Τα όμορφα λόγια, όμορφα καίγονται

Η πρόσφατη συνέντευξη του πρωθυπουργού επιβεβαίωσε την ολοκληρωτική στροφή του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης στον ρεαλισμό. Ισως μάλιστα για πρώτη φορά ο Αλέξης Τσίπρας ανέδειξε το νέο του πρόσωπο και ρόλο στην πολιτική και την οικονομία.



Θέλησε να ξεκαθαρίσει ότι ο ρομαντισμός, οι αυταπάτες και η αριστερή θεώρηση των πολιτικών και οικονομικών συσχετισμών ανήκουν στο παρελθόν. Θέλησε να δείξει ότι πλέον η αριστερή κυβέρνηση στην Ελλάδα προσαρμόζεται στη σκληρή πραγματικότητα των αριθμών και των γεγονότων, που επηρεάζουν καθημερινά τη ζωή εκατομμυρίων Ευρωπαίων.

Ο κ. Τσίπρας εμφανίστηκε, θα έλεγε κανείς, με πιο καθαρή κεντρώα ή σοσιαλδημοκρατική ατζέντα, στην οποία βεβαίως κυριαρχεί ο πολίτης, αλλά υπό τη θεώρηση της απαραίτητης δημοσιονομικής ισορροπίας και των κανόνων που διέπει το πρόγραμμα σταθερότητας που έχει υπογράψει η Ελλάδα.

Για πρώτη φορά ίσως ένας αριστερός ηγέτης μίλησε με διαφορετικό απ’ ό,τι θα περίμενε κανείς λόγο. Όταν λέει ότι «αριστερά σήμερα είναι να αυξηθούν οι θέσεις εργασίας» ή όταν εμφανίζεται διαπρύσιος υποστηρικτής των ιδιωτικοποιήσεων, της επίτευξης με κάθε τρόπο πλεονασμάτων και των αναγκαίων επενδύσεων, ασφαλώς βάζει μια διαχωριστική γραμμή με το παρελθόν.

Οι ημέρες της «αντίστασης» στην Ευρώπη και οι λεονταρισμοί κατά των Ευρωπαίων ηγετών ή οι υποσχέσεις ότι από την Ελλάδα θα αλλάξει ο κόσμος, έχουν παρέλθει.

Με απλά λόγια ο πρωθυπουργός μίλησε με όρους αγοράς, έστω κι αν προσπάθησε να κρατήσει τις ισορροπίες με τις υποσχέσεις του για ενίσχυση της λαϊκής συμμετοχής με δημοψηφίσματα ή εκλογή Προέδρου απευθείας από τον κόσμο.

Ολοι ξέρουν ότι η οικονομία είναι κατά κύριο λόγο ψυχολογία. Είναι σταθερότητα, άρση της αβεβαιότητας, εξασφάλιση της εμπιστοσύνης, τόσο εντός όσο κι εκτός της χώρας. Υπ’ αυτή την έννοια οι δηλώσεις του πρωθυπουργού είναι καλοδεχούμενες από την αγορά κι αυτή τη στόχευση είχαν. Ο Αλ. Τσίπρας θέλει να επιβεβαιώσει την επιστροφή της ελληνικής οικονομίας στην ομαλότητα και να δώσει στους Ελληνες πολίτες την ελπίδα ότι υπάρχει φως στο τούνελ.

Είναι σημαντικό πλέον να ενισχυθούν οι επενδύσεις από το εξωτερικό και ταυτόχρονα να αντιληφθούν οι πολίτες στο εσωτερικό ότι μπορεί η χώρα να βγει από την κρίση, αρκεί να «βάλουν όλοι πλάτη».

Όμως, δεν αρκούν τα λόγια, χρειάζονται πράξεις και άμεσα. Δεν είναι αρκετές ορισμένες ιδιωτικοποιήσεις, που γίνονται μάλιστα με τιμήματα που δεν αρέσουν σε κανέναν. Η κυβέρνηση και προσωπικά ο ίδιος ο πρωθυπουργός πρέπει να αποδείξουν ότι η Ελλάδα γύρισε σελίδα και είναι έτοιμοι να προχωρήσουν στις γενναίες μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται η οικονομία.

Κάποτε θα πρέπει στην κυβέρνηση να συζητήσουν για τις διαρθρωτικές αλλαγές που χρειάζεται ο αναποτελεσματικός και διεφθαρμένος δημόσιος τομέας. Κάποτε και ο ΣΥΡΙΖΑ που βρίσκεται 20 μήνες στην εξουσία θα πρέπει να καταθέσει συγκεκριμένο σχέδιο πάταξης της φοροδιαφυγής. Κυρίως θα πρέπει να πατάξει το κίνημα «δεν πληρώνω, γιατί μένω ατιμώρητος» που ουκ ολίγες φορές «πριμοδοτήθηκε» τα τελευταία χρόνια.

Το στοίχημα της κυβέρνησης πρέπει να είναι διπλό: Αφενός η προσέλκυση επενδυτών σε ένα φιλικό οικονομικό περιβάλλον και αφετέρου η αποκάλυψη του «μαύρου» χρήματος και η πληρωμή των φόρων ώστε τα ληξιπρόθεσμα χρέη να μην αυξάνονται πάνω από 1 δισ. ευρώ τον μήνα.

Ολα τα όμορφα λόγια καίγονται από την πραγματικότητα, αν αυτή δεν αντιμετωπιστεί με όρους αγοράς.