Ηρθε ο λογαριασμός της «αλόγιστης ευφορίας»

Η ώρα της κρίσης φαίνεται ότι έχει έρθει για τις μεγάλες τράπεζες και στις δυο όχθες του Ατλαντικού, καθώς γιγαντώνεται το «κύμα» των προστίμων και των ερευνών από τις εποπτικές αρχές ανά τον κόσμο για σκάνδαλα και καταχρηστικές συναλλαγές που χρονολογούνται από τα χρόνια της «αλόγιστης ευφορίας» πριν από το ξέσπασμα της χρηματοοικονομικής κρίσης του 2008. H κορυφή του παγόβουνου είναι ο καταρχήν συμβιβασμός της αμερικανικής JP Morgan με το αμερικανικό Δημόσιο, βάσει του οποίου η τράπεζα θα πληρώσει το ιλιγγιώδες ποσό των 13 δισ. δολαρίων για να κλείσει μια σειρά αγωγών σε βάρος της που συνδέονται με τη δόλια πώληση «τοξικών» χρεογράφων που στηρίζονταν σε αμφιβόλου ποιότητας στεγαστικά δάνεια. Εάν η συμφωνία ολοκληρωθεί, η JP Morgan θα επιβαρυνθεί με το μεγαλύτερο ποσό που έχει κληθεί ποτέ να πληρώσει μεμονωμένη επιχείρηση στις ΗΠΑ. Και οι υπόλοιπες τράπεζες της Wall Street, από την Bank of America έως την Wells Fargo, σπεύδουν μόνες τους στις αμερικανικές αρχές για να συμβιβαστούν? με το αζημίωτο, προσδοκώντας σε επιεικέστερη μεταχείριση. Αρνητική δημοσιότητα «Ίδια γεύση» και στην Ευρώπη, όπου την εβδομάδα που πέρασε οι Rabobank, Deutsche Bank και UBS βρέθηκαν στο επίκεντρο (αρνητικής) δημοσιότητας: Η ολλανδική Rabobank έγινε η τέταρτη μεγάλη τράπεζα (μετά τις Barclays, Royal Bank of Scotland και UBS) που παραδέχθηκε την εμπλοκή της στο μεγα-σκάνδαλο χειραγώγησης του διατραπεζικού επιτοκίου Libor καταβάλλοντας πρόστιμο 1 δισ. ευρώ. Ο δε διευθύνων σύμβουλός της Πίετ Μόρλαντ υποχρεώθηκε σε παραίτηση, ακολουθώντας τη μοίρα του ομολόγου του στην Barclays Μπομπ Ντάιαμοντ το καλοκαίρι του 2012. Η Deutsche Bank ανακοίνωσε κέρδη γ' τριμήνου μόλις 18 εκατ. ευρώ (έναντι εκτιμήσεων για 642 εκατ. ευρώ), καθώς «έβαλε στην άκρη» ακόμα 1,2 δισ. ευρώ για δικαστικές δαπάνες, αυξάνοντας το σχετικό αποθεματικό στα 4,1 δισ. ευρώ. Η τράπεζα διαπραγματεύεται ακόμα το ύψος του προστίμου που θα καταβάλει για το Liborgate (το οποίο εκτιμά στα 500 εκατ. ευρώ, αλλά μπορεί να είναι κατά πολύ υψηλότερο, αν κρίνει κανείς από τον λογαριασμό που ήρθε στην πολύ μικρότερη Rabobank), ενώ παραδέχθηκε ότι έχει μπει στο «μικροσκόπιο» (όπως και οι UBS, Royal Bank of Scotland και Citigroup) για πιθανή εμπλοκή σε σκάνδαλο χειραγώγησης συναλλαγματικών ισοτιμιών, με τις αρχές σε Ελβετία, ΗΠΑ, Χονγκ-Κονγκ και Βρετανία να έχουν ξεκινήσει εκτεταμένη έρευνα για την υπόθεση. Δικαστικά δεινά Και όλα αυτά είναι μόνο ένα μικρό μέρος του «παζλ» των δικαστικών δεινών της Deutsche, το οποίο περιλαμβάνει -μεταξύ άλλων- διαμάχες με τους κληρονόμους του αποθανόντος βαρόνου των γερμανικών media Λίο Κιρχ, τις κατηγορίες της Κομισιόν για δημιουργία καρτέλ στην αγορά πιστωτικών παραγώγων (ομού μετά 12 άλλων μεγάλων ομίλων), τις καταγγελίες ότι η αμερικανική θυγατρική «έκρυψε» ζημίες 12 δισ. δολαρίων κατά τη διάρκεια της χρηματοοικονομικής κρίσης του 2007-2009 ώστε να μη λάβει κρατική στήριξη, καθώς και την εμπλοκή του διευθύνοντος συμβούλου της Γιούργκεν Φίτσεν και του οικονομικού διευθυντή Στέφαν Κράουζε σε πολύκροτη υπόθεση φοροδιαφυγής που συνδέεται με διαπραγμάτευση αδειών εκπομπής ρύπων διοξειδίου του άνθρακα την περίοδο 2009-2010. Δεν είναι να απορεί κανείς που το γνωστό περιοδικό Der Spiegel είχε χαρακτηρίσει την Deutsche «τράπεζα των σκανδάλων» σε ένα διόλου κολακευτικό πρωτοσέλιδο? H δε UBS που έχει ήδη πληρώσει 1,5 δισ. δολ. για το Liborgate προειδοποίησε εμμέσως πλην σαφώς τους επενδυτές ότι ανοίγουν αλλά δικαστικά «μέτωπα», αποκαλύπτοντας ότι αυξάνει το ποσό που «βάζει στην άκρη» για μελλοντικές δικαστικές διαμάχες κατόπιν σχετικής απαίτησης της ελβετικής εποπτικής αρχής FINMA. Αίσθηση προκάλεσε τέλος η σύλληψη στην Ιταλία του Ραούλ Βάιλ, πρώην επικεφαλής της μονάδας διαχείρισης πλούτου της UBS, κατόπιν σχετικού αιτήματος των αρχών των ΗΠΑ που του έχουν απαγγείλει κατηγορίες για συνέργεια σε εκτεταμένη φοροδιαφυγή. Ο Βάιλ θεωρείται ο ιθύνων νους που βοήθησε εκατοντάδες πλούσιους Αμερικανούς να αποφύγουν τα «δίχτυα» της εφορίας...