Απάντηση στο ερώτημα τι θα συμβεί όταν ο ήλιος «πεθάνει» υποστηρίζουν πως έδωσαν ερευνητές του πανεπιστημίου του Μάντσεστερ.
Όπως ανέφερε, μιλώντας στο δίκτυο NBC, ο καθηγητής αστροφυσικής του πανεπιστημίου του Μάντσεστερ, Δρ. Άλμπερτ Ζίλστρα, όταν εξαντλήσει όλο του το υδρογόνο, σε περίπου 5 δισ. χρόνια από σήμερα, ο ήλιος θα μετατραπεί σε ένα τεράστιο δαχτυλίδι από λαμπερή σκόνη και αέριο – αυτό που οι αστρονόμοι αποκαλούν πλανητικό νεφέλωμα.
Κατά τον καθηγητή, τα πλανητικά νεφελώματα είναι από τα πιο όμορφα αντικείμενα στον νυχτερινό ουρανό.
Όπως πρόσθεσε ο ίδιος, το συγκεκριμένο νεφέλωμα θα απαρτίζεται από έναν «φάκελο» σκόνης και αέριο που θα εκλύεται από τον ήλιο, ο οποίος «σβήνοντας» θα μεταμορφωθεί σε έναν κόκκινο γίγαντα που θα εκτείνεται προς την τροχιά της Αφροδίτης, ίσως και πέρα από αυτήν.
Ακολούθως, ό,τι θα έχει απομείνει από τον ήλιο, θα μεταμορφωθεί σε έναν λευκό νάνο -ένα από τα τρία είδη «αστρικών πτωμάτων»- περίπου στο μέγεθος της Γης, αλλά με πολύ πυκνότερη μάζα.
Το νεφέλωμα, κατά τους ερευνητές, θα είναι ορατό για περίπου 10.000 – 20.000 χρόνια, με το αέριο και τη σκόνη του να διασκορπίζονται αργά, παρέχοντας την πρώτη ύλη για μια νέα γενιά αστέρων και πλανητών.
Ο ήλιος είναι μία σχεδόν τέλεια σφαίρα με διάμετρο 1,4 εκατ. χιλιόμετρα (109 φορές περισσότερο από τη Γη). Είναι το κοντινότερο στη Γη άστρο, σε απόσταση 149,6 εκατ. χιλιομέτρων.
Η σημασία του ήλιου στην εξέλιξη και την διατήρηση της ζωής στη Γη είναι κομβική, καθώς με τη θεμελιώδη διαδικασία της φωτοσύνθεσης προσφέρει την απαραίτητη ενέργεια για την ανάπτυξη των ζωντανών οργανισμών, ενώ διατηρεί την επιφανειακή θερμοκρασία της Γης σε ανεκτά για τη ζωή επίπεδα. Η σημασία του ήταν γνωστή από τα προϊστορικά χρόνια, όταν και ο ήλιος λατρευόταν ως θεότητα.
Όπως ανέφερε, μιλώντας στο δίκτυο NBC, ο καθηγητής αστροφυσικής του πανεπιστημίου του Μάντσεστερ, Δρ. Άλμπερτ Ζίλστρα, όταν εξαντλήσει όλο του το υδρογόνο, σε περίπου 5 δισ. χρόνια από σήμερα, ο ήλιος θα μετατραπεί σε ένα τεράστιο δαχτυλίδι από λαμπερή σκόνη και αέριο – αυτό που οι αστρονόμοι αποκαλούν πλανητικό νεφέλωμα.
Κατά τον καθηγητή, τα πλανητικά νεφελώματα είναι από τα πιο όμορφα αντικείμενα στον νυχτερινό ουρανό.
Όπως πρόσθεσε ο ίδιος, το συγκεκριμένο νεφέλωμα θα απαρτίζεται από έναν «φάκελο» σκόνης και αέριο που θα εκλύεται από τον ήλιο, ο οποίος «σβήνοντας» θα μεταμορφωθεί σε έναν κόκκινο γίγαντα που θα εκτείνεται προς την τροχιά της Αφροδίτης, ίσως και πέρα από αυτήν.
Ακολούθως, ό,τι θα έχει απομείνει από τον ήλιο, θα μεταμορφωθεί σε έναν λευκό νάνο -ένα από τα τρία είδη «αστρικών πτωμάτων»- περίπου στο μέγεθος της Γης, αλλά με πολύ πυκνότερη μάζα.
Το νεφέλωμα, κατά τους ερευνητές, θα είναι ορατό για περίπου 10.000 – 20.000 χρόνια, με το αέριο και τη σκόνη του να διασκορπίζονται αργά, παρέχοντας την πρώτη ύλη για μια νέα γενιά αστέρων και πλανητών.
Ο ήλιος είναι μία σχεδόν τέλεια σφαίρα με διάμετρο 1,4 εκατ. χιλιόμετρα (109 φορές περισσότερο από τη Γη). Είναι το κοντινότερο στη Γη άστρο, σε απόσταση 149,6 εκατ. χιλιομέτρων.
Η σημασία του ήλιου στην εξέλιξη και την διατήρηση της ζωής στη Γη είναι κομβική, καθώς με τη θεμελιώδη διαδικασία της φωτοσύνθεσης προσφέρει την απαραίτητη ενέργεια για την ανάπτυξη των ζωντανών οργανισμών, ενώ διατηρεί την επιφανειακή θερμοκρασία της Γης σε ανεκτά για τη ζωή επίπεδα. Η σημασία του ήταν γνωστή από τα προϊστορικά χρόνια, όταν και ο ήλιος λατρευόταν ως θεότητα.
