H σπίθα και η φωτιά στα εθνικά θέματα

Παρά την οικονομική κρίση και παρά τα σοβαρά προβλήματα που απασχολούν την ελληνική κοινωνία, τα κόμματα συνεχίζουν να αντιπαρατίθενται ανούσια και χωρίς να δίνουν λύσεις στα αδιέξοδα.




Τα εθνικά θέματα, ωστόσο, αποτελούν μια ξεχωριστή ενότητα που αγγίζει ιδιαίτερα ευαίσθητες χορδές. Και σίγουρα τα λάθη ή οι παραλείψεις στην εξωτερική πολιτική δεν συγχωρούνται, διότι απλά δεν μπορούν εύκολα να διορθωθούν.

Η προκλητική παρέμβαση και οι ανιστόρητες θέσεις που κατέθεσε ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν πρέπει να αφυπνίσουν τις συνειδήσεις των πολιτικών. Η Τουρκία, πιο επίσημα από ποτέ, δεν θέτει απλά θέμα «γκρίζων» ζωνών. Αμφισβητεί τη Συνθήκη της Λωζάνης, αμφισβητεί την υπάρχουσα χάραξη των ελληνοτουρκικών συνόρων και τα ελληνικά χωρικά ύδατα. Σε συνδυασμό με το θέμα της Τσαμουριάς που αιφνιδίως άνοιξε ο κοινοτικός επίτροπος Χαν, δημιουργείται ένα ιδιαίτερα ασφυκτικό πλαίσιο στα εθνικά θέματα.

Η κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη όχι μόνο με μια σοβαρή οικονομική κρίση που κρατά τη χώρα για όγδοο χρόνο σε ύφεση, αλλά και με προκλήσεις που αγγίζουν την εθνική κυριαρχία. Και σ’ αυτήν την περίπτωση λάθη δεν πρέπει να υπάρξουν.

Κι άλλες φορές οι Τούρκοι άνοιξαν «επικίνδυνα» ζητήματα για εσωτερική κατανάλωση, ίσως και η προχθεσινή να αποτελεί μέρος αυτής της τακτικής. Ομως, καλό είναι το πολιτικό προσωπικό της χώρας να είναι έτοιμο να αντιμετωπίσει αυτή την προκλητικότητα, είτε προέρχεται από ανατολικά είτε από την Αλβανία.

Στην περίπτωση αυτή τα κόμματα οφείλουν να παραμερίσουν τα μίση και τα πάθη, είναι υποχρεωμένα να λειτουργήσουν εθνικά και χωρίς να περιχαρακώνονται στα πολιτικά «ταμπούρια» τους.

Απαιτείται εθνική συνεννόηση κι όχι πολιτικές σκιαμαχίες για ήσσονος σημασίας θέματα. Οι παραστάσεις στη Βουλή είναι ωραίο θέαμα για τους φανατικούς ή για τα κομματικά στελέχη. Τα εθνικά θέματα, όμως, πρέπει να μπορούν να ενώνουν, να δημιουργούν συνθήκες σύνθεσης απόψεων. Αλλιώς, η σπίθα που είναι εδώ και χρόνια αναμμένη θα γίνει φωτιά και θα μας κάψει όλους.