Τραγωδία το «όχι», Γολγοθάς το «ναι»...

«Mια έξοδος από το ευρώ θα ήταν τραγωδία-ειδικά για τους Έλληνες. Οι αισιόδοξοι ισχυρίζονται πως η επιστροφή σε μια φτηνότερη δραχμή θα ήταν καλή εξέλιξη για τον τουρισμό, όμως κάτι τέτοιο θα συνοδευόταν από μια δραματική υποχώρηση του βιοτικού επιπέδου.




Οι Έλληνες που έχουν χρέος σε ευρώ και ξαφνικά θα βρίσκονταν να πληρώνονται σε δραχμές θα συντρίβονταν. Μια ακόμη βαθιά ύφεση θα ήταν αναπόφευκτη». Το παραπάνω απόσπασμα, που προέρχεται από το κεντρικό άρθρο στο χθεσινό φύλλο της εφημερίδας Wall Street Journal, αναδεικνύει την ανησυχία που επικρατεί και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού για το ενδεχόμενο ενός «ατυχήματος» που θα οδηγούσε την Ελλάδα εκτός Ευρωζώνης -αλλά και για τις επιπτώσεις που κάτι τέτοιο θα είχε στις υπόλοιπες χώρες και τις διεθνείς αγορές.

«Οι συνέπειες για την υπόλοιπη Ευρώπη και τις διεθνείς χρηματαγορές είναι πολύ δυσκολότερο να προβλεφθούν. Μια απρόσμενη επέκταση των αναταράξεων είναι πιθανή, ειδικά από τη στιγμή που οι αγορές είχαν προεξοφλήσει μια συμφωνία της τελευταίας στιγμής», σημειώνει η διεύθυνση της εφημερίδας, η οποία όμως σπεύδει να καθησυχάσει αμέσως τους αναγνώστες της: «Η Ευρώπη έχει προχωρήσει σε πολύμηνους σχεδιασμούς για τον περιορισμό της ζημιάς που μπορεί να προκληθεί και οι υπόλοιπες οικονομίες είναι πιο ισχυρές σε σύγκριση με το 2012. Τα χρέη της Ελλάδας διακρατούνται κυρίως από τις κυβερνήσεις, το ΔΝΤ και την ΕΚΤ, που είναι σε θέση να απορροφήσουν τους κραδασμούς, εφόσον συμβεί το μοιραίο», ισχυρίζεται η WSJ.

Και το άρθρο καταλήγει ως εξής: «Η αποδοχή των απαιτήσεων του ΣΥΡΙΖΑ ίσως προκαλούσε πολιτικό ντόμινο στην Ισπανία, την Πορτογαλία και άλλες χώρες, οι οποίες ενδέχεται να πίστευαν ότι θα μπορούσαν επίσης να αποφύγουν τις μεταρρυθμίσεις και, παρ' όλα αυτά, να διασωθούν. Βεβαίως, μια παράταση της τελευταίας στιγμής είναι δυνατή. Εάν αυτό δεν συμβεί, πάντως, οι Έλληνες θα έχουν διαπράξει μια αυτοκτονία, αγνοώντας την οικονομική πραγματικότητα. Και οι ψηφοφόροι στην Ευρώπη, την Ιαπωνία και τις ΗΠΑ παρατηρούν με προσοχή...».

Αξίζει να σημειωθεί ότι στο ίδιο φύλλο της εφημερίδας, ο (πασίγνωστος πλέον στη χώρα μας) αρθρογράφος Σάιμον Νίξον κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, επισημαίνοντας ότι «η ευρωπαϊκή ταυτότητα της Ελλάδας βρίσκεται σε κίνδυνο» -στην περίπτωση, φυσικά, που οι ψηφοφόροι επιλέξουν το «όχι» στο δημοψήφισμα της ερχόμενης Κυριακής. Ο ίδιος, ωστόσο, σπεύδει να ξεκαθαρίσει ότι ακόμη και στην αντίθετη περίπτωση, τίποτα δεν μπορεί να θεωρείται δεδομένο.

«Ακόμη και εάν οι Έλληνες επιλέξουν το «ναι», ο δρόμος της επιστροφής δεν πρόκειται να είναι ευκολότερος. Η εμπιστοσύνη προς τον κ. Τσίπρα και τον υπουργό Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη έχει καταρρεύσει (...) Με βάση τη σύνθεση του σημερινού κοινοβουλίου, το πιθανότερο είναι πως θα χρειαστούν νέες εκλογές, από τις οποίες θα προκύψει μια εντελώς νέα κυβέρνηση. Με αυτήν η Ευρωζώνη θα μπορούσε να διαπραγματευτεί ένα εντελώς καινούριο πρόγραμμα (...) Στην πραγματικότητα δε, κάθε μελλοντικό πρόγραμμα διάσωσης θα είναι μάλλον πιο σκληρό από αυτό που απέρριψε ο κ. Τσίπρας, αντανακλώντας την επιπλέον ζημιά που έχει προκληθεί στην οικονομία (...) Υπάρχει έτσι ο κίνδυνος, αυτό το πρόγραμμα να αποδειχθεί υπερβολικά απαιτητικό για τους Έλληνες πολίτες, κάτι που σημαίνει ότι ακόμη και μετά από ένα «ναι», η χώρα ίσως οδηγηθεί εκτός Ευρωζώνης. Σε κάθε περίπτωση, εάν οι Έλληνες στείλουν το μήνυμα ότι είναι έτοιμοι να αποδεχθούν αυτές τις στερήσεις προς χάρη του ευρωπαϊκού τους ονείρου, μπορούν να είναι βέβαιοι πως η Ευρώπη θα σπεύσει και πάλι να τους βοηθήσει, καθώς παραμένει ισχυρό το αποτύπωμα της Ελλάδας στη φαντασία της Ευρώπης».

Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα θα μπορούσε να πει ο Νίξον, εάν ήταν Έλληνας. Και έτσι, πάντως, είναι απολύτως σαφές τι εννοεί...