Οι εκλογές του θυμού και των αντιφάσεων

"Ποτέ μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας, το 1974, δεν σφραγίστηκε μια εκλογική διαδικασία από τόσο πολλά συναισθήματα", σημειώνει σε άρθρο του στην γερμανική οικονομική εφημερίδα Handelsblatt ο Γκερντ Χέλερ.



Και συνεχίζει: "Την Κυριακή, οι Έλληνες άφησαν να ξεσπάσουν ελεύθερα μπροστά στην κάλπη η οργή και η αμφισβήτησή τους".

"Ο ηττηθείς πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς δεν άφησε να πάει χαμένη καμία δυνατότητα για να προειδοποιήσει αναφορικά με τις συνέπειες που θα είχε μια νίκη της ριζοσπαστικής Αριστεράς (...) Ακόμη κι από το εξωτερικό, κυρίως από το Βερολίνο, έλαβαν οι Έλληνες πολλές άμεσες ή έμμεσες... υπομνήσεις για να μην ψηφίσουν τον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά αυτή η εκστρατεία φόβου δεν απέδωσε. Αποδείχθηκε αντιπαραγωγική. Μέχρις εδώ, είπαν πολλοί ψηφοφόροι. Ο θυμός των ανθρώπων ήταν μεγαλύτερος από τον φόβο τους για τις απρόβλεπτες συνέπειες μιας κυβερνητικής αλλαγής".

Στη συνέχεια, ο αρθρογράφος αλλάζει τόνο. "Αυτές οι εκλογές, όμως, δεν χαρακτηρίστηκαν μόνο από τον θυμό, αλλά και από τις αντιφάσεις. Τα τρία τέταρτα των Ελλήνω, σύμφωνα με μια δημοσκόπηση, θέλουν να παραμείνει η χώρα τους στο ευρώ και μάλιστα με κάθε κόστος. Το ίδιο ποσοστό, ταυτόχρονα, δεν συμφωνεί με την πολιτική λιτότητας και μεταρρυθμίσεων, που θα διασφαλίσει την παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη. Ο δε ΣΥΡΙΡΑ αποτελεί την ενσάρκωση αυτής της αντίφασης".

Και καταλήγει, όσον αφορά στην επόμενη μέρα: "Ο Τσίπρας κέρδισε καθαρά τις εκλογές. Πρέπει, όμως, να χαίρεται γι' αυτό; Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει λόγος να τον ζηλεύουμε. Διότι με ή χωρίς πλειοψηφία, με ή χωρίς εταίρο στην κυβέρνηση, ο Τσίπρας πρέπει να κάνει εκπτώσεις. Τα ουτοπικά κοινωνικά του προγράμματα, που υποσχέθηκε στην προεκλογική εκστρατεία, δεν μπορούν να χρηματοδοτηθούν. Αυτό το γνωρίζουν και πολλοί ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ".