Πως η Ελλάδα θα μπορούσε να αποφύγει το μοιραίο κραχ;

Δύσκολα μπορεί να ξεχάσει κανείς τις ισχυρότατες πιέσεις στο ελληνικό χρηματιστήριο, προ ημερών.




Πιέσεις οι οποίες ξεκίνησαν με αφορμή την πρόθεση της Ελλάδας να βγει στις αγορές για να αναζητήσει χρηματοδότηση. Το αποτέλεσμα ήταν αθρόες πωλήσεις μετοχών και ομολόγων με αντίστοιχες κινήσεις αντιστάθμισης, οι οποίες οδήγησαν σε μια πρωτοφανή εικόνα κραχ στο Γενικό Δείκτη.

Η επιτυχία της δημοπρασίας του 5ετούς ομολόγου τον περασμένο Απρίλιο, φαίνεται ότι δεν ερμηνεύτηκε σωστά. Σε ένα γενικότερο χρηματιστηριακό κλίμα ευφορίας όπου η δίψα για αποδόσεις ήταν ακόμα πολύ μεγάλη, ήταν λογικό ότι μια δημοπρασία ομολόγων ενορχηστρωμένη από τις μεγαλύτερες τράπεζες και με την έγκριση της Γερμανίας, δεν είχε καμία πιθανότητα να αποτύχει. Άλλωστε είχαν προηγηθεί και οι αναβαθμίσεις από τους οίκους αξιολόγησης και τα διεθνή Μέσα έκαναν λόγο για την Ελλάδα που επιστρέφει.

Το κραχ των περασμένων ημερών έδειξε ότι η Ελλάδα πράγματι επιστρέφει, αλλά στο παρελθόν και όχι στο μέλλον. Και αυτό γιατί παρά τις καλύτερες των προθέσεων για πρόοδο και για το πέρασμα σε μια νέα εποχή, αποδεικνύεται περίτρανα ότι δεν υπάρχει η απαραίτητη γνώση των αγορών. Ακόμα δεν υπάρχει κάποιος που να κατανοεί τι ακριβώς θέλουν οι αγορές και πως λειτουργούν. Γιατί όπως έχουμε εξηγήσει και στο Forexreport.gr αυτό είναι το σημαντικότερο πλεονέκτημα που μπορεί να έχει κάποιος στις αγορές.

Η έξοδος της Ελλάδας στις αγορές τον Απρίλιο, αλλά και της Πορτογαλίας μερικές εβδομάδες πριν, είχαν την αμέριστη στήριξη της Γερμανίας. Ο λόγος είναι απλός. Από την αρχή της χρονιάς τα ευρωπαϊκά macro παρουσίαζαν έντονη επιδείνωση με αποτέλεσμα να συμπαρασύρουν και τα γερμανικά macro. Οι πιέσεις προς την ΕΚΤ για ένα QE είχαν φουντώσει επικίνδυνα. Η Γερμανία ως κάθετα αντίθετη σε μια τέτοια πρακτική, έπρεπε να αποδείξει ότι η πολιτική της και η επιμονή της για σκληρά μέτρα ήταν αποτελεσματική. Και τι καλύτερο από την επιβεβαίωση αυτής της πολιτικής από τις αγορές; Επιπλέον, οι δημοπρασίες 5ετών δεν είναι και κάτι που ακολουθείται ως benchmark από τις αγορές.

Έκτοτε όμως τα πράγματα είχαν αλλάξει δραματικά. Η ΕΚΤ είχε ανακοινώσει μέτρα στήριξης τα οποία οι αγορές αξιολόγησαν ως «λίγα» και τα macro της Γερμανίας αλλά και της Ευρωζώνης είχαν παρουσιάσει νέα επιδείνωση. Το κερασάκι στην τούρτα ήταν ότι και η Fed έδειχνε να διχάζεται σχετικά με το πόσο ισχυρή ήταν η ανάπτυξη της αμερικανικής οικονομίας. Αυτό το κλίμα λοιπόν μόνο θετικό δεν ήταν και απλά έψαχνε την κατάλληλη αφορμή. Φυσικά και δεν ήταν μόνο η Ελλάδα, αλλά το κακό είναι ότι τα Μέσα εστίασαν μόνο στη χώρα μας. Και αυτό δεν θα έπρεπε να συμβεί από κάθε άποψη.

Πως εξηγούνται οι ισχυρές πιέσεις

Η ελληνική αγορά δε θα πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι υποβαθμισμένη από τους οίκους αξιολόγησης. Αυτό σημαίνει ότι η πλειοψηφία των κεφαλαίων ανήκουν στην κατηγορία των κερδοσκοπικών. Προφανώς υπάρχουν και μεγάλες θέσεις από άλλα σοβαρότερα funds αλλά είναι σε επίπεδα που δεν θα τα έφερναν σε δύσκολη θέση. Η σκέψη για έξοδο στις αγορές έπρεπε να περάσει από τον παρακάτω πίνακα ο οποίος δείχνει την αξιολόγηση της Ελλάδας και από τους τρεις οίκους αξιολόγησης.

Είναι εμφανές ότι η Ελλάδα απέχει ακόμα από την βαθμίδα “Investement Grade”. Όταν λοιπόν αναφερόμαστε στην κορυφαία κατηγορία ομολόγων, τα 10ετή, θα έπρεπε να είχε χτυπήσει καμπανάκι. Ποιος θα επένδυε σε 10ετή ομόλογα τα οποία βρίσκονται στην κατηγορία “Speculative”; Όπως αποδείχθηκε κανένας.

Το σημαντικότερο λοιπόν είναι να μάθουμε, ως χώρα, να αντιλαμβανόμαστε τις αγορές. Γιατί είτε είναι ηθικό είτε όχι, η βελτίωση των οικονομικών μας μεγεθών εξαρτάται άμεσα από αυτές.