ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΑΝΙΤΑΚΗΣ Ποιοι δημόσιοι υπάλληλοι τίθενται σε αυτοδίκαιη αργία

Το νομοθετικό πλαίσιο για την απομάκρυνση από το Δημόσιο 15.000 υπαλλήλων μέχρι το τέλος του επόμενου έτους και τις περιπτώσεις στις οποίες τίθενται αυτοδικαίως σε καθεστώς αργίας εργαζόμενοι στο Δημόσιο αποσαφηνίζει ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Αντ. Μανιτάκης.





«Η αυτοδίκαιη αργία δεν αφορά το σύνολο των πειθαρχικών υποθέσεων που εκκρεμούν, και κυρίως δεν αφορά απλές παραβάσεις του υπαλληλικού κώδικα, για τις οποίες αρμόδια να αποφασίσουν είναι τα αρμόδια πειθαρχικά όργανα», ξεκαθαρίζει ο υπουργός σε έγγραφη απάντησή του που διαβιβάστηκε στη Βουλή. Επισημαίνει μάλιστα με έμφαση εξαρχής, ότι «η ρύθμιση για την αυτοδίκαιη αργία επηρεάζει αποκλειστικά και μόνο υπαλλήλους που είτε έχουν παραπεμφθεί αμετάκλητα στο αρμόδιο δικαστήριο για κακουργήματα και σοβαρά πλημμελήματα, είτε έχουν παραπεμφθεί στο πειθαρχικό συμβούλιο προφανώς, μετά διερεύνηση και αξιολόγηση καταγγελίας, για σοβαρότατα πειθαρχικά παραπτώματα». Αναλυτικότερα, προσθέτει, ότι με το Ν. 4093/2012 τίθενται σε αυτοδίκαιη αργία οι υπάλληλοι που:

α) στερήθηκαν την προσωπική τους ελευθερία με απόφαση ή ένταλμα

β) εκδόθηκε σε βάρος τους ένταλμα προσωρινής κράτησης

γ) παραπέμφθηκαν αμετάκλητα ενώπιον του αρμοδίου δικαστηρίου για κακούργημα, ή για περιοριστικώς αναφερόμενα πλημμελήματα, όπως κλοπή, υπεξαίρεση, απάτη, εκβίαση, πλαστογραφία, δωροδοκία, απιστία περί την υπηρεσία και οποιοδήποτε έγκλημα κατά της γενετήσιας ελευθερίας,

δ) τους επιβλήθηκε η πειθαρχική ποινή της προσωρινής ή της οριστικής παύσης

ε) παραπέμφθηκαν ενώπιον του αρμόδιου πειθαρχικού συμβουλίου για ένα από τα αναφερόμενα στη διάταξη πειθαρχικά παραπτώματα, μεταξύ των οποίων π.χ. πράξεις άρνησης αναγνώρισης του συντάγματος, απόκτηση οικονομικού οφέλους κατά την άσκηση των καθηκόντων, αναξιοπρεπής ή ανάρμοστη συμπεριφορά, σοβαρή απείθεια, αδικαιολόγητη αποχή από την εκτέλεση καθηκόντων, παράλειψη των πειθαρχικών οργάνων να προβούν σε δίωξη και τιμωρία πειθαρχικού παραπτώματος κλπ.

Ο υπουργός αναφέρει επίσης ότι:

1. «προβλέπεται υπό προϋποθέσεις η δυνατότητα αναστολής ή άρσης της αργίας και η επαναφορά του υπαλλήλου στην υπηρεσία του»

2. «τα αρμόδια όργανα έχουν τη δυνατότητα, αφού λάβουν υπόψιν τις ιδιαίτερες περιστάσεις της υπόθεσης να κρίνουν αιτιολογημένα ότι δεν είναι εξ αντικειμένου αναγκαία η συνέχιση της παραμονής του υπαλλήλου εκτός υπηρεσίας, να αποφασίζουν την αναστολή της αργίας και να επαναφέρουν τον υπάλληλο στα καθήκοντά του ή να τον μετακινούν».

Ωστόσο, αναγνωρίζει ότι «η αναστολή της αργίας μπορεί να ζητηθεί και από τον υπάλληλο που έχει τεθεί σε αργία, ο οποίος διατηρεί παράλληλα και το δικαίωμα να επιδιώξει δικαστικά την αναστολή». Από τη ρύθμιση, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα, εξαιρούνται οι υπάλληλοι που στερήθηκαν την προσωπική τους ελευθερία από πρωτοβάθμια ή δευτεροβάθμια απόφαση ποινικού δικαστηρίου ή με ένταλμα προσωρινής κράτησης και οι τιμωρηθέντες με την ποινή της οριστικής παύσης.