ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΩΝ-Σπατάλη 12 εκατ. το χρόνο

Πάνω από 12 εκατ. ευρώ ετησίως συνεχίζουν να κοστίζουν στα ταμεία του κράτους τα διοικητικά συμβούλια των νοσοκομείων που εξακολουθούν να υπάρχουν και να συνεδριάζουν, παρ' ότι η ηγεσία του υπουργείου Υγείας είχε δεσμευτεί από την πρώτη στιγμή που ανάλεβε πως θα τα καταργήσει.


Επρόκειτο ουσιαστικά για ένα εφεύρημα της Ν.Δ. όταν ήταν κυβέρνηση προκειμένου να... εξυπηρετηθούν ορισμένα γαλάζια στελέχη. Ενα εφεύρημα, όμως, που ζει και... βασιλεύει.

Αν και η υπουργός Υγείας Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου είχε σαφώς υπαινιχθεί ότι επρόκειτο για μια σπατάλη, τελικώς όχι μόνο δεν θα την περιορίσει όπως δημοσίως είχε δηλώσει αλλά αντίθετα θα διορίσει και νέα δ.σ. με την ανάληψη των καθηκόντων των νέων διοικητών.

Η «γαλάζια» έμπνευση των δ.σ. είχε πάντως ως εξής: θα δημιουργηθούν στα νοσοκομεία και σε φορείς (σύνολο κοντά στους 200) 9μελή ή 7μελή συμβούλια στα οποία θα συμμετέχουν εκτός από τον διοικητή (πρόεδρος), τον αναπληρωτή διοικητή (απλό μέλος), τον διευθυντή της νοσηλευτικής υπηρεσίας, τον εκπρόσωπο των εργαζομένων και πέντε μέλη εξωνοσοκομειακά τα οποία θα διορίζονται κατά βούληση και χωρίς φυσικά να είναι αποκλειστικής απασχόλησης.

Υπολογίζεται ότι ανά νοσοκομείο το μέσο κόστος μόνο για τα έξοδα του συμβουλίου φθάνει τα 5.000 ευρώ.

Ειδικότερα μηνιαίως πραγματοποιούνται σε κάθε νοσοκομείο περί τις 5 συνεδριάσεις. Για κάθε συνεδρίαση τα 7 μέλη λαμβάνουν από 80 ευρώ (δεν προβλέπονται αμοιβές για τον διοικητή και τον αναπληρωτή). Στο πρόσθετο εισόδημα εντάσσονται και οι υπηρεσιακοί, καθώς τις περισσότερες φορές δηλώνεται πως οι συνεδριάσεις γίνονται απόγευμα εκτός ωραρίου ώστε να δικαιολογείται το πρόσθετο «μπόνους».

Στα έξοδα αυτά πρέπει να προστεθεί ο ειδικός μισθός που προβλέπεται για τον αντιπρόεδρο του δ.δ., ο οποίος ορίζεται στο μισό της συνολικής αμοιβής που λαμβάνει ο διοικητής του νοσοκομείου δηλαδή 2.000 ευρώ μεικτά. Να σημειωθεί ότι σε κάποια νοσοκομεία έχουν ορισθεί μάλιστα και δύο αντιπρόεδροι!

Αν υπολογίσει κανείς και τα έξοδα αλληλογραφίας (αποστέλλεται με κούριερ) που πλησιάζουν τα 500 ευρώ μηνιαίως, τότε για κάθε νοσηλευτικό ίδρυμα διατίθενται περί τα 5.000 ευρώ κάθε 30 μέρες μόνο για να συσκεφθούν τα μέλη των δ.σ. ήτοι 12 εκατ. ευρω ετησίως για τους συνολικά 200 φορείς (νοσηλευτικά ιδρύματα, προνοιακά κ.λπ.).

Ομως η ύπαρξη των δ.σ. απεδείχθη βασικό πρόσκομμα στη λειτουργία των νοσοκομείων, καθώς παρατηρήθηκε πως εμποδιζόταν η προώθηση βασικών αποφάσεων. Αποτέλεσμα ήταν τις περισσότερες φορές να μην είναι δυνατόν να ληφθεί απόφαση ούτε για απλά θέματα διαχείρισης, πόσω μάλλον για ζητήματα που σχετίζονταν με διαγωνισμούς, συμβάσεις κ.λπ.

Υψηλές δαπάνες και στις ΠΕΣΥ

Μια άλλη άκρως σπάταλη πληγή του συστήματος είναι οι υγειονομικές Περιφέρειες, γνωστές και ως ΠΕΣΥ. Αρχικά είχαν δημιουργηθεί 17 προκειμένου η χώρα να μοιρασθεί σε «μικρά υπουργεία Υγείας», όπως είχε πει ο εμπνευστής του θεσμού Αλ. Παπαδόπουλος. Στη συνέχεια όμως αυτά μειώθηκαν από την κυβέρνηση της Ν.Δ. σε επτά, ενώ σε περίπου έναν χρόνο αναμένεται να καταργηθούν πλήρως σύμφωνα και με τις επίσημες ανακοινώσεις της κυβέρνησης.

Μέχρι να καταργηθούν, διαθέτουν από έναν διοικητή και από δύο υποδιοικητές. Αν εξαιρέσει κανείς τους διοικητές που θεωρούνται απαραίτητοι έως ότου πάψει να υπάρχει ο θεσμός, οι 14 υποδιοικητές κοστίζουν 617.400 ευρώ το χρόνο στα ταμεία του πολύπαθου ΕΣΥ αφού ο καθένας λαμβάνει 3.150 μηνιαίως. Στο ποσό αυτό πρέπει να προστεθούν και άλλα έξοδα... κίνησης όπως η ύπαρξη τουλάχιστον μιας γραμματέως, ενός μεγάλου γραφείου και πιθανώς και ενός αυτοκινήτου για τις μετακινήσεις.

Να σημειωθεί ότι το μέσο ετήσιο κόστος ενός αυτοκινήτου που χρησιμοποιείται σε τέτοιες υπηρεσίες εκτιμάται ότι κυμαίνεται από 30 έως 40.000 ευρώ, αφού πρέπει να υπολογισθούν εκτός από τα έξοδα κίνησης και συντήρησης και οι μισθοί του οδηγού.