Κερδίζουν έδαφος οι εθελοντικές παραδόσεις ακινήτων και τα "κουρέματα" οφειλών στα στεγαστικά δάνεια. Τα τελευταία επεκτείνονται και στα "home equity", δηλαδή στα προγράμματα καταναλωτικών δανείων με εξασφάλιση σε ακίνητα που έχουν οι τράπεζες.
Οι τράπεζες διαπιστώνουν σημαντική αύξηση της αποδοχής των "φιλικών λύσεων" (amicable solutions) για τη ρύθμιση οφειλών, αλλά ακόμη εμφανέστερη αύξηση των οφειλετών που προσέρχονται με δική τους πρωτοβουλία στις τράπεζες για να ρυθμίσουν μακροπρόθεσμα ή να διευθετήσουν οριστικά τα δάνειά τους. Αν και όλες οι τράπεζες δεν είναι στον ίδιο βαθμό έτοιμες να αποδεχτούν τον αυξανόμενο όγκο των αιτημάτων, καταγράφουν την εξέλιξη αυτή ως ιδιαίτερα θετική, αφού αποτελεί ίσως την ουσιαστικότερη οδό για την αντιμετώπιση των NPEs στο δύσκολο στεγαστικό χαρτοφυλάκιο. Σημειώνεται ότι αυτή τη στιγμή, στεγαστικά δάνεια 21,1 δισ. ευρώ από τα 27,5 δισ. ευρώ του μη εξυπηρετούμενου στεγαστικού χαρτοφυλακίου των τραπεζών ξεπερνούν το ένα έτος σε καθυστέρηση.
Όπως επισημαίνουν τραπεζίτες, μετά τους πλειστηριασμούς και τις πωλήσεις δανείων σε funds, οι αλλαγές στο νόμο Κατσέλη και το γεγονός ότι πλέον μπαίνουν στο "μικροσκόπιο" οι μεταβιβάσεις ακινήτων (ελέγχεται η "δολιότητά" τους και επέρχεται αναστροφή της πώλησης συν άλλες νομικές συνέπειες), οδηγούν ολοένα και περισσότερους οφειλέτες στις τράπεζες.
Κατόπιν αυτού, ενισχύονται σημαντικά οι μακροπρόθεσμες ρυθμίσεις δανείων και αυξάνει η αποδοχή λύσεων όπως η εθελοντική παράδοση ακινήτου (deed in lieu) και η πώληση του ακινήτου από τον ίδιο τον δανειολήπτη (short sale), ενώ φέρεται να κάνει τα πρώτα της βήματα και η ανταλλαγή ακινήτου με άλλο μικρότερο μέσω της διαδικασίας των πλειστηριασμών από την τράπεζα. Πρόκειται για λύσεις σε περιπτώσεις δανείων που βρίσκονται ένα βήμα πριν από τον πλειστηριασμό και οι οποίες έχουν εμπλουτίσει την φαρέτρα των τραπεζών για την αντιμετώπιση των στεγαστικών NPLs.
Στο προ του πλειστηριασμού στάδιο, εμφανίζονται πλέον και τα "κουρέματα" ενυπόθηκων οφειλών. Όπως αναφέρουν οι τραπεζίτες, τα "κουρέματα" αυτά γίνονται σε δύο περιπτώσεις:
α) Σε δάνεια με υψηλό loan to value, δηλαδή σε περιπτώσεις όπου η αξία του δανείου υπερβαίνει σημαντικά την αξία του ακινήτου. Στις περιπτώσεις αυτές, οι τράπεζες προσφέρουν "κούρεμα" εφόσον ο οφειλέτης προχωρήσει στην αποπληρωμή του υπόλοιπου ποσού. Ενδεικτικά, για δάνειο ύψους 150.000 και αξία ακινήτου 100.000 ευρώ, οι τράπεζες προσφέρουν "κούρεμα" 30.000 ευρώ προκειμένου να "σώσουν" 120.000 ευρώ από την αξία του δανείου.
β) Σε δάνεια καταναλωτικά που έχουν εξασφάλιση σε ακίνητο. Πρόκειται για δάνεια με μέσο ύψος οφειλής που κινείται στα 40.000 ευρώ και στα οποία το προσφερόμενο "κούρεμα" ανέρχεται σε 40% - 50%.
Όπως σημειώνουν οι τραπεζίτες, τα "κουρέματα" αυτά αποτελούν την τελευταία λύση ευκαιρίας για τους δανειολήπτες, καθώς όταν τα δάνειά τους πουληθούν σε funds, δεν θα υπάρχει η ίδια ευνοϊκή αντιμετώπιση από τα τελευταία.
Οι τράπεζες διαπιστώνουν σημαντική αύξηση της αποδοχής των "φιλικών λύσεων" (amicable solutions) για τη ρύθμιση οφειλών, αλλά ακόμη εμφανέστερη αύξηση των οφειλετών που προσέρχονται με δική τους πρωτοβουλία στις τράπεζες για να ρυθμίσουν μακροπρόθεσμα ή να διευθετήσουν οριστικά τα δάνειά τους. Αν και όλες οι τράπεζες δεν είναι στον ίδιο βαθμό έτοιμες να αποδεχτούν τον αυξανόμενο όγκο των αιτημάτων, καταγράφουν την εξέλιξη αυτή ως ιδιαίτερα θετική, αφού αποτελεί ίσως την ουσιαστικότερη οδό για την αντιμετώπιση των NPEs στο δύσκολο στεγαστικό χαρτοφυλάκιο. Σημειώνεται ότι αυτή τη στιγμή, στεγαστικά δάνεια 21,1 δισ. ευρώ από τα 27,5 δισ. ευρώ του μη εξυπηρετούμενου στεγαστικού χαρτοφυλακίου των τραπεζών ξεπερνούν το ένα έτος σε καθυστέρηση.
Όπως επισημαίνουν τραπεζίτες, μετά τους πλειστηριασμούς και τις πωλήσεις δανείων σε funds, οι αλλαγές στο νόμο Κατσέλη και το γεγονός ότι πλέον μπαίνουν στο "μικροσκόπιο" οι μεταβιβάσεις ακινήτων (ελέγχεται η "δολιότητά" τους και επέρχεται αναστροφή της πώλησης συν άλλες νομικές συνέπειες), οδηγούν ολοένα και περισσότερους οφειλέτες στις τράπεζες.
Κατόπιν αυτού, ενισχύονται σημαντικά οι μακροπρόθεσμες ρυθμίσεις δανείων και αυξάνει η αποδοχή λύσεων όπως η εθελοντική παράδοση ακινήτου (deed in lieu) και η πώληση του ακινήτου από τον ίδιο τον δανειολήπτη (short sale), ενώ φέρεται να κάνει τα πρώτα της βήματα και η ανταλλαγή ακινήτου με άλλο μικρότερο μέσω της διαδικασίας των πλειστηριασμών από την τράπεζα. Πρόκειται για λύσεις σε περιπτώσεις δανείων που βρίσκονται ένα βήμα πριν από τον πλειστηριασμό και οι οποίες έχουν εμπλουτίσει την φαρέτρα των τραπεζών για την αντιμετώπιση των στεγαστικών NPLs.
Στο προ του πλειστηριασμού στάδιο, εμφανίζονται πλέον και τα "κουρέματα" ενυπόθηκων οφειλών. Όπως αναφέρουν οι τραπεζίτες, τα "κουρέματα" αυτά γίνονται σε δύο περιπτώσεις:
α) Σε δάνεια με υψηλό loan to value, δηλαδή σε περιπτώσεις όπου η αξία του δανείου υπερβαίνει σημαντικά την αξία του ακινήτου. Στις περιπτώσεις αυτές, οι τράπεζες προσφέρουν "κούρεμα" εφόσον ο οφειλέτης προχωρήσει στην αποπληρωμή του υπόλοιπου ποσού. Ενδεικτικά, για δάνειο ύψους 150.000 και αξία ακινήτου 100.000 ευρώ, οι τράπεζες προσφέρουν "κούρεμα" 30.000 ευρώ προκειμένου να "σώσουν" 120.000 ευρώ από την αξία του δανείου.
β) Σε δάνεια καταναλωτικά που έχουν εξασφάλιση σε ακίνητο. Πρόκειται για δάνεια με μέσο ύψος οφειλής που κινείται στα 40.000 ευρώ και στα οποία το προσφερόμενο "κούρεμα" ανέρχεται σε 40% - 50%.
Όπως σημειώνουν οι τραπεζίτες, τα "κουρέματα" αυτά αποτελούν την τελευταία λύση ευκαιρίας για τους δανειολήπτες, καθώς όταν τα δάνειά τους πουληθούν σε funds, δεν θα υπάρχει η ίδια ευνοϊκή αντιμετώπιση από τα τελευταία.
