Φορολογία των πολιτών σύμφωνα με τις δυνάμεις τους

Σύμφωνα με σχετικά δημοσιεύματα η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών σχεδιάζει ένα νέο σύστημα φορολόγησης του εισοδήματος των φυσικών προσώπων με την εφαρμογή ενιαίας κλίμακας για το σύνολο των εισοδημάτων από όλες τις πηγές.



Το νέο σύστημα φορολόγησης, το οποίο πιθανόν να ισχύσει για τα εισοδήματα του 2016 και επομένων ετών, θεωρείται δικαιότερο διότι θα φορολογεί κάθε φυσικό πρόσωπο ανάλογα με το ύψος του συνολικού του εισοδήματος. Μέχρι εδώ καλά ακούγεται διότι το ισχύον σήμερα σύστημα φορολογεί με διαφορετικό τρόπο το εισόδημα από κάθε πηγή, με αποτέλεσμα να ελαφρύνονται στην πράξη τα υψηλά εισοδήματα και να επιβαρύνονται τα χαμηλά.

Όμως, σύμφωνα πάντα με τα ίδια δημοσιεύματα, η ενιαία κλίμακα θα έχει δύο παραλλαγές, μία για όσους αποκτούν εισοδήματα από μισθούς ή συντάξεις σε ποσοστό άνω του 50% του συνολικού εισοδήματός τους η οποία θα έχει και αφορολόγητο όριο και η μια άλλη για όσους δηλώνουν εισοδήματα από άλλες πηγές (π.χ. επιχειρηματική δραστηριότητα και ακίνητα) σε ποσοστό άνω του 50% του συνολικού εισοδήματός τους η οποία δεν θα έχει αφορολόγητο όριο.

Το Σύνταγμα της χώρας ορίζει σαφέστατα ότι οι Έλληνες πολίτες συνεισφέρουν αδιακρίτως στα δημόσια βάρη σύμφωνα με τις δυνάμεις τους και έτσι απορρέει η αρχή της καθολικότητας του φόρου, με την έννοια ότι ο φόρος πρέπει να επιβάλλεται σε όλους τους πολίτες χωρίς διακρίσεις. Με τον όρο «αδιακρίτως» επιχειρείται η απαγόρευση θέσπισης αδικαιολόγητων εξαιρέσεων ή/και απαλλαγών από τη φορολογία και φυσικά η μεροληπτική εφαρμογή των φορολογικών νόμων ενώ μόνο για λόγους κοινωνικής δικαιοσύνης θεσπίζονται ορισμένες δικαιολογημένες απαλλαγές.

Επίσης με τη φράση «σύμφωνα με τις δυνάμεις τους» ορίζεται η αρχή της φοροδοτικής ικανότητας, δηλαδή η συνεισφορά κάθε πολίτη ανάλογα με το εισόδημά του, το οποίο φορολογείται με προοδευτική κλίμακα έτσι ώστε η φορολογική επιβάρυνση να είναι μικρότερη στα χαμηλά εισοδήματα και μεγαλύτερη όσο μεγαλώνει το εισόδημα.

Οι μεταβολές που έγιναν τα τελευταία τέσσερα χρόνια στη φορολογία εισοδήματος των φυσικών προσώπων, μπορεί να είχαν ως στόχο τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης και την άντληση περισσότερων εσόδων αλλά ουσιαστικά πρόσθεσαν ασήκωτα φορολογικά βάρη στην πλειοψηφία των πολιτών και γιγάντωσαν τα ληξιπρόθεσμα χρέη. Ο ισχύων τρόπος φορολογίας του εισοδήματος είναι άδικος, όπως πολλές φορές έχω επισημάνει, άρα πρέπει να αλλάξει και να αντικατασταθεί από ένα δικαιότερο τρόπο που θα φορολογεί το εισόδημα κάθε πολίτη δίκαια ήτοι να μεταφέρει το φορολογικό βάρος από τα χαμηλά εισοδήματα στα υψηλότερα.

Επίσης πρέπει να παρέχει αφορολόγητο όριο σε όλους, ανεξαρτήτως πηγής προέλευσης του εισοδήματος, αφορολόγητο όριο που θα κτίζεται με την αναγνώριση όλων τα δαπανών που πραγματοποιεί κάθε πολίτης και αφορούν τη διαβίωσή του, εφόσον αυτές εξοφλούνται με τη χρήση χρεωστικών, πιστωτικών και προπληρωμένων καρτών, κάτι που θα συμβάλλει στην αντιμετώπιση του φαινομένου της φοροδιαφυγής διότι θα δημιουργήσει αντικρουόμενα συμφέροντα.

Η φοροδιαφυγή ακυρώνει τη συνταγματική επιταγή για συμμετοχή στα δημόσια βάρη σύμφωνα με τις δυνάμεις του κάθε πολίτη και συμβάλει στην άνιση κατανομή των φορολογικών βαρών, άρα πρέπει να αντιμετωπισθεί και να καταπολεμηθεί με σύμμαχο σε αυτή την προσπάθεια κάθε πολίτη ο οποίος, έχοντας ουσιαστική φορολογική ωφέλεια, δεν θα υποκύπτει στα «κελεύσματα» των κατ’ επάγγελμα παραβατών της φορολογικής νομοθεσίας.