Πολλοί άνθρωποι χρειάζονται βοήθεια για να ντύνονται, είτε λόγω ηλικίας, είτε λόγω τραυματισμών, είτε λόγω διαφόρων παθήσεων.
Εύκολα γίνεται αντιληπτό ότι τα ρομπότ θα μπορούσαν να βοηθήσουν σε κάτι τέτοιο, αλλά πρόκειται για μια δύσκολη υπόθεση, καθώς το ύφασμα και το ανθρώπινο σώμα είναι πολύπλοκα αντικείμενα- ωστόσο αυτός ακριβώς είναι ο ρόλος ενός ρομπότ του Georgia Institute of Technology (Georgia Tech), που περνά ρούχα νοσοκομείου στα χέρια ανθρώπων. Το ρομπότ αυτό δεν χρησιμοποιεί «μάτια» καθώς χειρίζεται το ύφασμα- αντ'αυτού βασίζεται στις δυνάμεις που αντιλαμβάνεται καθώς καθοδηγεί το ρούχο στο χέρι, γύρω από τον αγκώνα και στον ώμο.
Αξιοσημείωτο είναι ότι το ρομπότ, ένα PR2, εκπαιδεύτηκε μόνο του μέσα σε μία ημέρα, αναλύοντας 11.000 παραδείγματα (μέσω προσομοίωσης) ενός ρομπότ που περνά ένα τέτοιο ρούχο σε ανθρώπινο χέρι. Κάποια από αυτά ήταν άψογα, άλλα ήταν ανεπιτυχή, με το εικονικό ρομπότ να ασκεί παραπάνω δύναμη από ό,τι έπρεπε. Από αυτά τα παραδείγματα, το νευρωνικό δίκτυο του PR2 έμαθε να υπολογίζει τις δυνάμεις που έπρεπε να ασκηθούν πάνω στον άνθρωπο.
«Οι άνθρωποι μαθαίνουν νέα πράγματα μέσω trial and error. Δώσαμε στο PR2 την ίδια ευκαιρία» είπε ο Ζάκορι Έρικσον, επικεφαλής διδακτορικός φοιτητής της ερευνητικής ομάδας. «Το να κάναμε χιλιάδες δοκιμές σε άνθρωπο θα ήταν επικίνδυνο, όπως και απίστευτα κουραστικό. Αλλά μέσα σε μία ημέρα, μέσω προσομοιώσεων, το ρομπότ έμαθε τι μπορεί να νιώθει σωματικά ένας άνθρωπος ενώ τον ντύνουν».
Το ρομπότ επίσης έμαθε να προβλέπει τις συνέπειες των διαφορετικών κινήσεων του ρούχου, και έτσι επιλέγει κινήσεις που είναι οι πιο άνετες για τον άνθρωπο που ντύνει. Μετά από μια σειρά επιτυχημένων δοκιμών στην προσομοίωση, το PR2 επιχείρησε να ντύσει πραγματικούς ανθρώπους- και τα κατάφερε επίσης, χρησιμοποιώντας την αφή αντί για την όραση.
«Το κλειδί είναι ότι το ρομπότ σκέφτεται πάντα μπροστά» είπε ο Τσάρλι Κεμπ, αναπληρωτής καθηγητής στο Wallace H. Coulter Department of Biomedical Engineering στο Georgia Tech. «Διερωτάται “αν τραβήξω το ρούχο προς αυτή την πλευρά, θα ασκήσει μεγαλύτερη ή λιγότερη δύναμη στο χέρι; Τι θα συνέβαινε αν πήγαινα προς αυτή την κατεύθυνση».
«Όσο περισσότερο τα ρομπότ μπορούν να μας καταλάβουν, τόσο περισσότερο θα μπορούν να μας βοηθήσουν» είπε ο Κεμπ. «Προβλέποντας τις φυσικές επιπτώσεις των πράξεών τους, μπορούν να παρέχουν βοήθεια που είναι πιο ασφαλής, πιο άνετη και πιο αποτελεσματική».
Προς το παρόν πάντως, το ρομπότ μπορεί να βάζει ρούχο μόνο στο ένα χέρι. Η όλη διαδικασία διαρκεί περίπου 10 δευτερόλεπτα και οι ερευνητές λένε πως το φτάσει στο σημείο να μπορεί να ντύνει πλήρως έναν άνθρωπο είναι ακόμα κάτι που χρειάζεται πολλή δουλειά για να επιτευχθεί.
Εύκολα γίνεται αντιληπτό ότι τα ρομπότ θα μπορούσαν να βοηθήσουν σε κάτι τέτοιο, αλλά πρόκειται για μια δύσκολη υπόθεση, καθώς το ύφασμα και το ανθρώπινο σώμα είναι πολύπλοκα αντικείμενα- ωστόσο αυτός ακριβώς είναι ο ρόλος ενός ρομπότ του Georgia Institute of Technology (Georgia Tech), που περνά ρούχα νοσοκομείου στα χέρια ανθρώπων. Το ρομπότ αυτό δεν χρησιμοποιεί «μάτια» καθώς χειρίζεται το ύφασμα- αντ'αυτού βασίζεται στις δυνάμεις που αντιλαμβάνεται καθώς καθοδηγεί το ρούχο στο χέρι, γύρω από τον αγκώνα και στον ώμο.
Αξιοσημείωτο είναι ότι το ρομπότ, ένα PR2, εκπαιδεύτηκε μόνο του μέσα σε μία ημέρα, αναλύοντας 11.000 παραδείγματα (μέσω προσομοίωσης) ενός ρομπότ που περνά ένα τέτοιο ρούχο σε ανθρώπινο χέρι. Κάποια από αυτά ήταν άψογα, άλλα ήταν ανεπιτυχή, με το εικονικό ρομπότ να ασκεί παραπάνω δύναμη από ό,τι έπρεπε. Από αυτά τα παραδείγματα, το νευρωνικό δίκτυο του PR2 έμαθε να υπολογίζει τις δυνάμεις που έπρεπε να ασκηθούν πάνω στον άνθρωπο.
«Οι άνθρωποι μαθαίνουν νέα πράγματα μέσω trial and error. Δώσαμε στο PR2 την ίδια ευκαιρία» είπε ο Ζάκορι Έρικσον, επικεφαλής διδακτορικός φοιτητής της ερευνητικής ομάδας. «Το να κάναμε χιλιάδες δοκιμές σε άνθρωπο θα ήταν επικίνδυνο, όπως και απίστευτα κουραστικό. Αλλά μέσα σε μία ημέρα, μέσω προσομοιώσεων, το ρομπότ έμαθε τι μπορεί να νιώθει σωματικά ένας άνθρωπος ενώ τον ντύνουν».
Το ρομπότ επίσης έμαθε να προβλέπει τις συνέπειες των διαφορετικών κινήσεων του ρούχου, και έτσι επιλέγει κινήσεις που είναι οι πιο άνετες για τον άνθρωπο που ντύνει. Μετά από μια σειρά επιτυχημένων δοκιμών στην προσομοίωση, το PR2 επιχείρησε να ντύσει πραγματικούς ανθρώπους- και τα κατάφερε επίσης, χρησιμοποιώντας την αφή αντί για την όραση.
«Το κλειδί είναι ότι το ρομπότ σκέφτεται πάντα μπροστά» είπε ο Τσάρλι Κεμπ, αναπληρωτής καθηγητής στο Wallace H. Coulter Department of Biomedical Engineering στο Georgia Tech. «Διερωτάται “αν τραβήξω το ρούχο προς αυτή την πλευρά, θα ασκήσει μεγαλύτερη ή λιγότερη δύναμη στο χέρι; Τι θα συνέβαινε αν πήγαινα προς αυτή την κατεύθυνση».
«Όσο περισσότερο τα ρομπότ μπορούν να μας καταλάβουν, τόσο περισσότερο θα μπορούν να μας βοηθήσουν» είπε ο Κεμπ. «Προβλέποντας τις φυσικές επιπτώσεις των πράξεών τους, μπορούν να παρέχουν βοήθεια που είναι πιο ασφαλής, πιο άνετη και πιο αποτελεσματική».
Προς το παρόν πάντως, το ρομπότ μπορεί να βάζει ρούχο μόνο στο ένα χέρι. Η όλη διαδικασία διαρκεί περίπου 10 δευτερόλεπτα και οι ερευνητές λένε πως το φτάσει στο σημείο να μπορεί να ντύνει πλήρως έναν άνθρωπο είναι ακόμα κάτι που χρειάζεται πολλή δουλειά για να επιτευχθεί.
