Οι υπουργοί αλλάζουν, η εκπαίδευση όχι

Δυστυχώς, η Ελλάδα κατέχει εδώ και πολλές δεκαετίες μια αρνητική πρωτιά μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών και ειδικά της Δυτικής Ευρώπης.




Η απαράδεκτα χαμηλή αποτελεσματικότητα της δημόσιας εκπαίδευσης αποτέλεσε πρόσφορο έδαφος για να αναπτυχθεί η συμπληρωματική υποστήριξη από ιδιωτικά φροντιστήρια.

Αν κάποτε η προσφυγή στα ιδιωτικά φροντιστήρια αφορούσε μόνο σε ξένες γλώσσες, μαθηματικά, φυσική και αρχαία ελληνικά με στόχο την καλύτερη προετοιμασία για τις εισαγωγικές εξετάσεις στα πανεπιστήμια, σήμερα και παρά τη βαθιά οικονομική κρίση το φαινόμενο έχει διευρυνθεί. Περιλαμβάνει μάλιστα και φοιτητές της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης.

Η παταγώδης αποτυχία του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος -που αδυνατεί να ανταποκριθεί στον ρόλο του, παράγει ανισότητες και επιτείνει τα φαινόμενα κοινωνικού αποκλεισμού- αποτυπώνεται με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο σε έρευνα που παρουσίασε ο σύλλογος των... εκπαιδευτικών στα φροντιστήρια.

Τέσσερις στους πέντε μαθητές Λυκείου καταφεύγουν στα φροντιστήρια, ενώ έξι στις δέκα οικογένειες οι οποίες έχουν μηνιαίο εισόδημα μέχρι 500 ευρώ επίσης παρέχουν στα παιδιά τους εξωσχολική εκπαιδευτική υποστήριξη! Χωρίς φροντιστήριο ελάχιστοι μαθητές επιτυγχάνουν στις Πανελλήνιες Εξετάσεις: Το 88% αυτών που εισάγονται σε ΤΕΙ ή ΑΕΙ κάνει φροντιστήριο.

Το κόστος είναι πάρα πολύ υψηλό. Ο μέσος όρων των δαπανών για φροντιστήρια και στις τρεις τάξεις του Λυκείου φθάνει σχεδόν τις 8.000 ευρώ και τις 10.000 εάν συμπεριλαμβάνονται και ιδιαίτερα μαθήματα.

Η εικόνα που προκύπτει από αυτή την έρευνα είναι γνωστή στους πάντες. Δυστυχώς, όμως, αν και η Ελλάδα κάθε φορά που αλλάζει η ηγεσία του υπουργείου Υγείας βιώνει και μια «εκπαιδευτική μεταρρύθμιση» ή... τροποποίηση της μεταρρύθμισης του... προηγούμενου υπουργού, επί της ουσίας δεν αλλάζει θεαματικά ως προς την ποιότητα του παρεχόμενου έργου. Οι ευθύνες βαραίνουν όλους, από το πολιτικό σύστημα έως τους δασκάλους και καθηγητές.