Κάτι σαν «στάση πληρωμών», πλην τοκοχρεολυσίων, μισθών, συντάξεων

«Διά πυρός και σιδήρου» περνά και θα περνά για καιρό ακόμα η ελληνική οικονομία και μαζί το πολιτικό σύστημα, οι θεσμοί και η κοινωνία.


Με τα λόγια αυτά περιέγραφε κορυφαίο στέλεχος του χρηματοπιστωτικού συστήματος την κρίσιμη κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα. Και τόνιζε ότι, με εξαίρεση την πληρωμή των μισθών και των συντάξεων, που γίνεται κανονικά, και την εξυπηρέτηση των δανείων του, στην πραγματικότητα το Δημόσιο έχει de facto κηρύξει στάση πληρωμών.

Οι διαδικασίες για την προσφυγή βρίσκονται σε εξέλιξη - έχοντας το χαρακτήρα οιονεί «υποτίμησης» (το αίτημα υποβλήθηκε ξαφνικά, οι αγορές χρήματος «χοροπηδούν», ο κ. Παπανδρέου το εξήγγειλε και ο κ. Παπακωνσταντίνου αναχώρησε για την έδρα του ΔΝΤ στην Ουάσιγκτον).

«Επιχειρηματίες σε απόγνωση»

Ο κ. Παπανδρέου μίλησε για νέα Οδύσσεια. Η οποία όμως αρχίζει με τσακισμένα τα καράβια όσων στην ιδιωτική οικονομία καλούνται να σηκώσουν το βάρος της ανάπτυξης.

Στη φράση «επιχειρηματίες σε απόγνωση» συμπύκνωνε το ίδιο στέλεχος του χρηματοπιστωτικού τομέα τα συμπεράσματά του από επαφές και συζητήσεις με μεγάλους επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στους κυριότερους κλάδους της ελληνικής οικονομίας, καθώς σε αδρές γραμμές:

* Σε πολλές επιχειρήσεις το Δημόσιο οφείλει χρήματα για έργα και υπηρεσίες που είχαν προσφέρει από το 2004.

* Οι επιστροφές ΦΠΑ καθυστερούν μέχρι και 3 χρόνια.

* Μέσα στο κλίμα της μεγάλης δυσπιστίας για την κατάσταση και ακόμη περισσότερο τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας, οι ξένες τράπεζες δεν θέλουν δοσοληψίες και «αφήνουν απέξω» τις ελληνικές επιχειρήσεις.

* Οι εταιρείες στο εξωτερικό, με τις οποίες συναλλάσσονται ελληνικές επιχειρήσεις, περιορίζουν ασφυκτικά τις πιστώσεις τους και ενώ πριν έδιναν περιθώριο 5-6 μηνών, τώρα απαιτούν την αποπληρωμή αμέσως.

* Λόγω της ελληνικής δημοσιονομικής εκτροπής «κλειστές» είναι οι ξένες αγορές και για τις ελληνικές τράπεζες, οι οποίες έχουν περιέλθει σε πολύ δύσκολη κατάταση στην προσπάθειά τους να αποκτήσουν την απαιτούμενη ρευστότητα.

* Η μεγάλη πτώση του κλάδου της οικοδομής έχει πλέον αλυσιδωτές, δυσμενέστατες επιδράσεις σε όλη την οικονομία.

* Η κακή εικόνα για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας επηρεάζει δυσάρεστα και τον άλλο μεγάλο και κρίσιμο κλάδο της, τον τουριστικό.

* Η δημόσια και η ιδιωτική κατανάλωση, λόγω της πολιτικής τής λιτότητας και της σφικτής πιστωτικής πολιτικής, μειώνονται συνεχώς, ενώ και οι προοπτικές για το άμεσο μέλλον της κατανάλωσης είναι ακόμη πιο αβέβαιες.

Για επενδύσεις ούτε λόγος

Μέσα σε αυτό το «σκοτεινό» περιβάλλον κανένας επιχειρηματίας «δεν σκέφτεται επενδύσεις».

Με ακόμη πιο μαύρες προοπτικές ξεκινά η Οδύσσεια για το πλήρωμα του καραβιού, τους εργαζόμενους, που ξεκινούν το ταξίδι χωρίς εξοπλισμό και προμήθειες. Πριν καλά καλά υποβληθεί το αίτημα της ελληνικής κυβέρνησης για υπαγωγή στον μηχανισμό στήριξης της Ε.Ε. και του ΔΝΤ, κορυφαία στελέχη τόσο του Ταμείου όσο και των Βρυξελλών έχουν διαμηνύσει ότι για την έξοδο από την κρίση είναι επιβεβλημένο να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας. Και εξηγούν ότι γι' αυτό θα πρέπει να μειωθούν οι μισθοί και να γίνουν ακόμη περισσότερο «ευέλικτες» οι εργασιακές σχέσεις στον ιδιωτικό τομέα. Ενώ, όσον αφορά τις συντάξεις, η αλλαγή και η προσαρμογή του ασφαλιστικού συστήματος στις ανάγκες της σφικτής δημοσιονομικής πολιτικής έχει αρχίσει ήδη να «χτίζεται».