Καταρρίπτεται ο μύθος των συνταγών για επιτυχημένο γάμο. Στο DNA η ευθύνη

Ποιο είναι το μυστικό της ευτυχίας στον γάμο;




Αμερικανοί ψυχολόγοι πιστεύουν ότι είναι ένα γονίδιο, το οποίο ρυθμίζει την «ορμόνη της ευτυχίας», την σεροτονίνη.

Το γονίδιο αυτό, λένε, «προδικάζει» πόσο θα επηρεάσουν τα συναισθήματά μας τη σχέση μας - και έτσι την διάρκειά της.

Η σχετική μελέτη πραγματοποιήθηκε από επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϋ και το Πανεπιστήμιο Northwestern στο Σικάγο, και πιστεύεται ότι είναι η πρώτη που συσχετίζει τη γενετική, τα συναισθήματα και την ικανοποίηση από τον γάμο.

«Ένα μεγάλο μυστήριο είναι τι καθιστά κάποιους ανθρώπους τόσο προσαρμοστικούς στο συναισθηματικό κλίμα ενός γάμου και άλλους να μην το αντέχουν», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής δρ Ρόμπερτ Γ. Λέβενσον, καθηγητής Ψυχολογίας στο Μπέρκλεϋ.

«Με αυτά τα νέα γενετικά ευρήματα, καταλαβαίνουμε τώρα πολύ περισσότερα για την ξεχωριστή σημασία που έχουν τα συναισθήματα για κάθε άνθρωπο ξεχωριστά».

Ο δρ Λέβενσον και οι συνεργάτες του παρακολουθούν από το 1989 156 παντρεμένα ζευγάρια και κατά καιρούς δημοσιεύουν διάφορα ευρήματα γι' αυτούς.

Στην παρούσα μελέτη εξέτασαν το γονιδίωμα (DNA) των 100 από αυτά και ανέλυσαν λεπτομερώς τη συμπεριφορά τους μέσα στον γάμο.

Όπως γράφουν στην επιθεώρηση «Emotion», βρήκαν συσχέτιση ανάμεσα στην ικανοποίηση από τον γάμο και μία γενετική μεταλλαγή που αποκαλείται 5-HTTLPR.

Όλοι οι άνθρωποι - γράφουν - κληρονομούν μία κόπια από αυτή τη μεταλλαγή από κάθε γονιό τους.

Η μελέτη τους έδειξε πως όσοι εθελοντές είχαν τις βραχύτερες μεταλλαγές του 5-HTTLPR ένιωθαν την μεγαλύτερη δυστυχία στον γάμο τους κάθε φορά που υπήρχαν καυγάδες ή θυμοί, αλλά και την μεγαλύτερη ευτυχία όταν υπήρχαν στιγμές τρυφερότητας και γέλιου - και αναλόγως βαθμολογούσαν την ικανοποίησή τους από τον γάμο τους.

Αντιθέτως, όσοι είχαν μία ή δύο κόπιες του γονιδίου με μεγάλο μήκος, ασχολούνταν πολύ λιγότερο με τις συναισθηματικές διακυμάνσεις του γάμου τους και βαθμολογούσαν πιο συνολικά την ικανοποίησή τους από αυτόν.

Από τους εθελοντές τους, το 17% έφεραν δύο βραχείες κόπιες του 5-HTTLPR, ενώ το 83% είχαν μία ή δύο μακριές κόπιες της ίδιας μεταλλαγής.

«Προσπαθούμε να κατανοήσουμε τη “συνταγή” μιας καλής σχέσης και τα συναισθήματα διαρκώς αποδεικνύονται σημαντικό “συστατικό”», εξήγησε ο δρ Λέβενσον.

Τα νέα ευρήματα δεν σημαίνουν ότι τα ζευγάρια με διαφορετικού μήκους μεταλλαγές του 5-HTTLPR είναι ασύμβατα, διευκρινίζουν οι ερευνητές.

Αντ' αυτού υποδηλώνουν πως όσοι έχουν δύο βραχείες μεταλλαγές είναι πιθανότερο να ανθούν τις καλές στιγμές της σχέσης και να υποφέρουν στις κακές της.