Σε λιγότερο από 12 μήνες ο νυν πρόεδρος της ΕΚΤ θα αφήσει το πόστο του στην προεδρία του Διοικητικού Συμβουλίου της.
Πριν όμως γίνει αυτό ο κ. Ντράγκι θα έχει δώσει τέλος στο QE στις 31/12/2018, αλλάζοντας έτσι ρότα στην νομισματική πολιτική των τελευταίων ετών για την Ευρωζώνη, αυτή της νομισματικής χαλάρωσης.
Παρ' όλα αυτά όπως φαίνεται από τις συζητήσεις που γίνονται τον τελευταίο καιρό μεταξύ στελεχών της ΕΚΤ και των διοικήσεων των 20 ισχυρότερων ευρωπαϊκών τραπεζών η ΕΚΤ σκοπεύει να στρώσει το μεταβατικό μονοπάτι προς τον στόχο μιας ομαλής νομισματικής πολιτικής με "μαξιλάρια” που θα πρέπει να είναι επαρκή για να απορροφήσουν τους κραδασμούς.
Ένα από αυτά είναι η ένταξη στο πλαίσιο χρηματοδότησης του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος "εργαλείων” όπως αυτά που έχει ήδη εν ενεργεία, τα T- Ltros, αλλά με διαφορετικούς όρους. Τα εν ενεργεία T-Ltros (Targeted longer – term refinancing operations) είναι δάνεια της ΕΚΤ προς τις τράπεζες με εξαιρετικά ευνοϊκό επιτόκιο, αλλά συνοδεύονται με την δέσμευση της διοχέτευσής τους σε δάνεια προς μη τραπεζικούς φορείς (βιομηχανία, νοικοκυριά, κ.λ.π.). Το επιτόκιό τους γίνεται περισσότερο ευνοϊκό όσο μεγαλύτερο είναι το ποσό των δανείων που δίνουν σε μη χρηματοπιστωτικούς φορείς...
Τα δάνεια αυτά που έχουν τετραετή διάρκεια, έχουν δοθεί δύο φορές, μία το 2014 και άλλη μία το 2016. Ο δεύτερος γύρος των δανείων που δόθηκε το 2016 είχε σαν στόχο να σταθεροποιήσει την "πρότερη γνώση” των αγορών ότι οι τράπεζες το 2018 ήτοι στην λήξη των δανείων δεν θα φέρουν σε δύσκολη θέση τις τράπεζες... Αυτή η διαβεβαίωση έχει κάπως καθυστερήσει για τα δάνεια που δόθηκαν το 2016 και λήγουν το 2020. Η κίνηση αναμένεται να γίνει από την ΕΚΤ μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 2019 αλλά οι εκτιμήσεις που υπάρχουν κάνουν λόγο για προαγγελία τους από τον κ. Ντράγκι στο τελευταίο ΔΣ του 2018 ή το αργότερο το πρώτο ΔΣ του 2019.
Άλλωστε οι πιέσεις στις αγορές και ειδικά στον τραπεζικό τομέα στην Ευρώπη παραμένουν ισχυρές, αφ' ενός λόγω του όγκου των Npls και του μεγάλου όγκου των παράγωγων χρηματοοικονομικών προϊόντων στους ισολογισμούς τους και αφ' εταίρου λόγω της αστάθειας που επικρατεί στις διεθνείς αγορές.
Σε κάθε περίπτωση ο κ. Ντράγκι δεν φαίνεται έτοιμος να διακινδυνέψει μία επιδείνωση της κατάστασης στο ευρωσύστημα και το ευρώ, με την ταχύτερη προώθηση μέτρων νομισματικής πολιτικής που θα μπορούσε να αντέξει το ευρωσύστημα και οι οικονομίες της Ευρωζώνης και μάλιστα σε εκλογικό έτος...
Το μεγάλο ερώτημα βέβαια παραμένει το αν οι παρεμβάσεις αυτές θα είναι επαρκείς για να αναχαιτίσουν νέα κύματα αβεβαιότητας.
Σε κάθε περίπτωση πάντως οι αλλαγές αυτές αναμένεται να επηρεάσουν και τις ελληνικές συστημικές τράπεζες με θετικό τρόπο αν και ο "βαθμός” που αυτό θα μπορεί να γίνει θα είναι συνάρτηση της ταχύτητας με την οποία θα προχωρά η απομείωση των Npls στους ισολογισμούς τους.
Πριν όμως γίνει αυτό ο κ. Ντράγκι θα έχει δώσει τέλος στο QE στις 31/12/2018, αλλάζοντας έτσι ρότα στην νομισματική πολιτική των τελευταίων ετών για την Ευρωζώνη, αυτή της νομισματικής χαλάρωσης.
Παρ' όλα αυτά όπως φαίνεται από τις συζητήσεις που γίνονται τον τελευταίο καιρό μεταξύ στελεχών της ΕΚΤ και των διοικήσεων των 20 ισχυρότερων ευρωπαϊκών τραπεζών η ΕΚΤ σκοπεύει να στρώσει το μεταβατικό μονοπάτι προς τον στόχο μιας ομαλής νομισματικής πολιτικής με "μαξιλάρια” που θα πρέπει να είναι επαρκή για να απορροφήσουν τους κραδασμούς.
Ένα από αυτά είναι η ένταξη στο πλαίσιο χρηματοδότησης του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος "εργαλείων” όπως αυτά που έχει ήδη εν ενεργεία, τα T- Ltros, αλλά με διαφορετικούς όρους. Τα εν ενεργεία T-Ltros (Targeted longer – term refinancing operations) είναι δάνεια της ΕΚΤ προς τις τράπεζες με εξαιρετικά ευνοϊκό επιτόκιο, αλλά συνοδεύονται με την δέσμευση της διοχέτευσής τους σε δάνεια προς μη τραπεζικούς φορείς (βιομηχανία, νοικοκυριά, κ.λ.π.). Το επιτόκιό τους γίνεται περισσότερο ευνοϊκό όσο μεγαλύτερο είναι το ποσό των δανείων που δίνουν σε μη χρηματοπιστωτικούς φορείς...
Τα δάνεια αυτά που έχουν τετραετή διάρκεια, έχουν δοθεί δύο φορές, μία το 2014 και άλλη μία το 2016. Ο δεύτερος γύρος των δανείων που δόθηκε το 2016 είχε σαν στόχο να σταθεροποιήσει την "πρότερη γνώση” των αγορών ότι οι τράπεζες το 2018 ήτοι στην λήξη των δανείων δεν θα φέρουν σε δύσκολη θέση τις τράπεζες... Αυτή η διαβεβαίωση έχει κάπως καθυστερήσει για τα δάνεια που δόθηκαν το 2016 και λήγουν το 2020. Η κίνηση αναμένεται να γίνει από την ΕΚΤ μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 2019 αλλά οι εκτιμήσεις που υπάρχουν κάνουν λόγο για προαγγελία τους από τον κ. Ντράγκι στο τελευταίο ΔΣ του 2018 ή το αργότερο το πρώτο ΔΣ του 2019.
Άλλωστε οι πιέσεις στις αγορές και ειδικά στον τραπεζικό τομέα στην Ευρώπη παραμένουν ισχυρές, αφ' ενός λόγω του όγκου των Npls και του μεγάλου όγκου των παράγωγων χρηματοοικονομικών προϊόντων στους ισολογισμούς τους και αφ' εταίρου λόγω της αστάθειας που επικρατεί στις διεθνείς αγορές.
Σε κάθε περίπτωση ο κ. Ντράγκι δεν φαίνεται έτοιμος να διακινδυνέψει μία επιδείνωση της κατάστασης στο ευρωσύστημα και το ευρώ, με την ταχύτερη προώθηση μέτρων νομισματικής πολιτικής που θα μπορούσε να αντέξει το ευρωσύστημα και οι οικονομίες της Ευρωζώνης και μάλιστα σε εκλογικό έτος...
Το μεγάλο ερώτημα βέβαια παραμένει το αν οι παρεμβάσεις αυτές θα είναι επαρκείς για να αναχαιτίσουν νέα κύματα αβεβαιότητας.
Σε κάθε περίπτωση πάντως οι αλλαγές αυτές αναμένεται να επηρεάσουν και τις ελληνικές συστημικές τράπεζες με θετικό τρόπο αν και ο "βαθμός” που αυτό θα μπορεί να γίνει θα είναι συνάρτηση της ταχύτητας με την οποία θα προχωρά η απομείωση των Npls στους ισολογισμούς τους.
