Το λεκτικό ατόπημα του Νίκου Φίλη για τις «πενταροδεκάρες» σε ό,τι αφορά την ιδιωτική εκπαίδευση κρύβει δυστυχώς μια σκοτεινή πτυχή της κυβέρνησης της Αριστεράς.
Είναι η προκατάληψη, η ιδεοληπτική θεώρηση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, της επιχειρηματικότητας ή ακόμη και των πολιτών εκείνων που θέλουν καλύτερες υπηρεσίες και πιστεύουν ότι μόνο στον ιδιωτικό τομέα θα βρουν.
Το παραπάνω επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι στο θερινό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ υπήρχε ολόκληρη παράγραφος για την επιβολή ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση, η οποία δικαιολογούταν ως «αναδιανομή του πλούτου». Ως ένα μέτρο που θα πλήξει τους έχοντες.
Το επιβεβαίωσε και ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Σεβαστάκης, ο οποίος υποστήριξε ότι η επιβολή ΦΠΑ στα σχολεία δεν θα έχει πολιτικό κόστος, διότι οι υποστηρικτές του ΣΥΡΙΖΑ δεν στέλνουν τα παιδιά τους στην ιδιωτική εκπαίδευση. Λησμόνησε βεβαίως ότι ο πρωθυπουργός και πρόεδρος του κόμματός του επιλέγει ιδιωτικά σχολεία και ορθώς πράττει, εφόσον έχει τη δυνατότητα να το πράξει.
Τέλος, το επιβεβαίωσε προχθές ο Π. Μοσκοβισί, ο οποίος είπε ότι η επιβολή ΦΠΑ δεν ήταν μέτρο που πρότειναν οι δανειστές, αλλά ήταν απόφαση της Αθήνας. Απλά, η κυβέρνηση επέλεξε να φορολογήσει την εκπαίδευση παρά τα βοοειδή. Επιλογές είναι αυτές, που κρίνονται εκ του αποτελέσματος.
Σε κάθε περίπτωση, η κυβέρνηση ξεχνά δύο βασικά ζητήματα: Το πρώτο είναι ότι το μέτρο δεν θα προκαλέσει καμιά αναδιανομή του πλούτου. Θα πλήξει και οικογένειες που στέλνουν τα παιδιά τους στο ιδιωτικό εξ ανάγκης. Και θα χτυπήσει και λαϊκά στρώματα, που θα πληρώσουν περισσότερα για φροντιστήρια ή άλλες δραστηριότητες.
Το δεύτερο είναι ότι το συγκεκριμένο μέτρο δεν θα γεμίσει τα κρατικά ταμεία. Αντιθέτως, ενδεχομένως θα οδηγήσει σε λουκέτο εκατοντάδες επιχειρήσεις και στην ανεργία εργαζομένους στον ιδιωτικό τομέα.
Το τρίτο πρόβλημα είναι περισσότερο θεωρητικό, αλλά μείζονος σημασίας. Η εχθρότητα με την οποία αντιμετωπίζεται η ιδιωτική πρωτοβουλία και οι επιχειρήσεις είναι καταστροφική για την οικονομία και τη χώρα.