Η ρευστότητα εξαντλείται, τα «αγκάθια» με τους δανειστές παραμένουν

Με τη ρευστότητα να βρίσκεται πλέον και επίσημα -διά στόματος του Γ. Βαρουφάκη- στο «κόκκινο», η κυβέρνηση έχει επιδοθεί σε αγώνα δρόμου προκειμένου να βγει από το αδιέξοδο και να επιτύχει συμφωνία-ανάσα με τους δανειστές, μέσα σε ασφυκτικό χρονοδιάγραμμα.



Ωστόσο τα «αγκάθια» είναι πολλά και τα σημεία που Ελλάδα και πιστωτές έχουν συγκλίνει να είναι λίγα και μάλλον ήσσονος σημασίας. Για ασφαλιστικό, εργασιακό, μεταρρυθμίσεις και ΦΠΑ δεν υπάρχει συμφωνία, ούτε καν μείωση της απόστασης που χωρίζει τις δύο πλευρές.

Πάντως για το θέμα του ΦΠΑ, που η κυβέρνηση διαμηνύει ότι η πλευρά των δανειστών εγείρει παράλογες απαιτήσεις, μετά το Eurogroup ο Π. Μοσκοβισί είχε δηλώσει ότι στο συγκεκριμένο θέμα υπάρχει συμφωνία. Και μέσα σε αυτό το κλίμα, ο Β. Σόιμπλε έριξε και νέα «βόμβα» δηλώνοντας χθες ότι υπάρχει μεν καλύτερο κλίμα στις διαπραγματεύσεις, ωστόσο δεν υπάρχει ουσία, «κλείνοντας» τον δρόμο για μερική εκταμίευση χρημάτων, που είχε ανοίξει χθες ο πρόεδρος του Eurogroup, Γ. Ντάισελμπλουμ.

Στόχος πάντως της κυβέρνησης είναι να κλείσει η συμφωνία ή μέρος αυτής εντός του μήνα. Στο πλαίσιο αυτό, είναι πολύ πιθανό να αρχίσει να νομοθετεί ό,τι συμφωνεί με τους πιστωτές. Θεωρούν στο Μέγαρο Μαξίμου ότι αυτό ίσως ανοίξει τον δρόμο για μερική εκταμίευση της δόσης των 7,2 δισ. από το προηγούμενο πρόγραμμα. Η ρευστότητα στο Δημόσιο είναι πλέον οριακή και αυτό φαίνεται και από τη δημοσιοποίηση των όσων υπάρχουν ως ταμειακά διαθέσιμα στην ΤτΕ, τα οποία και είναι μόλις 600 εκατ., ενώ οι ανάγκες της χώρας ακόμη και μέχρι το τέλος του μήνα είναι πολλαπλάσιες. Να σημειωθεί ότι τον Ιούνιο οι ανάγκες της χώρας για πληρωμή των δανειστών ανέρχεται σε 2,62 δισ., ποσό που όπως εκτιμούν ακόμη και στην κυβέρνηση είναι αδύνατο να καλυφθεί εξ ιδίων πόρων και απαιτείται τονωτική ένεση από τους δανειστές.

Τα «αγκάθια»
Οι διαφορές ανάμεσα σε πιστωτές και την ελληνική κυβέρνηση υπάρχουν στο ασφαλιστικό, όπου οι θεσμοί ζητούν να υπάρχει άμεση και οριστική παρέμβαση στο σύστημα, ώστε αυτό να καθίσταται βιώσιμο. Δεν μένουν μόνο στις επικουρικές συντάξεις, όπου δεν συζητούν καν να μην ισχύσει η ρήτρα μηδενικού ελλείμματος, την οποία με διαφορές επιδιώκουν να ισχύσει και για τις κύριες συντάξεις. Επίσης ζητούν όλοι να παίρνουν σύνταξη στα 65, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, ενώ θέτουν και ζήτημα αύξησης των εισφορών. Η ελληνική πλευρά απορρίπτει το μεγαλύτερο μέρος των παραπάνω απαιτήσεων και συζητά μόνο την εξάλειψη των πρόωρων συντάξεων.

Στο εργασιακό η απόσταση είναι χαώδης. Σύμφωνα με πληροφορίες δεν υπάρχουν σημεία σύγκλισης. Οι δανειστές θέλουν απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, τη μη επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων και βέβαια τη μη αύξηση του κατώτατου μισθού. Οι Ελλάδα ζητά τη μερική επιστροφή των συμβάσεων, απορρίπτει τις ομαδικές απολύσεις, ενώ ζητά τη σταδιακή επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ.

Για τον ΦΠΑ υπάρχει συμφωνία για καθιέρωση ενιαίου συντελεστή που θα συνοδεύεται με έναν μειωμένο. Ωστόσο δεν έχουν συμφωνήσει στο ύψος των δυο συντελεστών, με τους δανειστές και κυρίως το ΔΝΤ να επιμένουν ο ενιαίος να κινείται στα επίπεδα του 21%-23% και ο χαμηλός στο 8%-10%. Η ελληνική πλευρά αντιπροτείνει ενιαίο συντελεστή 18% και μειωμένο 8%, στον οποίο θα ενταχθούν τα φάρμακα και ορισμένα τρόφιμα πρώτης ανάγκης.

Συμφωνία
Υπάρχουν και σημεία πάντως που υπάρχει σαφής σύγκλιση θέσεων, όπως η αύξηση της ειπραξιμότητας του ΦΠΑ και η πάταξη της φοροδιαφυγής με την χρήση πλαστικού χρήματος, η αύξηση της έκτακτης εισφοράς και του φόρου πολυτελείας, όπως επίσης και η ανεξαρτησία της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων. Συμφωνία υπάρχει και για το θέμα των αποκρατικοποιήσεων. Για τα ζητήματα αυτά υπάρχει σκέψη στην κυβέρνηση να προχωρήσει άμεσα η νομοθέτησή τους, ως ένδειξη καλής θέλησης προς του δανειστές.