Τα αποτελέσματα των γαλλικών εκλογών, και αυτά που θα ακολουθήσουν σε
15 ημέρες, είναι ασφαλώς σημαντικά για την Ευρώπη, βεβαίως και για το
ελληνικό ζήτημα. Ανέκαθεν η Ελλάδα επεδίωκε και πετύχαινε να διατηρεί
άριστες σχέσεις με τη Γαλλία και η αλήθεια είναι ότι πάντα στο Παρίσι
υπήρχαν ευήκοα ώτα, ακόμη κι αν η γαλλική δύναμη στη Γηραιά Ηπειρο ήταν
εξασθενημένη.
Παλαιότερα ο σημερινός πρωθυπουργός είχε προσδεθεί στο «άρμα» του Ζ. Λ. Μελανσόν και χαρακτήριζε τον σημερινό Γάλλο πρόεδρο «Ολανδρέου», ωστόσο, μετά την εκλογή του ανέπτυξε άριστες σχέσεις τόσο με τον κ. Ολάντ, όσο και με τους κ. Μοσκοβισί και Σαπέν.
Τα δεδομένα στη Γαλλία αλλάζουν και η Αθήνα οφείλει να διατηρήσει ακέραιο το σύνθημα «Ελλάς - Γαλλία, συμμαχία» αφού τα ελληνικά προβλήματα θα είναι παρόντα για πολλά χρόνια.
Ωστόσο, τις γαλλικές εκλογές θα πρέπει να τις αντιμετωπίζουμε με φρόνηση και χωρίς υπερβολές. Ούτε θα έρθουν μεγάλες ανατροπές στην ευρωπαϊκή πολιτική, εφόσον εκλεγεί ο Μακρόν, ούτε θα λυθούν αυτόματα ζητήματα όμως τα Μνημόνια ή το χρέος. Η Ελλάδα οφείλει να προχωρεί όχι με βάση τις εκλογές άλλων χωρών, αλλά με βάση τις ανάγκες που έχει το ελληνικό κράτος.
Και με γνώμονα τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν στο παραγωγικό μοντέλο, την οικονομική πολιτική και την κοινωνία.
Δεν είναι ο Μακρόν αυτός που θα πρέπει να μας πει ποιες μεταρρυθμίσεις πρέπει να γίνουν στην Ελλάδα, ούτε η Μέρκελ και ο Σουλτς για τις αγκυλώσεις που οφείλουμε να ξεπεράσουμε ως έθνος. Ασφαλώς και μια γενική πολιτική ανατροπή στην Ευρώπη θα επηρεάσει το ελληνικό ζήτημα, όμως, η χώρα θα βγει από το βαθύ τέλμα μόνον αν στηριχθεί στις δυνάμεις της. Αν εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις που έπρεπε να έχει κάνει εδώ και δεκαετίες κι αν ανοίξει την οικονομία της στην επιχειρηματικότητα, ώστε να έρθουν επενδύσεις και να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας.
Ας αναλύσουμε, λοιπόν, τη Γαλλία, αλλά ας μην αποπροσανατολιστούμε από τον κεντρικό στόχο.
Παλαιότερα ο σημερινός πρωθυπουργός είχε προσδεθεί στο «άρμα» του Ζ. Λ. Μελανσόν και χαρακτήριζε τον σημερινό Γάλλο πρόεδρο «Ολανδρέου», ωστόσο, μετά την εκλογή του ανέπτυξε άριστες σχέσεις τόσο με τον κ. Ολάντ, όσο και με τους κ. Μοσκοβισί και Σαπέν.
Τα δεδομένα στη Γαλλία αλλάζουν και η Αθήνα οφείλει να διατηρήσει ακέραιο το σύνθημα «Ελλάς - Γαλλία, συμμαχία» αφού τα ελληνικά προβλήματα θα είναι παρόντα για πολλά χρόνια.
Ωστόσο, τις γαλλικές εκλογές θα πρέπει να τις αντιμετωπίζουμε με φρόνηση και χωρίς υπερβολές. Ούτε θα έρθουν μεγάλες ανατροπές στην ευρωπαϊκή πολιτική, εφόσον εκλεγεί ο Μακρόν, ούτε θα λυθούν αυτόματα ζητήματα όμως τα Μνημόνια ή το χρέος. Η Ελλάδα οφείλει να προχωρεί όχι με βάση τις εκλογές άλλων χωρών, αλλά με βάση τις ανάγκες που έχει το ελληνικό κράτος.
Και με γνώμονα τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν στο παραγωγικό μοντέλο, την οικονομική πολιτική και την κοινωνία.
Δεν είναι ο Μακρόν αυτός που θα πρέπει να μας πει ποιες μεταρρυθμίσεις πρέπει να γίνουν στην Ελλάδα, ούτε η Μέρκελ και ο Σουλτς για τις αγκυλώσεις που οφείλουμε να ξεπεράσουμε ως έθνος. Ασφαλώς και μια γενική πολιτική ανατροπή στην Ευρώπη θα επηρεάσει το ελληνικό ζήτημα, όμως, η χώρα θα βγει από το βαθύ τέλμα μόνον αν στηριχθεί στις δυνάμεις της. Αν εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις που έπρεπε να έχει κάνει εδώ και δεκαετίες κι αν ανοίξει την οικονομία της στην επιχειρηματικότητα, ώστε να έρθουν επενδύσεις και να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας.
Ας αναλύσουμε, λοιπόν, τη Γαλλία, αλλά ας μην αποπροσανατολιστούμε από τον κεντρικό στόχο.
