Το πακέτο Γιούνκερ θα μπορούσε να δημιουργήσει πάνω από 2,1 εκατ. θέσεις εργασίας στην ΕΕ μέχρι το 2018

Το πακέτο επενδύσεων ύψους 315 δισεκατομμυρίων ευρώ που έχει προτείνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για να αναζωογονηθεί η οικονομική ανάπτυξη στην Ευρώπη θα μπορούσε να οδηγήσει στη δημιουργία 2,1 εκατομμυρίων και πλέον καθαρών νέων θέσεων εργασίας, δηλαδή να μειώσει την ανεργία στην ΕΕ κατά σχεδόν 1 εκατοστιαία μονάδα ως τα μέσα του 2018, εκτίμησε η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας (ΔΟΕ).



Αλλά εάν το τριετές αυτό σχέδιο, το οποίο εισηγήθηκε ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ τον περασμένο Νοέμβριο, αποτύχει να προσελκύσει και να μοχλεύσει ιδιωτικές επενδύσεις, ο αριθμός των νέων θέσεων εργασίας ενδέχεται να μην υπερβεί τις 400.000, κάτι που σημαίνει πως θα ωφελήσει ελάχιστους από τους 23 εκατ. ανέργους στην Ευρώπη.

«Εάν το πρόγραμμα είναι καλά σχεδιασμένο, αντιθέτως, ο αριθμός θα μπορούσε να φθάσει τα 2,1 εκατ. νέες θέσεις εργασίας ως το 2018. Αυτό θα μπορούσε να καταστήσει δυνατή τη μείωση της ανεργίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση κατά 0,9%, [δηλαδή να σημάνει] σχεδόν 1% χαμηλότερο ποσοστό ανεργίας ως το 2018. Αυτός είναι ένας σημαντικός αριθμός», επισήμανε ο Ρέιμοντ Τόρες, επικεφαλής της διεύθυνσης έρευνας της ΔΟΕ, σε μια συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε.

«Το σχέδιο Γιούνκερ είναι δυνητικά ένας σημαντικός τρόπος να τονωθεί άμεσα η πραγματική οικονομία, συμπληρωματικά προς τη νομισματική πολιτική χορήγησης ρευστότητας που έχει ανακοινωθεί από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα», πρόσθεσε ο Τόρες, αναφερόμενος στο πρόγραμμα μαζικής αγοράς κρατικών ομολόγων και ιδιωτικών αξιόγραφων το οποίο εξαγγέλθηκε την περασμένη εβδομάδα.

Όμως οι επενδυτές από τους οποίους ζητείται να συνεισφέρουν το μεγαλύτερο μέρος των κεφαλαίων αντιτείνουν ότι τα κράτη της Ευρώπης πρέπει να διαθέσουν περισσότερα δημόσια κονδύλια και να δημοσιοποιήσουν περισσότερες λεπτομέρειες για τα μεγαλεπήβολα σχέδια τόνωσης της ανάπτυξης μέσω της βελτίωσης των υποδομών και της δημιουργίας νέων, ώστε το πακέτο επενδύσεων να γίνει πραγματικότητα.

Τα σχέδια να χορηγηθούν δάνεια για την δημιουργία νέων ή τη βελτίωση υπαρχουσών υποδομών και δάνεια σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις βασίζονται στην προσέλκυση ιδιωτικών επενδύσεων ύψους €252 δισεκ., ώστε να μειωθεί η ανεργία στην ΕΕ, η οποία κυμαίνεται σήμερα περί το 10%.

«Επομένως είναι πολύ σημαντικό να συμπεριληφθούν σχέδια με μεγάλες οικονομίες κλίμακας, για παράδειγμα ενεργειακά δίκτυα στην Ευρώπη ή “πράσινες” επενδύσεις, που έχουν μεγάλες εξωτερικότητες και δεν θα μπορούσαν να υλοποιηθούν υπό κανονικές συνθήκες από ιδιώτες επενδυτές και μόνον», πρόσθεσε ο Τόρες, χρησιμοποιώντας έναν τεχνικό όρο (externality) για να αναφερθεί σε παράγοντες που επηρεάζουν μεν σημαντικά τα κέρδη, αλλά δεν συμπεριλαμβάνονται στα κόστη παραγωγής.

Σε χώρες μέλη της ΕΕ με υψηλά ποσοστά ανεργίας, όπως η Ελλάδα, η Ισπανία και η Ιταλία, πολλές μικρές επιχειρήσεις δεν έχουν την τρέχουσα περίοδο ουσιαστική πρόσβαση σε τραπεζικές πιστώσεις, επισήμανε ο ίδιος.

«Κατά συνέπεια είναι πολύ σημαντικό το σχέδιο να συμπεριλάβει μια ισχυρή συνιστώσα όσον αφορά την ανάμιξη των μικρών επιχειρήσεων διαμέσου, επί παραδείγματι, πιστωτικών εγγυήσεων, ώστε να επιτευχθεί η πλήρης μόχλευση των κεφαλαίων», συνέχισε ο Τόρες.

Η κατανομή είναι το κλειδί και τα κεφάλαια δεν πρέπει να εκτραπούν από τις χώρες και τους τομείς που τα χρειάζονται περισσότερο, ανέφερε ακόμη η ΔΟΕ.

Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ) έχει επενδύσει πολύ περισσότερο στην Αυστρία, μια χώρα με ιδιαίτερα χαμηλό ποσοστό ανεργίας, από ό,τι στην Πορτογαλία, τόνισε ο Τόρες, ενώ έχει επίσης επενδύσει πολύ μεγαλύτερο μέρος των διαθεσίμων κεφαλαίων της σε κράτη εκτός της ΕΕ από ό,τι στην Ελλάδα.

«Επομένως ελπίζω ότι στο οριστικό σχέδιο που θα υιοθετηθεί θα ληφθεί πολύ περισσότερο υπόψη η κατανομή κατά χώρα των κεφαλαίων, και ειδικά ότι οι χώρες με την πιο υψηλή ανεργία θα λάβουν περισσότερα», ανέφερε ακόμα.

Το «ποσοστό ανεργίας ξεπερνούσε το 23% στην Ισπανία και το 25% στην Ελλάδα το τρίτο τρίμηνο του 2014», ενώ «τρία χρόνια νωρίτερα, οι δύο χώρες κατέγραφαν ποσοστό ανεργίας 8%», επισήμαναν οι συγγραφείς της έρευνας της ΔΟΕ, κρίνοντας ότι οι πολιτικές λιτότητας αποτέλεσαν αποτυχία.