Τι ζητά η κοινωνία από τον Τσίπρα;

Μιλώντας στη συνέλευση του ΣΕΒ, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, ήταν σαφής:



Επιδιώκει, με κάποιες αναδιπλώσεις, συμφωνία με εταίρους και δανειστές. Άλλωστε, το πρώτο καθαρό σήμα προς την κατεύθυνση αυτή υπήρξε ο παραμερισμός από τη διαπραγμάτευση του ανεξέλεγκτου επικοινωνιακά, και ανερμάτιστου στα ζητήματα ουσίας, υπουργού Οικονομικών. Παράλληλα, είναι προφανές πως αντίθετα με τμήμα των κομματικών του στελεχών, ο Τσίπρας και οι πιο στενοί συνεργάτες του (Δραγασάκης, Παππάς) είναι σε επαφή με εκείνα που ζητάει η κοινή γνώμη. Επίσης, ο ίδιος αντιλαμβάνεται πως η πολιτική κυριαρχία του είναι άμεσα συνδεδεμένη με την επιτυχή κατάληξη της διαπραγμάτευσης. Το κόστος δεν θα προέλθει από τις όποιες κυβερνητικές αναδιπλώσεις. Αλλά από τη ρήξη με τους Ευρωπαίους.

Συνέπεσε με την εκδήλωση στον ΣΕΒ η δημοσκόπηση του Πανεπιστημίου Μακεδονίας στον ΣΚΑΪ. Αυτή επιβεβαίωσε διαπιστώσεις που κάνουμε από καιρό. Να σημειώσουμε επίσης πως η συγκεκριμένη έρευνα απεδείχθη η εγκυρότερη κατά τη διάρκεια των εκλογών, σε μια εποχή απαξίωσης των δημοσκοπήσεων, καταγράφοντας εγκαίρως υψηλές διαφορές υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ, την ώρα που πολλές άλλες δημοσκοπήσεις τις εμφάνιζαν περιορισμένες. Η έρευνα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για δύο λόγους: Για πρώτη φορά πλειοψηφούν εκείνοι που διαφωνούν με τους διαπραγματευτικούς χειρισμούς της κυβέρνησης. Την ίδια ώρα όμως, η κυριαρχία του Τσίπρα είναι συντριπτική παίζοντας σε «άδειο γήπεδο». Ο ΣΥΡΙΖΑ προηγείται της ΝΔ με 21%. Ο Τσίπρας έχει δημοτικότητα 50%. Η ΝΔ βρίσκεται στο ναδίρ του 15% με τον Σαμαρά, ως ασήκωτο φορτίο, να συγκεντρώνει το ίδιο ποσοστό.

Η κυβέρνηση πορεύεται με δύο εικόνες: Η εικόνα του πρωθυπουργού είναι ιδιαιτέρως θετική, ενώ της κυβέρνησης είναι επιεικώς μέτρια. Με δυο λόγια ο Τσίπρας -είτε το συνειδητοποιεί είτε όχι- δεν καλείται να λογοδοτήσει στο μικρόκοσμο του κόμματός του, αλλά μόνο στην κοινωνία. Αυτή είναι που τον στηρίζει αναφανδόν μη διαθέτοντας άλλη άγκυρα απ’ όπου μπορεί να πιαστεί. Τι ζητά η κοινωνία από τον Τσίπρα; Τα πράγματα είναι πεντακάθαρα: Δύο στους τρεις ψηφοφόρους του ζητούν να συμβιβαστεί μη τηρώντας τις προεκλογικές δεσμεύσεις του! Πριν από δύο εβδομάδες, η εταιρεία Marc, βάζοντας στην εξίσωση και την παραμονή στο ευρώ, έδειχνε το 72% να ζητά συμβιβαστική συμφωνία και μόνο το 21% να ρισκάρει ρήξη και έξοδο από το ευρώ.

Το ότι οι πολίτες βαθμολογούν αρνητικά πλέον τη διαπραγμάτευση οφείλεται στο αίτημά τους να βρεθεί γρήγορα λύση και να πάψει η ανασφάλεια. Η κυβέρνηση κινδυνεύει να πέσει στον τοίχο, διότι εγκλωβίστηκε στους παραμορφωτικούς φακούς ιδεοληψιών, ότι μπορεί «να αλλάξει το κλίμα στην Ευρώπη». Το μόνο που άλλαξε ήταν ένα μείγμα ημιανοχής απέναντί της και μια διάθεση ημικατανόησης των εσωτερικών δυσκολιών της. Το κλίμα αυτό όμως το κατέστρεψε η ίδια. Επέδρασε αρνητικότατα ο χαρακτήρας του υπουργού Οικονομικών, που δημιουργούσε μόνο εχθρούς (αναφορικά με την αντικατάσταση Βαρουφάκη, η διατύπωση της σχετικής ερώτησης στη δημοσκόπηση προκάλεσε σύγχυση στους ερωτώμενους). Το ιδεοληπτικό υπόδειγμα ΣΥΡΙΖΑ τραυμάτισε ακόμα και το «αδελφό» κόμμα Podemos στην Ισπανία, με τα ποσοστά του να μειώνονται διαρκώς!

Ο Τσίπρας κέρδισε τις εκλογές, διότι επικράτησε στον μεσαίο χώρο. Μετά τις εκλογές, η προσωπική του απήχηση στον χώρο αυτό έχει ενισχυθεί. Οι ψηφοφόροι του μεσαίου χώρου αποτελούν την κρίσιμη πλειοψηφία του εκλογικού σώματος. Είναι πραγματιστές. Κατευθύνονται από τον κοινό νου. Αυτούς οφείλει να ακούσει ο πρωθυπουργός. Οφείλει να αγνοήσει τις περιθωριακές και ακραίες φωνές στο κόμμα του, που οδηγούν τη χώρα στην καταστροφή.