Τα «σκήπτρα» από την ΙΒΜ ως προς τον μικρότερο υπολογιστή του κόσμου – που η εταιρεία είχε παρουσιάσει τον Μάρτιο- υποστηρίζει πως ανέκτησε το University of Michigan, με μια συσκευή μόλις 0,3 χιλιοστών, δηλαδή μικρότερη από έναν κόκκο ρυζιού.
Όπως σημειώνεται στην ανακοίνωση του U-M, η ΙΒΜ ζητά επανεξέταση του ορισμού του ηλεκτρονικού υπολογιστή: Προηγούμενα συστήματα, περιλαμβανομένου του 2x2x4mm Michigan Micro Mote, διατηρούν τον προγραμματισμό και τα δεδομένα τους όταν δεν τροφοδοτούνται με ενέργεια, όπως και οι desktop υπολογιστές. Οι νέες αυτές μικροσυσκευές της ΙΒΜ και του U-M χάνουν τον προγραμματισμό και τα δεδομένα τους όταν κοπεί η παροχή ενέργειας.
«Δεν είμαστε σίγουροι αν θα έπρεπε να τα λέμε υπολογιστές ή όχι. Είναι περισσότερο θέμα άποψης το αν έχουν την ελάχιστη λειτουργικότητα που απαιτείται» λέει ο Ντέιβιντ Μπλάου, καθηγητής ηλεκτρολογίας/ μηχανολογίας ηλεκτρονικών υπολογιστών που ηγήθηκε, μαζί με τον Ντένις Σιλβέστερ, της ανάπτυξης του νέου συστήματος.
Πέρα από τη RAM και τα φωτοβολταϊκά, οι νέες συσκευές έχουν επεξεργαστές και ασύρματους πομποδέκτες. Επειδή είναι πολύ μικρές για να έχουν συμβατικές κεραίες, λαμβάνουν και μεταδίδουν δεδομένα με ορατό φως. Μια βάση παρέχει φως για ενέργεια και προγραμματισμένο, και λαμβάνει τα δεδομένα.
Μία από τις μεγάλες προκλήσεις αναφορικά με τη δημιουργία ενός υπολογιστή στο 1/10 του μεγέθους αυτού της ΙΒΜ ήταν η λειτουργία σε πολύ χαμηλή ισχύ τη στιγμή που η «συσκευασία» του συστήματος έπρεπε να είναι διαφανής. Το φως από τη βάση – και από τη LED της ίδιας της συσκευής- μπορεί να δημιουργεί ρεύμα στα μικροσκοπικά κυκλώματά της. «Βασικά έπρεπε να εφεύρουμε νέους τρόπους προσέγγισης ως προς τον σχεδιασμό κυκλώμάτων που θα ήταν εξίσου χαμηλής ενέργειας, αλλά θα μπορούσαν επίσης να αντέξουν το φως» λέει ο Μπλάου.
Η συσκευή αυτή έχει σχεδιαστεί ως αισθητήρας θερμοκρασίας ακριβείας, και «μετατρέπει» τις θερμοκρασίες σε χρονικά διαστήματα, που ορίζονται με ηλεκτρονικούς παλμούς. Τα διαστήματα αυτά μετριούνται στο τσιπ σε σχέση με ένα χρονικό διάστημα- σημείο αναφοράς που αποστέλλεται από τη βάση και μετά μετατρέπονται σε θερμοκρασίες. Ως αποτέλεσμα, η συσκευή μπορεί να μετρά θερμοκρασίες σε πολύ μικρούς χώρους, όπως πχ σε κύτταρα, με περιθώριο λάθους περίπου 0,1 βαθμούς Κελσίου.
Το σύστημα είναι ιδιαίτερα «ευέλικτο» και θα μπορούσε να προσαρμοστεί σε διαφορετικά δεδομένα για μια σειρά χρήσεων, αλλά οι ερευνητές επέλεξαν τις μετρήσεις θερμοκρασίας ακριβείας λόγω της ανάγκης τέτοιων μέσων για χρήση στην ογκολογία.
