Στοχευμένες παρεμβάσεις και όχι αποσπασματικές τροποποιήσεις

Τελικά θα ολοκληρωθεί η φορολογική μεταρρύθμιση, η οποία ξεκίνησε με τους νέους κώδικες φορολογίας εισοδήματος και φορολογικών διαδικασιών;



Θα αποκτήσει η χώρα ένα σύγχρονο και με αναπτυξιακό προσανατολισμό φορολογικό σύστημα; Αν η απάντηση είναι ναι, τότε γεννάται το ερώτημα πότε θα γίνει αυτό; Τα ερωτήματα αυτά βασανίζουν το σύνολο των πολιτών και ιδιαίτερα την επιχειρηματική κοινότητα της χώρας που γνωρίζουν ότι ένας από τους βασικούς πυλώνες ανάκαμψης και ανάπτυξης είναι το φορολογικό σύστημα. Η ταχύτερη έξοδος από την ύφεση είναι ανάγκη, αλλά για να γίνει πράξη πρέπει να ολοκληρωθεί επιτέλους η μετάβαση από το προηγούμενο δυσνόητο και τυπολατρικό στο νέο απλό και σταθερό και κατά συνέπεια αποτελεσματικό φορολογικό σύστημα, το οποίο θα φορολογεί δίκαια το παραγόμενο εισόδημα και θα αντιμετωπίζει ουσιαστικά το φαινόμενο της φοροδιαφυγής.

Οι νέοι κώδικες φορολογίας εισοδήματος και φορολογικών διαδικασιών είναι σύγχρονα, απλά και κατανοητά νομοθετήματα, τα οποία όμως έχουν και τις αδυναμίες τους. Απαιτούνται λοιπόν στοχευμένες παρεμβάσεις που θα αποκαταστήσουν τις αδικίες και όχι αποσπασματικές επιμέρους τροποποιήσεις που θα ικανοποιούν αιτήματα, κατά κύριο λόγο άδικα, ορισμένων επαγγελματικών ή μη ομάδων, τροποποιήσεις οι οποίες, όπως και να βαφτιστούν, θα δημιουργήσουν νέες αδικίες στην πλειοψηφία των φορολογουμένων.

Κοινή διαπίστωση είναι ότι το μέγεθος της φοροδιαφυγής στη χώρα μας και η εκρηκτική διάσταση του δημοσιονομικού προβλήματος αναδεικνύουν σήμερα τις αδυναμίες του φορολογικού συστήματος. Η διαπίστωση αυτή είναι σήμερα περισσότερο επίκαιρη από οποιοδήποτε άλλο χρόνο.

Με τον έξω από κάθε λογική τρόπο φορολόγησης των φυσικών προσώπων ο οποίος υιοθετήθηκε με γνώμονα μόνο το δημοσιονομικό ισοδύναμο και όχι τις επιταγές του Συντάγματος, την παράταση των «κατ’ όνομα» έκτακτων εισφορών έστω και με μειωμένο συντελεστή, την παραμονή μέσω του ΕΝΦΙΑ του ΕΕΤΑ αντί ενός νέου και δίκαιου τρόπου φορολόγησης της ακίνητης περιουσίας, την ατολμία στην υιοθέτηση των επιπλέον ριζοσπαστικών φορολογικών μεταρρυθμίσεων που απαιτούνται και τις μη στοχευμένες παρεμβάσεις, οι σωρευμένες χρόνιες παθογένειες του εθνικού φορολογικού συστήματος ζουν και δυστυχώς εξακολουθούν να βασιλεύουν.

Ο σχεδιασμός και η άσκηση της φορολογικής πολιτικής διαδραματίζουν τον πιο σημαντικό ρόλο στην οικονομική ανάπτυξη και αποκτούν ακόμα μεγαλύτερη βαρύτητα σε περιόδους βαθιάς ύφεσης, όπως αυτή που βιώνει η χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Οι συνεχείς μεταβολές, ειδικά στη φορολογία εισοδήματος, τα τελευταία πέντε χρόνια που είχαν ως μοναδικό στόχο τη βραχυπρόθεσμη αύξηση των εσόδων έχουν προσδώσει στο φορολογικό σύστημα την έννοια του αντιαναπτυξιακού με έντονα υφεσιακά χαρακτηριστικά.

Ο στόχος πρέπει να είναι η ολοκλήρωση της φορολογικής μεταρρύθμισης έτσι ώστε το φορολογικό σύστημα να ανταποκριθεί στις ανάγκες της εποχής ενθαρρύνοντας το κίνητρο για την εργασία, την προσέλκυση επενδύσεων για να αποφευχθεί η περαιτέρω ύφεση και να ξεκινήσει η πολυπόθητη ανάπτυξη.

Με δεδομένη λοιπόν τη βασική αποστολή του φορολογικού συστήματος που είναι η μεταβίβαση στο Δημόσιο των αναγκαίων πόρων για τη χρηματοδότηση των δαπανών του μέσω της δίκαιης κατανομής των φορολογικών βαρών και της αναδιανομής του εισοδήματος, βασική επιδίωξη πρέπει να είναι η αποκατάσταση των υφιστάμενων αδικιών και η σταθερότητά του, διότι είναι κύριος παράγοντας ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας.