Πάνω από 10 επί συνόλου 88 προαπαιτούμενων θεωρείται εξαιρετικά δύσκολο, σύμφωνα με ελληνικές διαπραγματευτικές πηγές, να ολοκληρωθούν στην ώρα τους δηλαδή το αργότερο σε... 97 ημέρες που απομένουν έως την 21η Ιουνίου που είναι το όροσημο για τη συνολική συμφωνία. Η αποτίμηση προκύπτει από τις συζητήσεις που έγιναν κατά την πρώτη αποστολή των θεσμών στην Αθήνα.
Για την ακρίβεια, θα πρέπει και τα 88 αυτά προαπαιτούμενα να ολοκληρωθούν πολύ νωρίτερα, έως τις αρχές Μαΐου σε τεχνικό επίπεδο (Staff Level Agreement) ώστε έως τις 21 Ιουνίου να έχουν υλοποιηθεί πλήρως (με νόμους και εφαρμοστικές διατάξεις). Στόχος είναι τότε να υπάρξει η "ομαλή" πολιτική πιστοποίησή τους και να μην υπάρξουν "εμπόδια" στα υπόλοιπα ανοικτά μέτωπα: του χρέους, του ΔΝΤ και της μεταμνημονιακής εποπτείας.
Πιέσεις και… εξαιρέσεις
Καθώς λοιπόν υπάρχουν μία σειρά από δράσεις οι οποίες έχουν υψηλό βαθμό επικινδυνότητας οι θεσμοί έχουν αρχίσει να πιέζουν ασφυκτικά την Αθήνα για να υλοποιεί εγκαίρως τις υποχρεώσεις της χωρίς καμία καθυστέρηση, εργαζόμενη ακόμη και τις ημέρες του Πάσχα (σ.σ. όπως προχθές επισήμανε χαρακτηριστικά ο αρμόδιος Επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων Πιερ Μοσκοβισί).
Τα "κόκκινα" αυτά προαπαιτούμενα, εισάγουν και έναν νέο όρο το "σχεδόν όλα" όπως έχουν επισημάνει κατ' επανάληψη τις τελευταίες μέρες αρμόδιες πηγές. Εξηγούν ότι η κυβέρνηση πρέπει να έχει ολοκληρώσει "σχεδόν όλα" τα προαπαιτούμενα έως το Μάιο προκειμένου να καταστεί εφικτή μία Staff level Agreement.
Τα μέτωπα
Το ένα προαπαιτούμενο το οποίο δεν θα εκπληρωθεί έως τον Μάιο όχι με "ευθύνη" της ελληνικής κυβέρνησης αλλά του ΔΝΤ, είναι αυτό της υπεραξιολόγησης για τα μέτρα και για τα αντίμετρα. Δηλαδή για την πίεση του Ταμείου περί μείωσης του αφορολόγητου από το 2019 (μαζί με τη μείωση των συντάξεων) και μάλιστα χωρίς να εφαρμοστούν ταυτόχρονα τα αντίμετρα (όχι μόνο τα κοινωνικά και τα επενδυτικά αλλά και τα φορολογικά του 2020, δηλαδή η μείωση των συντελεστών του ΕΝΦΙΑ, της φορολογίας εισοδήματος νομικών και φυσικών προσώπων και της εισφοράς αλληλεγγύης).
Πέρα όμως από το παραπάνω μέτωπο (που θα αποτελέσει μέρος μεγάλης πολιτικής διαπραγμάτευσης του Ιουνίου) υπάρχουν και υποχρεώσεις της ελληνικής πλευράς οι οποίες θεωρείται δεδομένο ότι έχουν ιδιαίτερα υψηλό βαθμό δυσκολίας και είναι δύσκολο να τελειώσουν εγκαίρως.
Μία από αυτές είναι το κτηματολόγιο, ενώ μία άλλη είναι το Ελληνικό και τη χορήγηση άδειας καζίνο, που θα διαρκέσει, όπως εκτιμάται, πολλούς μήνες. Γενικότερα, το θέμα των ιδιωτικοποιήσεων έχει πολλές "ουρές" και στο πεδίο της ενέργειας (με τις καθυστερήσεις να δημιουργούν πρόβλημα καθώς συνδέονται με την "εμμονή" της Γερμανίας στο ζήτημα αφού τα λεφτά απομειώνουν το χρέος). Πρόβλημα υπάρχει και με τις αλλαγές στο Δημόσιο (με τη νέα στελέχωση να έχει γίνει επίσης αποδεκτό ότι θα είναι μια μακρόσυρτη διαδικασία, λόγω των τεχνικών δυσκολιών που ενέχει.
Τα παραπάνω προαπαιτούμενα θεωρούνται οι πιο βασικές από τις παρεμβάσεις που βρίσκονται στο "κόκκινο" και δεν αποκλείεται σύμφωνα με κάποιες πηγές ορισμένες από αυτές να αποτελέσουν το "χαλί" της μετά-μνημονιακής εποπτείας "Plus” που σχεδιάζεται για την Ελλάδα. Δηλαδή τα προαπαιτούμενα ή αλλιώς οι "αιρεσιμότητες" αυτές θα "ακολουθούν" την Ελλάδα τους επόμενους μήνες και χρόνια.
Οι αντικειμενικές
Το ζήτημα είναι ότι ανάμεσα σε αυτές τις "κόκκινες" δράσεις υπάρχουν κάποιες για τις οποίες οι θεσμοί δεν θέλουν καμία νέα αναβολή. Ένα κλασικό παράδειγμα (πέρα από μέρος των ιδιωτικοποιήσεων) είναι οι αντικειμενικές αξίες (εξ αναβολής αποτελούν προαπαιτούμενο της τέταρτης αξιολόγησης).
Οι τεχνικές δυσκολίες στον υπολογισμό τους έχουν γίνει ξεκάθαρα φανερές το τελευταίο διάστημα, αλλά οι θεσμοί δεν θέλουν αναβολή. Και τούτο διότι οι νέες αντικειμενικές αξίες και προσαρμογές στον ΕΝΦΙΑ που θα ακολουθήσουν, είναι αναπόσπαστο κομμάτι της διαπραγμάτευσης που θα γίνει με το ΔΝΤ για το δημοσιονομικό αποτέλεσμα του 2018 και των επόμενων ετών και άρα για το τι θα γίνει με το αφορολόγητο και τα υπόλοιπα μέτρα και αντίμετρα...
Για την ακρίβεια, θα πρέπει και τα 88 αυτά προαπαιτούμενα να ολοκληρωθούν πολύ νωρίτερα, έως τις αρχές Μαΐου σε τεχνικό επίπεδο (Staff Level Agreement) ώστε έως τις 21 Ιουνίου να έχουν υλοποιηθεί πλήρως (με νόμους και εφαρμοστικές διατάξεις). Στόχος είναι τότε να υπάρξει η "ομαλή" πολιτική πιστοποίησή τους και να μην υπάρξουν "εμπόδια" στα υπόλοιπα ανοικτά μέτωπα: του χρέους, του ΔΝΤ και της μεταμνημονιακής εποπτείας.
Πιέσεις και… εξαιρέσεις
Καθώς λοιπόν υπάρχουν μία σειρά από δράσεις οι οποίες έχουν υψηλό βαθμό επικινδυνότητας οι θεσμοί έχουν αρχίσει να πιέζουν ασφυκτικά την Αθήνα για να υλοποιεί εγκαίρως τις υποχρεώσεις της χωρίς καμία καθυστέρηση, εργαζόμενη ακόμη και τις ημέρες του Πάσχα (σ.σ. όπως προχθές επισήμανε χαρακτηριστικά ο αρμόδιος Επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων Πιερ Μοσκοβισί).
Τα "κόκκινα" αυτά προαπαιτούμενα, εισάγουν και έναν νέο όρο το "σχεδόν όλα" όπως έχουν επισημάνει κατ' επανάληψη τις τελευταίες μέρες αρμόδιες πηγές. Εξηγούν ότι η κυβέρνηση πρέπει να έχει ολοκληρώσει "σχεδόν όλα" τα προαπαιτούμενα έως το Μάιο προκειμένου να καταστεί εφικτή μία Staff level Agreement.
Τα μέτωπα
Το ένα προαπαιτούμενο το οποίο δεν θα εκπληρωθεί έως τον Μάιο όχι με "ευθύνη" της ελληνικής κυβέρνησης αλλά του ΔΝΤ, είναι αυτό της υπεραξιολόγησης για τα μέτρα και για τα αντίμετρα. Δηλαδή για την πίεση του Ταμείου περί μείωσης του αφορολόγητου από το 2019 (μαζί με τη μείωση των συντάξεων) και μάλιστα χωρίς να εφαρμοστούν ταυτόχρονα τα αντίμετρα (όχι μόνο τα κοινωνικά και τα επενδυτικά αλλά και τα φορολογικά του 2020, δηλαδή η μείωση των συντελεστών του ΕΝΦΙΑ, της φορολογίας εισοδήματος νομικών και φυσικών προσώπων και της εισφοράς αλληλεγγύης).
Πέρα όμως από το παραπάνω μέτωπο (που θα αποτελέσει μέρος μεγάλης πολιτικής διαπραγμάτευσης του Ιουνίου) υπάρχουν και υποχρεώσεις της ελληνικής πλευράς οι οποίες θεωρείται δεδομένο ότι έχουν ιδιαίτερα υψηλό βαθμό δυσκολίας και είναι δύσκολο να τελειώσουν εγκαίρως.
Μία από αυτές είναι το κτηματολόγιο, ενώ μία άλλη είναι το Ελληνικό και τη χορήγηση άδειας καζίνο, που θα διαρκέσει, όπως εκτιμάται, πολλούς μήνες. Γενικότερα, το θέμα των ιδιωτικοποιήσεων έχει πολλές "ουρές" και στο πεδίο της ενέργειας (με τις καθυστερήσεις να δημιουργούν πρόβλημα καθώς συνδέονται με την "εμμονή" της Γερμανίας στο ζήτημα αφού τα λεφτά απομειώνουν το χρέος). Πρόβλημα υπάρχει και με τις αλλαγές στο Δημόσιο (με τη νέα στελέχωση να έχει γίνει επίσης αποδεκτό ότι θα είναι μια μακρόσυρτη διαδικασία, λόγω των τεχνικών δυσκολιών που ενέχει.
Τα παραπάνω προαπαιτούμενα θεωρούνται οι πιο βασικές από τις παρεμβάσεις που βρίσκονται στο "κόκκινο" και δεν αποκλείεται σύμφωνα με κάποιες πηγές ορισμένες από αυτές να αποτελέσουν το "χαλί" της μετά-μνημονιακής εποπτείας "Plus” που σχεδιάζεται για την Ελλάδα. Δηλαδή τα προαπαιτούμενα ή αλλιώς οι "αιρεσιμότητες" αυτές θα "ακολουθούν" την Ελλάδα τους επόμενους μήνες και χρόνια.
Οι αντικειμενικές
Το ζήτημα είναι ότι ανάμεσα σε αυτές τις "κόκκινες" δράσεις υπάρχουν κάποιες για τις οποίες οι θεσμοί δεν θέλουν καμία νέα αναβολή. Ένα κλασικό παράδειγμα (πέρα από μέρος των ιδιωτικοποιήσεων) είναι οι αντικειμενικές αξίες (εξ αναβολής αποτελούν προαπαιτούμενο της τέταρτης αξιολόγησης).
Οι τεχνικές δυσκολίες στον υπολογισμό τους έχουν γίνει ξεκάθαρα φανερές το τελευταίο διάστημα, αλλά οι θεσμοί δεν θέλουν αναβολή. Και τούτο διότι οι νέες αντικειμενικές αξίες και προσαρμογές στον ΕΝΦΙΑ που θα ακολουθήσουν, είναι αναπόσπαστο κομμάτι της διαπραγμάτευσης που θα γίνει με το ΔΝΤ για το δημοσιονομικό αποτέλεσμα του 2018 και των επόμενων ετών και άρα για το τι θα γίνει με το αφορολόγητο και τα υπόλοιπα μέτρα και αντίμετρα...
