Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε
αναφερθεί στην ανάγκη να τεθεί ως κεντρικός στόχος της κυβέρνησης η
ανάπτυξη. Η προσέλκυση επενδύσεων, η παροχή κινήτρων για μια
επιχειρηματική «έκρηξη» που θα βγάλει τη χώρα από την στασιμομιζέρια.
Μια ραγδαία αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου που θα βασίζεται στη δημιουργία νέου χρήματος και στην αύξηση των εσόδων του κράτους μέσω νέων επιχειρήσεων και θέσεων εργασίας. Κι όλα αυτά θα μπορούσαν να αποσυνδεθούν από τα μέτρα για το χρέος που ήταν για πολλά χρόνια ο κεντρικός στόχος των κυβερνήσεων, παραβλέποντας ή καθυστερώντας δραματικά τις μεγάλες θεσμικές αλλαγές που έπρεπε να γίνουν.
Ο προκλητικός και άκρως εκδικητικός Β. Σόιμπλε έχει δίκιο σε ένα μόνο. Οτι το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι το χρέος αλλά οι μεταρρυθμίσεις, η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας.
Με δεδομένο ότι η συμφωνία για το χρέος απομακρύνεται ή μπαίνει στα στενά όρια που θέτουν οι δανειστές, φαίνεται ότι η κυβέρνηση στρέφει το βλέμμα της στο πραγματικό πρόβλημα της οικονομίας. Η δήλωση του πρωθυπουργού ότι κεντρικός στόχος είναι ο δανεισμός από τις αγορές όταν τελειώσει το τρίτο μνημόνιο, ανεξαρτήτως της συμφωνίας που προωθείται για το χρέος, είναι σημαντική.
Διότι εγκαταλείπεται το «αφήγημα» της γραβάτας και η κυβέρνηση επιστρέφει στον ρεαλισμό. Ητοι στη θωράκιση της οικονομίας μέσω της ενίσχυσης των επενδύσεων και της αποκατάστασης της εμπιστοσύνης που θα συμβάλλει στην επιστροφή στις αγορές. Κι έχει δίκιο ο Αλέξης Τσίπρας όταν λέει ότι η Ελλάδα έχει δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για ένα πολύ καλό come back. Ελπίζουμε να μην είναι μια ακόμη επικοινωνιακή διαχείριση των προκλήσεων που αντιμετωπίζει η χώρα. Να είναι μια ορθή ερμηνεία των ισορροπιών που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη, ειδικά με τις γερμανικές εκλογές να πλησιάζουν.
Η λύση για το χρέος είναι σημαντική και κάποια στιγμή πρέπει οι δανειστές να κάνουν το χρέος τους. Δεν είναι, όμως, ούτε θέμα... γραβάτας, ούτε ζήτημα ζωής ή θανάτου. Η αλλαγή προτεραιοτήτων και η επιστροφή στην πραγματικότητα ίσως να είναι το πρώτο βήμα για να υπάρξουν θετικές εξελίξεις τα επόμενα χρόνια.
Μια ραγδαία αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου που θα βασίζεται στη δημιουργία νέου χρήματος και στην αύξηση των εσόδων του κράτους μέσω νέων επιχειρήσεων και θέσεων εργασίας. Κι όλα αυτά θα μπορούσαν να αποσυνδεθούν από τα μέτρα για το χρέος που ήταν για πολλά χρόνια ο κεντρικός στόχος των κυβερνήσεων, παραβλέποντας ή καθυστερώντας δραματικά τις μεγάλες θεσμικές αλλαγές που έπρεπε να γίνουν.
Ο προκλητικός και άκρως εκδικητικός Β. Σόιμπλε έχει δίκιο σε ένα μόνο. Οτι το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι το χρέος αλλά οι μεταρρυθμίσεις, η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας.
Με δεδομένο ότι η συμφωνία για το χρέος απομακρύνεται ή μπαίνει στα στενά όρια που θέτουν οι δανειστές, φαίνεται ότι η κυβέρνηση στρέφει το βλέμμα της στο πραγματικό πρόβλημα της οικονομίας. Η δήλωση του πρωθυπουργού ότι κεντρικός στόχος είναι ο δανεισμός από τις αγορές όταν τελειώσει το τρίτο μνημόνιο, ανεξαρτήτως της συμφωνίας που προωθείται για το χρέος, είναι σημαντική.
Διότι εγκαταλείπεται το «αφήγημα» της γραβάτας και η κυβέρνηση επιστρέφει στον ρεαλισμό. Ητοι στη θωράκιση της οικονομίας μέσω της ενίσχυσης των επενδύσεων και της αποκατάστασης της εμπιστοσύνης που θα συμβάλλει στην επιστροφή στις αγορές. Κι έχει δίκιο ο Αλέξης Τσίπρας όταν λέει ότι η Ελλάδα έχει δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για ένα πολύ καλό come back. Ελπίζουμε να μην είναι μια ακόμη επικοινωνιακή διαχείριση των προκλήσεων που αντιμετωπίζει η χώρα. Να είναι μια ορθή ερμηνεία των ισορροπιών που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη, ειδικά με τις γερμανικές εκλογές να πλησιάζουν.
Η λύση για το χρέος είναι σημαντική και κάποια στιγμή πρέπει οι δανειστές να κάνουν το χρέος τους. Δεν είναι, όμως, ούτε θέμα... γραβάτας, ούτε ζήτημα ζωής ή θανάτου. Η αλλαγή προτεραιοτήτων και η επιστροφή στην πραγματικότητα ίσως να είναι το πρώτο βήμα για να υπάρξουν θετικές εξελίξεις τα επόμενα χρόνια.
