απόπειρα, με υπουργό τον Ν. Ακριτίδη, να χτυπηθούν οι μεσάζοντες ώστε να συρρικνωθεί η διαφορά της τιμής των αγροτικών προϊόντων, από το χωράφι ως το ράφι. Σημειώνεται ότι, από την πτώση της χούντας και έως την αλλαγή του '81 οι τιμές μειώνονταν με... εντολές του τότε πρωθυπουργού προς τον εκάστοτε υπουργό Εμπορίου. Εκτοτε ζήσαμε και άλλες «μάχες» για τη μείωση των λιανικών τιμών: Από τις... περιοδείες στους εμπορικούς δρόμους της Αθήνας του Κ. Κουλούρη έως τα «41 μέτρα κατά της ακρίβειας» που εξήγγειλε ο Χρ. Φώλιας επί κυβερνήσεως Καραμανλή. Πέρασαν 32 χρόνια και η μάχη κατά των μεσαζόντων φαίνεται ότι πήγε στράφι. Οι μεσάζοντες στη διακίνηση των αγροτικών προϊόντων ζουν και βασιλεύουν σύμφωνα με τα στοιχεία της αποκαλυπτικής έρευνας που διενήργησε η Επιτροπή Ανταγωνισμού για την περίοδο 2005- 2011, που κάνει λόγο για «κραταιά παρουσία των χονδρεμπόρων». Η κυριαρχία αυτή μεταφράζεται ως εξής: Σε λιανική τιμή 1,25 ευρώ ενός αγροτικού προϊόντος τα 50 λεπτά πηγαίνουν στον παραγωγό, τα 28 λεπτά στον χονδρέμπορο, τα 35 στο λιανικό εμπόριο και τα 12 στο κράτος με τη μορφή ΦΠΑ, όταν φυσικά εκδίδονται τιμολόγια... Η έκθεση αναδεικνύει ορισμένα σημεία-κλειδιά για τον περιορισμό της εκτεταμένης φοροδιαφυγής στη διακίνηση αγροτικών προϊόντων και για τη μείωση των τελικών τιμών με περιορισμό της κερδοσκοπίας. Από τα πιο σημαντικά σημεία είναι ότι η ισχύς των μεσαζόντων στη διαμόρφωση της τιμής περιορίζεται σημαντικά στα προϊόντα τα οποία παράγονται από «επώνυμους» συνεταιρισμούς. Με την έκθεσή της η Επιτροπή Ανταγωνισμού προτείνει μια σειρά μέτρων, μεταξύ των οποίων τη δημιουργία Δημοπρατηρίων και την τήρηση φορολογικών βιβλίων για όλα τα στάδια παραγωγής και εμπορίας των αγροτικών προϊόντων. Ας ελπίσουμε ότι αυτή τη φορά η μάχη δεν θα δοθεί με όρους επικοινωνίας, αλλά βελτίωσης των όρων ανταγωνισμού στην αγορά...