Η ζωή, η ανέλιξη και η πτώση του Ακη Τσοχατζόπουλου θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ευφάνταστο σενάριο ενός συγκλονιστικού πολιτικο-οικονομικού θρίλερ καθώς, στο μέσο της εξέλιξής του- όταν για μόλις 11 ψήφους έχανε την ευκαιρία να εκλεγεί πρωθυπουργός της χώρας- κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί πως 17 χρόνια αργότερα θα κατέληγε στη φυλακή με ποινή 20 χρόνων κάθειρξης.
«Η άνοδος και η πτώση του Ακη» είχε όλα όσα χρειάζεται ένα δυνατό «σενάριο». Ο αριστερός επαναστάτης έφηβος που φεύγει μετανάστης για να σπουδάσει και να εργαστεί, η γνωριμία με τον πολιτικό του μέντορα που άλλαξε τη ζωή του, η επιστροφή στην Ελλάδα, η ενασχόλησή του με την πολιτική και η ανάδειξή του σε έναν από τους ισχυρότερους άνδρες της τελευταίας 30ετίας και ταυτόχρονα ο άνδρας που αγάπησε την καλή ζωή τη... σοσιαλιστική χλιδή στα χρόνια της ευφορίας, λάτρεψε και λατρεύτηκε από τις γυναίκες.
Ο Αθανάσιος -Απόστολος Τσοχατζόπουλος (ή απλώς ο Ακης όπως τον έμαθε το Πανελλήνιο) γεννήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου του 1939 στην Αθήνα, αλλά έζησε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Στην εφηβεία του ψηλός και όμορφος -ο μετέπειτα «ωραίος Μπρούμελ»- ασχολήθηκε με το μπάσκετ και έπαιξε μάλιστα σε υψηλό επίπεδο για δύο χρόνια στην αγαπημένη του ομάδα τον ΠΑΟΚ.
ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ
Το 1959 τελειώνοντας το γυμνάσιο, η πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα είναι ασφυκτική και ο αριστερών πεποιθήσεων Ακης αποφασίζει να φύγει από τη χώρα και να σπουδάσει στο εξωτερικό. Φοιτά στο Πολυτεχνείο του Μονάχου, απ΄ όπου παίρνει το πτυχίο του πολιτικού μηχανικού και αποφασίζει να παραμείνει στη Γερμανία, όπου έμεινε και δούλεψε για 16 χρόνια. Το 1964 γνωρίζει εκεί τον πρώτο μεγάλο έρωτα της ζωής του, τη Γερμανίδα Γκούντρουν Μολντενχάουερ, την οποία παντρεύεται και μαζί της αποκτά δύο παιδιά. Η χρονιά, ωστόσο, που σημάδεψε τη ζωή του Ακη Τσοχατζόπουλου ήταν το 1968. Στις αρχές του χρόνου η χούντα του αφαιρεί την ιθαγένεια και του απαγορεύει την επιστροφή του στη χώρα και λίγους μήνες αργότερα γνωρίζει στη Φραγκφούρτη τον Ανδρέα Παπανδρέου. Ο Ακης θα λατρέψει τον Ανδρέα και εκείνος θα γίνει ο πολιτικός του μέντορας. Το 1970 γίνεται μέλος του ΠΑΚ και δύο χρόνια αργότερα ο Ανδρέας τον «χρίζει» υπεύθυνο του ΠΑΚ Δυτικής Ευρώπης.
Πέντε χρόνια αργότερα, το 1975, επιστρέφει στην Ελλάδα και εντάσσεται ως ιδρυτικό μέλος στο νεοϊδρυθέν ΠΑΣΟΚ. Βρίσκεται όλα τα επόμενα χρόνια δίπλα στον Ανδρέα Παπανδρέου και εξελίσσεται στον πλέον πιστό συνεργάτη του. Το ανέκδοτο της εποχής ελάχιστα απέχει από την πραγματικότητα. Σε μια κομματική συνεδρίαση ο Ανδρ. Παπανδρέου ρωτά: «Ακη, τι ώρα είναι;»... «ότι ώρα πεις εσύ πρόεδρε», απαντά εκείνος.
Στις εκλογές του 1981, όταν το ΠΑΣΟΚ κερδίζει για πρώτη φορά τις εκλογές, ο Ανδρ. Παπανδρέου τοποθετεί τον Α. Τσοχατζόπουλο στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του Κινήματος και εκλέγεται για πρώτη φορά βουλευτής. Λίγο αργότερα τοποθετείται στην «τρόικα» της εποχής και μαζί με τους Γ. Γεννηματά και Κ. Λαλιώτη αναλαμβάνουν άτυπο ρόλο «υπαρχηγών» του κόμματος. Από το 1985 έως και τις εκλογές του 2004 εκλεγόταν συνεχώς βουλευτής στην Α' Θεσσαλονίκης, ενώ το 2007 αποτυγχάνει να εκλεγεί, καθώς κατατάχθηκε στην 7η θέση.
Την 20ετία της παντοδυναμίας του διετέλεσε υπουργός στο Εσωτερικών, Εργασίας, Μεταφορών, Δημοσίας Τάξεως και Εθνικής Άμυνας, όπου παρέμεινε 5 ολόκληρα χρόνια, θητεία που έμελλε να αποτελέσει την αρχή και του πολιτικού του τέλους. Το 1995, μάλιστα, κατά το διάστημα της ασθένειας του Ανδρ. Παπανδρέου χρίζεται αναπληρωτής πρωθυπουργός και με την ιδιότητα αυτή εκπροσώπησε την Ελλάδα στη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε. στη Μαδρίτη.
Τον Ιανουάριο του 1996, μετά την παραίτηση του Ανδρ. Παπανδρέου από την πρωθυπουργία θέτει υποψηφιότητα για την ανάδειξη νέου πρωθυπουργού και στην πρώτη ψηφοφορία στην Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ, ισοψηφεί με τον Κ. Σημίτη, παίρνοντας και οι δύο από 53 ψήφους.
Στην επαναληπτική ψηφοφορία παίρνει 75 ψήφους, έναντι 86 του Κώστα Σημίτη και χάνει την πρωθυπουργία. Τον Ιούνιο του ίδιου έτους, μετά τον θάνατο του Ανδρ. Παπανδρέου, αποφασίζει να διεκδικήσει, σε έκτακτο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, τον τίτλο του προέδρου του κόμματος. Χάνει και πάλι από τον Κ. Σημίτη, αλλά παίρνει περίπου το 40% των ψήφων γεγονός που τον καθιστά «αρχηγό» της εσωκομματικής (της λαϊκιστικής) αντιπολίτευσης, απέναντι στο εκσυγχρονιστικό ρεύμα.
Από το 1996 έως το 2000 τοποθετείται υπουργός Εθνικής Άμυνας και το 2004 παντρεύεται για δεύτερη φορά με την άγνωστη Βασιλική Σταμάτη. Από εδώ ξεκινάει και η πτώση του. Ο Άκης αποφασίζει να παντρευτεί τη Βίκυ και με θρησκευτικό γάμο (είχε προηγηθεί πολιτικός στη Θεσσαλονίκη) που γίνεται στο Παρίσι και ακολουθεί γαμήλια δεξίωση στο ξενοδοχείο «4 SEASONS», γεγονός που προκαλεί αίσθηση για την απίστευτη χλιδή και πλούτο που εκπέμπει. Παρά τις σφοδρές αντιδράσεις ο Ακης συνεχίζει να προκαλεί με τον τρόπο ζωής του το δημόσιο αίσθημα και αγοράζει τη νεοκλασική μονοκατοικία στην Δ. Αρεοπαγίτου, αγορά που γίνεται αντικείμενο έρευνας, ως προς το πόθεν έσχες, που δεν μπορούσε να δικαιολογηθεί.
Στα σκάνδαλα
Οι έρευνες διαδέχονται η μία την άλλη και από τις αρχές του 2011 ο Α. Τσοχατζόπουλος εμπλέκεται στα σκάνδαλα της SIEMENS, των γερμανικών υποβρυχίων και των αντιπυραυλικών συστημάτων ΤΟR-M1. Κάτω από το βάρος των αποκαλύψεων, στις 11 Απριλίου 2011, ο Γ. Παπανδρέου τον διαγράφει από το ΠΑΣΟΚ και στις 28 του ίδιου μήνα η Βουλή με συντριπτική πλειοψηφία (226 υπέρ έναντι 9 κατά) αποφασίζει τη σύσταση Προκαταρκτικής Επιτροπής για να διερευνηθούν τυχόν ποινικές ευθύνες στην υπόθεση προμήθειας των γερμανικών υποβρυχίων.
Ενα χρόνο μετά, τον Απρίλιο του 2012 συλλαμβάνεται και προφυλακίζεται με τις κατηγορίες της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες, ενώ αποκαλύπτεται από τη Δικαιοσύνη η κίνηση τεράστιων χρηματικών ποσών μέσω off shore εταιρειών. Δεκαοκτώ μήνες αργότερα, 7 Οκτωβρίου 2013, ο Ακης Τσοχατζόπουλος καταδικάζεται σε 20ετή κάθειρξη. Πρόκειται για την πλέον ηχηρή καταδίκη πολιτικού προσώπου μετά τη μεταπολίτευση.
ΑΠΟ ΤΟ 1981
Στις εκλογές του 1981, όταν το ΠΑΣΟΚ κερδίζει για πρώτη φορά τις εκλογές, ο Ανδρ. Παπανδρέου τοποθετεί τον Α. Τσοχατζόπουλο στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του Κινήματος και εκλέγεται για πρώτη φορά βουλευτής.
ΥΠΑΡΧΗΓΟΣ
Λίγο αργότερα τοποθετείται στην «τρόικα» της εποχής και μαζί με τους Γ. Γεννηματά και Κ. Λαλιώτη αναλαμβάνουν άτυπο ρόλο «υπαρχηγών» του κόμματος.
ΕΩΣ ΤΟ 2007
Από το 1985 έως και τις εκλογές του 2004 εκλεγόταν συνεχώς βουλευτής στην Α' Θεσσαλονίκης, ενώ το 2007 αποτυγχάνει να εκλεγεί, καθώς κατατάχθηκε στην 7η θέση.