Η πραγματική Νέα Μεταπολίτευση

Φράσεις όπως «Νέα Μεταπολίτευση» ή «Ελλάδα του 2021» προκαλούν εντύπωση. Δημιουργούν ένα συναίσθημα προσμονής, επιδίωξης για μια καλύτερη ζωή, συμμετοχή στο κτίσιμο μιας χώρας που θα διαφέρει από την προηγούμενη.


Είναι φράσεις που μπορούν να κινητοποιήσουν τους πολίτες, να τους βγάλουν από τους καναπέδες, να τους δώσουν την ώθηση για να δημιουργήσουν το καινούργιο, τη νέα εποχή. Και κυρίως να συμβάλουν στη διαρκή μετεξέλιξη ενός ελληνικού κράτους που τα φαινόμενα παθογένειας είναι περισσότερα από τα προτερήματα που έχει.

Ομως, αυτές οι φράσεις για να είναι στο ελάχιστο «επαναστατικές» πρέπει να είναι και αληθινές. Πρέπει να βασίζονται σε προτάσεις που μπορούν να αποτελέσουν τα θεμέλια για να κτιστεί κάτι καλό. Δεν αρκεί δηλαδή μια φιέστα, μερικά όμορφα λόγια και δημόσιες σχέσεις προκειμένου να γίνει η μεγάλη μεταρρύθμιση που χρειάζεται η Ελλάδα.

Η Νέα Μεταπολίτευση και το όραμα για τον εορτασμό των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση του 1821 προϋποθέτει μια ισχυρή οικονομία. Δεν είναι απλά θεσμικές αλλαγές στο κράτος, τη Βουλή ή τα δικαστήρια. Είναι και όλα αυτά, αλλά κυρίως πρέπει να βασίζεται σε γερά οικονομικά θεμέλια. Περισσότερο από ποτέ, λοιπόν, αυτή και οι επόμενες κυβερνήσεις οφείλουν να «επενδύσουν» στο όραμα της εξόδου από την οικονομική κρίση.

Νέα Μεταπολίτευση θα μπορούσε να είναι η επιστροφή στην ανάπτυξη χωρίς τις «φούσκες» του παρελθόντος. Να είναι η μείωση του δραματικού ποσοστού της ανεργίας, οι επενδύσεις που θα φέρουν δουλειές και χρήμα, η μεταρρύθμιση του δημοσίου ώστε να πάψει να κυριαρχεί η διαφθορά, η γραφειοκρατία, ο κρατισμός με όλα τα συμπαρομαρτούντα.

Να είναι η απαγκίστρωση από τους δανειστές και ταυτόχρονα η δημιουργία συνθηκών, ώστε να μην έχει ανάγκη η χώρα από δανεικά.

Αυτά είναι η πραγματική Νέα Μεταπολίτευση, αυτό θα έπρεπε να είναι το όραμα του πολιτικού συστήματος. Η Συνταγματική Αναθεώρηση είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση, όμως, πιο σοβαρό είναι να κερδηθεί το στοίχημα της εξόδου από τη μιζέρια, την απαισιοδοξία, τον βρόχο των μνημονίων.