«Στα όριά της έχει φτάσει η χαλαρή πολιτική της ΕΚΤ»

Από την... Ελβετία προέρχονται οι πλέον πρόσφατοι γερμανικοί «μύδροι» κατά της υπερ-χαλαρής νομισματικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, αφού στον (μακρύ) κατάλογο των επικριτών του κ. Ντράγκι προστέθηκε και ο Γερμανός πρόεδρος της ελβετικής τράπεζας UBS, Αξελ Βέμπερ.




Ειρωνικά, ο κ. Βέμπερ, πρώην επικεφαλής της γερμανικής κεντρικής τράπεζας Bundesbank, ήταν φαβορί για τη θέση του κ. Ντράγκι, αφού συγκέντρωνε μεγάλες πιθανότητες να διαδεχθεί τον κ. Τρισέ. Παραιτήθηκε όμως από τη θέση του (και από το Δ.Σ. της ΕΚΤ) σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τις αγορές κρατικών ομολόγων των χωρών της ευρω-περιφέρειας που δρομολόγησε ο κ. Τρισέ κατά την έναρξη της κρίσης χρέους της Ευρωζώνης. Και τώρα δυσκολεύεται να «χωνέψει» ότι ο διάδοχός του εφαρμόζει πολύ πιο ριζοσπαστικά μέτρα, αφού η ΕΚΤ αγοράζει αφειδώς κρατικά ομόλογα, έχει εκμηδενίσει το βασικό επιτόκιο χορηγήσεων του ευρώ και διαμορφώσει στο -0,4% το βασικό επιτόκιο καταθέσεων, ενώ ετοιμάζεται να εγκαινιάσει τις αγορές εταιρικών ομολόγων καθώς και τη χορήγηση νέων πιστώσεων προς τις τράπεζες, όπου η ΕΚΤ υπό προϋποθέσεις θα πληρώνει τις τράπεζες για να τις δανείσει.

«Ως εδώ και μη παρέκει»
«Εχουμε φτάσει στο σημείο όπου η νομισματική πολιτική, κυρίως στην Ευρωζώνη αλλά και στην Ιαπωνία, έχει φτάσει στο σημείο όπου τα κόστη και οι παρενέργειες υπερσκελίζουν τα οφέλη», δήλωσε ο κ. Βέμπερ, εκφράζοντας μια θέση που συμμερίζονται οι τράπεζες των οποίων τα περιθώρια κέρδους συμπιέζονται, αφού δεν μπορούν να μετακυλίσουν τα αρνητικά επιτόκια καταθέσεων στους δανειολήπτες. «Τα αρνητικά επιτόκια είναι δυνατά μόνο για μικρό χρονικό διάστημα (σε Δανία, Σουηδία, Ελβετία και Ευρωζώνη... κρατάνε χρόνια) και όταν είναι πέριξ του μηδέν», συνέχισε. Δεν παρέλειψε να επικρίνει και τα νέα δάνεια της ΕΚΤ προς τις τράπεζας (TLTRO’s), χαρακτηρίζοντας «ασύνετη» την επιδότηση επιτοκίου που ενσωματώνουν.

Πιστωτική επέκταση
Αναμένεται ότι κατά τη συνέντευξη Τύπου που θα ακολουθήσει τη συνεδρίαση του ΔΣ της ΕΚΤ αύριο, ο κ. Ντράγκι δεν θα ανακοινώσει μεν νέα μέτρα χαλάρωσης της νομισματικής πολιτικής (αφου δεν έχει καν εφαρμόσει πλήρως τη μακρόπνοη δέσμη μέτρων που εξήγγειλε στις 10 Μαρτίου), αλλά θα σηκώσει το γάντι, θα απαντήσει στους Γερμανούς επικριτές, θα υπεραμυνθεί των αποφάσεών του και θα δηλώσει έτοιμος να λάβει και άλλα μέτρα, εάν αυτό υπαγορεύουν οι προοπτικές για τον πληθωρισμό και την ανάπτυξη στην Ευρωζώνη. Η επιχειρηματολογία του για την αποτελεσματικότητα των έως τώρα πρωτοβουλιών του ενισχύεται και από τα στοιχεία της εξαμηνιαίας έκθεσης της ΕΚΤ για την πιστωτική επέκταση στην Ευρωζώνη, που έδειξαν ότι οι τράπεζες (ιδίως στις χώρες της περιφέρειας, όπου τα φαινόμενα πιστωτικής στενότητας ήταν εντονότερα...) έχουν αυξήσει τον όγκο των δανείων, ιδίως προς τις επιχειρήσεις, χαλαρώνοντας παράλληλα τα κριτήρια δανειοδότησης.

Από την άλλη, τα κριτήρια έγιναν πιο «σφιχτά» όσον αφορά τα στεγαστικά δάνεια προς τα νοικοκυριά της περιοχής, αν και αυτό οφείλεται εν μέρει στην υιοθέτηση στη Γερμανία κοινοτικής οδηγίας που απαιτεί από τις τράπεζες να αξιολογούν πιο αυστηρά τους υποψήφιους δανειολήπτες στεγαστικών δανείων και να μειώσουν ελαφρά τον κίνδυνο που αναλαμβάνουν. Φυσικά, υπάρχει και μια πιο αρνητική ανάγνωση των στοιχείων, με τις τράπεζες να διαμαρτύρονται ότι η πολιτική αρνητικών επιτοκίων της ΕΚΤ πλήττει τα έσοδα από τόκους, ενώ υποχρεώνει σε πολλές περιπτώσεις τους ομίλους να αυξάνουν τα επιτόκια χορηγήσεων για να αντισταθμίσουν τις απώλειες από τα αρνητικά επιτόκια καταθέσεων...