Υπάρχουν μόνο δύο λύσεις

Το αδιέξοδο είναι πλέον μπροστά. Η οικονομική πολιτική, όπως ασκήθηκε όλα τα τελευταία χρόνια, έχει εξαντλήσει κάθε περιθώριο και δυνατότητα εξόδου από την κρίση και απαιτείται πλέον ριζική αλλαγή πλεύσης.



Αψευδής μάρτυρας είναι η πορεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού. Τα στοιχεία που ανακοινώνονται κάθε μήνα κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου.

Τον «ακούν» ακόμη και μη οικονομολόγοι, καθώς διαπιστώνεται μήνα με μήνα ότι εξαντλούνται επικίνδυνα τα περιθώρια φοροδοτικής ικανότητας των Ελλήνων και πρέπει επιτέλους να αναζητηθούν άλλες λύσεις.

Η συνεχής επιβάρυνση με όλο και νέους φόρους έφθασε στα όρια και η συνέχιση της ίδιας τακτικής δεν μπορεί να αποδώσει άλλα έσοδα.

Η επιμονή και εμμονή σε μια πολιτική κάλυψης των υπέρογκων δαπανών του Δημοσίου με νέους φόρους και αναποτελεσματική καθίσταται τώρα, και κοινωνικά επικίνδυνη μπορεί να εξελιχθεί στο μέλλον.

Τα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών για την εκτέλεση του προϋπολογισμού στο δεκάμηνο Ιανουαρίου-Οκτωβρίου είναι ενδεικτικά.

Η συνεχής επιβολή φόρων έχει «γονατίσει» τους φορολογούμενους. Διαπιστώνεται «βουτιά» στα έσοδα και κυρίως στα έσοδα από τον φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων, τον φόρο εισοδήματος νομικών προσώπων, αλλά και από τον ΦΠΑ.

Που σημαίνει ότι οι φορολογούμενοι πολίτες εξαντλήθηκαν φορολογικά, οι επιχειρήσεις δεν έχουν κέρδη και η αγορά δεν κινείται για να αποδώσει φόρο επί του τζίρου.

Εικονικά η κατάσταση διασώζεται με το πάγωμα των πληρωμών του Δημοσίου προς προμηθευτές και παρόχους υπηρεσιών.

Αλλά αυτό επιτείνει μακροπρόθεσμα το πρόβλημα, αφού στερεί από την αγορά ρευστότητα.

Έτσι όλοι συμφωνούν πως το οικονομικό επιτελείο και η κυβέρνηση δεν έχουν άλλο δρόμο, παρά να αντιληφθούν ότι η επιβολή νέων φόρων δεν προσφέρεται πια ως λύση.

Επομένως, ο μόνος δρόμος που απομένει είναι η περικοπή των δαπανών σε πρώτο στάδιο με μικρότερο και λιγότερο σπάταλο κράτος και στη συνέχεια κίνηση προς τα εμπρός με μια αναπτυξιακή πολιτική.

Δυστυχώς, άλλες «εύκολες» λύσεις δεν υπάρχουν.