Eurobank: Τι έχασαν οι πολίτες στα χρόνια της κρίσης

Τις απώλειες στην ελληνική οικονομία και τους πολίτες κατά τη διάρκεια των χρόνων της κρίσης, παρουσιάζει σε ανάλυσή της η Eurobank.



Οπως αναφέρει οι πολιτικές προσαρμογής που εφαρμόστηκαν στην ελληνική οικονομία τα τελευταία χρόνια δημιούργησαν οφέλη όπως η δημοσιονομική σταθεροποίηση και η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας. Τα στοιχεία αυτά μπορεί βραχυπρόθεσμα να δημιουργούν κοινωνικά κόστη ωστόσο μακροπρόθεσμα αποτελούν πολύ ισχυρά αναπτυξιακά εργαλεία. Το ερώτημα είναι αν επιθυμούμε να συνεχίσουμε με τις μυωπικές πολιτικές του παρελθόντος ή αν επιθυμούμε να ακολουθήσουμε πολιτικές που έχουν περισσότερο μακροχρόνιο ορίζοντα.

Κατά τη διάρκεια της περιόδου προσαρμογής 2009-2014 το κοινωνικό κόστος αυξήθηκε σημαντικά. Το μέγεθος της απώλειας της κοινωνικής ευημερίας αντικατοπτρίζεται τόσο στη μείωση των εισοδημάτων όσο και στην αύξηση της ανεργίας.

Σύμφωνα με την Eurobank, οι αμοιβές εξαρτημένης εργασίας μειώθηκαν από 91,58 δισ. ευρώ το 2009 στα 60,15 δισ. ευρώ το 2013. Δηλαδή, καταγράφηκε απώλεια -29,19 δισ. ευρώ ή -34,32%. Η μείωση των αμοιβών ανά απασχολούμενο και η μείωση της απασχόλησης ατόμων εξαρτημένης εργασίας είχαν σχεδόν ισόποση (προσεγγιστικά) συνεισφορά στη μείωση του συνόλου των αμοιβών εξαρτημένης εργασίας.

Εκτός από τη μείωση των αμοιβών του παραγωγικού συντελεστή της εργασίας, εξίσου σημαντικές απώλειες υπέστησαν και οι αντίστοιχες αμοιβές του παραγωγικού συντελεστή του κεφαλαίου, ήτοι η κερδοφορία των επιχειρήσεων. Το ακαθάριστο λειτουργικό πλεόνασμα και μεικτό εισόδημα από 140,51 δισ. ευρώ το 2009 μειώθηκε στα 99,00 δις ευρώ το 2014, δηλαδή καταγράφηκε απώλεια -41,51 δισ. ευρώ (-29,54%).

Το ζητούμενο από εδώ και στο εξής είναι να διατηρηθούν τα προαναφερθέντα οφέλη και παράλληλα να ελαχιστοποιηθούν τα πολύ σημαντικά συσσωρευμένα κοινωνικά κόστη (π.χ. η αύξηση του ποσοστού ανεργίας). Αποτελεί επιτακτική ανάγκη να εφαρμοστεί ένα κατάλληλο μείγμα μη μυωπικής οικονομικής πολιτικής τέτοιο ώστε η επίτευξη του 2ου στόχου να μην ακυρώνει τον 1ο.

Η άμεση και αποτελεσματική εφαρμογή θεσμικών μεταρρυθμίσεων που αυξάνουν την αποτελεσματική χρήση των πόρων της οικονομίας, η πάταξη της φοροδιαφυγής, η μείωση της γραφειοκρατίας και η εξάλειψη της διαφθοράς αποτελούν πολιτικές που κινούνται προς αυτή την κατεύθυνση.