Οι λεωφόροι της προσφυγιάς - Από που έρχονται

Συρία, Αφγανιστάν, Κόσσοβο, Ερυθραία, Σερβία, Πακιστάν, Ιράκ, Νιγηρία, Ρωσία και Σομαλία. Αυτές είναι οι δέκα κυριότερες χώρες απο τις οποίες προέρχονται οι πρόσφυγες που ζητούν άσυλο. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Eurostat , στην κορυφή της λίστας είναι οι Σύριοι.



Το 2014 , ο αριθμός των συρίων που ζήτησαν άσυλο σε χώρες της ΕΕ ξεπέρασε τις 122.000 χιλιάδες, ακολουθούν οι αφγανοί με 41.000 αιτήσεις , οι κοσσοβάροι με 38.000 αιτήσεις και οι πρόσφυγες απο την Ερυθραία με 31.000 περίπου αιτήσεις.

Η γεωγραφική προέλευση των προσφύγων έχει διαμορφώσει και τους 5 "δρόμους" της προσφυγιάς. Ο ένας είναι η δυτική διαδρομή της Μεσογείου με κατάληψη την Ισπανία που χρησιμοποιούν αφρικανοί πρόσφυγες. Ο δεύτερος, ο επονομαζόμενος κεντρικός μεσογειακός δρόμος έχει αφετηρία την Λιβύ και κατάληξη την Σικελία και τον χρησιμοποιούν αφρικανοί , λίβυοι αλλά και σύριοι. Ο τρίτος είναι ο ανατολικός δρόμος με αφετηρία την Τουρκία και κατάληξη την Ελλάδα που χρησιμοποιείται απο σύριους , αφγανούς , πακιστανούς και ιρακινούς.Ο δρόμος αυτός συνεχίζεται στην "βαλκανική οδό " όπου στους προηγούμενους προστίθενται και οι κοσσοβάροι και οι Σέρβοι. Τέλος υπάρχει ο ανατολικός δρόμος που χρησιμοποιείται κυρίως απο πρόσφυγές που προέρχονται απο την Ρωσία αλλά και χώρες της πρώην Σοβιετική Ενωσης.

Οι πολιτικές και οι πολεμικές συγκρούσεις κρατούν πάντα γεμάτα τα καραβάνια των προσφύγων.Ενδεικτικό θα πρέπει να θεωρηθεί το γεγονός ότι λόγω της κλιμάκωσης της ένοπλης βίας στη Λιβύη, πάνω από μισό εκατομμύριο άνθρωποι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, μεταξύ 14, Μαΐου του 2014 και στις αρχές Απριλίου 2015,.

Απο αυτούς, η πρωτεύουσα Τρίπολη φιλοξενεί το μεγαλύτερο αριθμό των εσωτερικά εκτοπισμένων, με περισσότερους από 126.000 ανθρώπους, ενώ πάνω από 100.000 έχουν καταχωρηθεί στην πόλη της Βεγγάζης, την δεύτερη μεγαλύτερη στη χώρα.

Οι Σύριοι που ζουν σε καταυλισμούς προσφύγων του Λιβάνου ξεπερνούν το 1,5 εκατομμύριο. Αλλά ο αριθμός αυτός αναφέρεται μόνο σε όσους έχουν εγγραφεί επίσημα στα αρχεία του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (UNHCR). Ανεπίσημα θεωρούν ότι είναι αρκετά περισσότεροι. Πλέον , η ανέχεια είναι δεδομένο ότι θα σπρώξει σύντομα τους περισσότερους απο αυτούς στην Ευρώπη.Η πίεση που δέχεται ο Λίβανος ειναι αφόρητη καθώς ένας στους τέσσερις ανθρώπους στη χώρα των τεσσάρων εκατομμυρίων, είναι πρόσφυγας.

Αυτό έχει αρνητικό αντίκτυπο στην ήδη αδύναμη οικονομία και στις υποδομές της χώρας. Οι τιμές των τροφίμων αυξάνονται, το νερό και το ηλεκτρικό ρεύμα δίδονται με δελτίο, και η κατάσταση ασφαλείας είναι εύθραυστη. Οι Σύριοι δεν λαμβάνουν σχεδόν καμία βοήθεια από την κυβέρνηση του Λιβάνου, και εξαρτώνται από βοήθεια από τους διεθνείς δωρητές. Ωστόσο, τα πακέτα βοήθειας του ΟΗΕ συρρικνώνονται. Λόγω της έλλειψης κεφαλαίων, το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα του ΟΗΕ (WFP) έχει μειώσει την επισιτιστική βοήθεια στους πρόσφυγες εντός και εκτός της Συρίας. Αυτό σημαίνει ότι τώρα, ένας πρόσφυγας που ζεί στο Λίβανο λαμβάνει $ 13 (€ 11,50) το μήνα για να ταΐσει εαυτό του. Δεδομένου ότι πολύ λίγοι μπορούν να βρουν δουλειά, περίπου το 70% των προσφύγων από τη Συρία που ζούν στο Λίβανο ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας.

Σημειώνεται ότι η σύγκρουση στην Συρία ξεσπίτωσε σχεδόν το ήμισυ του πληθυσμού απο τους οποίους περίπου 4 εκατομμύρια είναι πρόσφυγες και 7,6 εκατομμύρια Σύριοι είναι εσωτερικά εκτοπισμένοι.