Το ελληνικό δράμα οδεύει προς την λύση του και αυτή η λύση πρέπει να έρθει εντός του Ιουνίου, γράφει ο Economist, υποστηρίζοντας ότι παρά τις αντιπαραθέσεις και τις απειλές, το πιο πιθανό αποτέλεσμα είναι Ελλάδα και δανειστές να καταλήξουν σε συμφωνία.
Το τελευταίο διάστημα, η ελληνική κυβέρνηση και οι δανειστές ανταλλάσσουν απειλές. Ωστόσο είναι αναγκαίο να βρεθεί μια οποιαδήποτε λύση μέχρι τον Ιούνιο,καθώς τα αποτελέσματα μιας ελληνικής χρεοκοπίας θα μπορούσαν να είναι καταστροφικά με στάση πληρωμών, επιβολή κεφαλαιακών ελέγχων, πάγωμα καταθέσεων και έξοδο από το ευρώ. Και όσο τελειώνουν χρόνος και χρήμα, η σύγκλιση των απόψεων και από τις δυο πλευρές φαίνεται ότι μπορεί να επιφέρει μια συμφωνία.
Μέχρι τώρα, η κυβέρνηση έχει καταφέρει να πληρώνει μισθούς και συντάξεις και ταυτόχρονα να εκπληρώνει τις υποχρεώσεις της προς τους δανειστές. Αλλά για να το κάνει αυτό έχει υποχρεωθεί να προχωράει σε μια σειρά από όλο και πιο απελπιστικούς ελιγμούς -όπως το να παίρνει τα αποθεματικά από φορείς, δήμους και δημόσιους οργανισμούς.
«Οι καθυστερήσεις, στο μεταξύ, συσσωρεύονται, καθώς οι επιχειρήσεις που κάνουν δουλειές με το Δημόσιο δεν έχουν πληρωθεί και οι εξαγωγείς περιμένουν μάταια τις επιστροφές του ΦΠΑ», αναφέρει.
Και συνεχίζει: «Αυτές οι τακτικές μπορούν να ακολουθηθούν για λίγο. Επίσης, είναι αντιπαραγωγικές, δεδομένου ότι βλάπτουν τον ιδιωτικό τομέα και, συνεπώς, πιέζουν τα φορολογικά έσοδα. Η Ελλάδα έχει πέσει σε ύφεση και έχει ματαιωθεί η πορεία της ανάκαμψης που είχε δρομολογηθεί τους πρώτους εννέα μήνες του 2014. Η οικονομία της έχει συρρικνωθεί κατά 0,4% το τελευταίο 3μηνο του 2104 και επιπλέον 0,2% το πρώτο τρίμηνο του 2015. Η Κομισιόν προβλέπει για τον Μάιο ότι η οικονομία της χώρας θα αυξηθεί κατά μόλις 0,5% μέσα στο 2015, ενώ το Νοέμβριο είχε πρόβλεψη για 2,9%. Η βελτίωση του οικονομικού κλίματος του προηγούμενου διαστήματος βυθίστηκε ξανά την άνοιξη, γεγονός που υποδηλώνει το ότι βαθαίνει η ύφεση».
Σε ό,τι αφορά τις τράπεζες δεν βρίσκονται σε καλή κατάσταση, καθώς εξαρτώνται άμεσα από τον ELA της ΕΚΤ, ενώ οι τραπεζικές καταθέσεις να μειώνονται σημαντικά.
Ο Αλέξης Τσίπρας είναι το πρόσωπο που δέχεται την μεγαλύτερη πίεση, αφού πλησιάζουν οι οφειλόμενες δόσεις στο ΔΝΤ. Αλλά και οι δανειστές βρίσκονται σε αναστάτωση, διχασμένοι μεταξύ δυο επιτακτικών αναγκών: από τη μια πρέπει να δείξουν ότι οι κανόνες της ευρωζώνης εφαρμόζονται για όλα τα κράτη-μέλη και από την άλλη να προσπαθήσουν να αποτρέψουν ένα Grexit.
Παρότι οι επιπτώσεις από μια ελληνική έξοδος θεωρούνται σαφώς πιο περιορισμένες σε σχέση με το 2012, οι επιπτώσεις από ένα τέτοιο τραυματικό γεγονός δεν μπορούν να υπολογιστούν, αφού ακόμη και αν αντιμετωπιστούν οι βραχυπρόθεσμες επιπτώσεις, μακροπρόθεσμα θα μπορούσε να υπονομευθεί η ευρωζώνη.
Με τόσα πολλά να χάσουν και τόσα λίγα να κερδίσουν οι δυο πλευρές, η συμφωνία εξακολουθεί να φαίνεται το πιο πιθανό αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων… Αυτό βέβαια απλώς θα ανοίξει το δρόμο για το επόμενο επεισόδιο του ελληνικού δράματος: τη διαπραγμάτευση για μια νέα συμφωνία και ένα τρίτο πακέτο διάσωσης».