Επικίνδυνο αυτό το άτυπο μορατόριουμ

Η χειμερινή ραστώνη, εξαιτίας και των εορτών πέρασε και κάθε κατεργάρης πήγε στο πάγκο του.




Από πολλούς εργαζόμενους που είχαν άδεια μέχρι τους μαθητές στα σχολεία. Και παρά την παγωνιά που υπάρχει, είναι διάχυτη μια διάθεση νέου ξεκινήματος σε όλα τα επίπεδα.

Στο μείζον θέμα της οικονομίας και των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές, ωστόσο, επικρατεί χαμηλό βαρομετρικό. Λες και υπάρχει αρκετός χρόνος για χάσιμο, επί 15 ημέρες τουλάχιστον καταγράφεται σιγή ασυρμάτου.

Ούτε κάποια εξέλιξη στο μέτωπο της αξιολόγησης, ούτε διάθεση για συγκρούσεις με «βιτριολικά» σχόλια ένθεν κακείθεν, ούτε καν προσπάθεια επανέναρξης των διαπραγματεύσεων. Λες και υπήρξε ένα άτυπο «μορατόριουμ», όπως αυτά που έκαναν στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο οι αντιμαχόμενες πλευρές, προκειμένου να ανταλλάξουν δώρα και ευχές.

Ενδεχομένως να υπάρχουν σημεία προσέγγισης και η αξιολόγηση να κλείσει ταχύτατα. Ισως πάλι να χαθεί ο Ιανουάριος, αλλά να γίνει προσπάθεια ώστε να υπάρξει λύση τον Φεβρουάριο. Εκτός κι αν τελικά ο χρόνος είναι απεριόριστος και η κυβέρνηση δεν βιάζεται προκειμένου, ορθώς, να πετύχει τη βέλτιστη λύση.

Ομως, η αγορά, οι μικρές και οι μεγάλες επιχειρήσεις δεν μπορούν να περιμένουν. Η παράταση της αβεβαιότητας κλονίζει την εμπιστοσύνη ξένων και Ελλήνων, προκαλεί αδυναμία να ξεφύγει η οικονομία από τα δεσμά των Μνημονίων και δημιουργεί την αίσθηση στους πολίτες ότι η χώρα τους είναι μια «τελειωμένη υπόθεση».

Οχι, δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο. Πρέπει να κλείσουν το ταχύτερο οι εκκρεμότητες και να θέσει η κυβέρνηση νέους στόχους. Αυτούς της επιστροφής στην ανάπτυξη που θα στηρίζεται σε γερές βάσεις. Αλλά και της πλήρους αποκατάστασης της εμπιστοσύνης, ώστε κανείς ακραίος στην Ευρώπη ή το ΔΝΤ να μην επαναφέρει εφιαλτικά σενάρια.

Το νέο έτος προδιαθέτει συνήθως για ένα νέο ξεκίνημα και γι’ αυτό δεν πρέπει να χαθεί το 2017 όπως το 2016. Δεν συμφέρει την Ελλάδα και οι δανειστές δεν φαίνεται να ενδιαφέρονται για τον χρόνο που περνά.