Ο δρόμος που ακολουθούμε για την Ελλάδα δεν βγάζει πουθενά...

Μπορεί η γερμανική Βουλή να είπε, όπως αναμενόταν, το «ναι» στην πρόταση Σόιμπλε για παράταση του ελληνικού προγράμματος, όμως όλα σχεδόν τα μέλη της Μπούντεσταγκ και ολοένα περισσότεροι πολίτες αναγνωρίζουν ότι επρόκειτο για μια προσωρινή και καθαρά πολιτική απόφαση, η οποία ασφαλώς και δεν δίνει βιώσιμη λύση στο μεγάλο και «καυτό» πρόβλημα.



Αυτό αποδεικνύεται, άλλωστε, από το γεγονός ότι πέρα από τα «πιασάρικα» πρωτοσέλιδα και τις ηχηρές δηλώσεις (προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση), η συζήτηση έχει ανάψει για τα καλά γύρω από την ουσία: τι θα γίνει με το δημόσιο χρέος της Ελλάδας και πόσο ρεαλιστική είναι η επιμονή για παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη.

ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΣ ΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟΣ
Ο δρόμος που ακολουθούμε για την Ελλάδα δεν βγάζει πουθενά...
Αρκετοί πολιτικοί, οικονομολόγοι και αναλυτές, μάλιστα, κάνουν χρήση του περίφημου γερμανικού ορθολογισμού προκειμένου να αποδείξουν -με πολύ απλά λόγια και ελάχιστα αλλά αδιαμφισβήτητα στοιχεία- ότι η σημερινή πορεία δεν οδηγεί πρακτικά πουθενά και απαιτούνται τομές. «Ακόμη κι αν η Ελλάδα ήθελε να μειώσει το ποσοστό του χρέους της στο 120% του ΑΕΠ, θα χρειαζόταν να καταγράφει πρωτογενές πλεόνασμα της τάξης του 4,5% ετησίως, επί 18 συνεχόμενα χρόνια, κάτι που δεν έχει καταφέρει ποτέ καμία άλλη χώρα της Ευρώπης», έλεγε πρόσφατα στο πρακτορείο Reuters ο ηγέτης του ευρωσκεπτικιστικού γερμανικού κόμματος AfD, Μπερντ Λούκε -με τα λόγια και τους υπολογισμούς του οποίου προφανώς συμφωνεί και ο (εξαιρετικά σεβαστός στη Γερμανία) διευθυντής του ινστιτούτου Ifo, Χανς-Βέρνερ Ζιν, καθώς δεν αντικρούονται εύκολα...

ΑΠΟΠΛΗΡΩΜΗ ΔΑΝΕΙΩΝ ΜΕ ΔΑΝΕΙΑ
«Το ιδιαιτέρως παράδοξο είναι ότι η Ελλάδα δεν έχει ανάγκη τα επιπλέον χρήματα για κοινωνικές αγαθοεργίες, αλλά προπάντων για να αποπληρώσει τα χρέη της και τα τοκοχρεολύσια -συμπεριλαμβανομένων αυτών που αφορούν τα κεφάλαια που έλαβε από το πρώτο πακέτο βοήθειας το 2010. Για να το διατυπώσουμε απλούστερα, δανείζουμε τους Έλληνες με επιπλέον χρήματα για να πάρουμε πίσω τα χρήματα που τους έχουμε ήδη δανείσει στο παρελθόν», έγραφε χθες στην ιστοσελίδα του περιοδικού Der Spiegel ο οικονομικός ρεπόρτερ του, Στέφαν Κάιζερ, υποστηρίζοντας ότι είναι αδήριτη η ανάγκη ενός «κουρέματος». «Με αυτό τον τρόπο -κατέληγε στο άρθρο του- η Ελλάδα θα μπορούσε να καταστεί σύντομα υπεύθυνη για τον εαυτό της. Η κυβέρνηση θα έπρεπε τότε να αποδείξει εάν όντως είναι σε θέση να απελευθερώσει τη χώρα από τον ζυγό της διαφθοράς και να εμπεδώσει, επιτέλους, μια λογική φορολογική ηθική. Σε κάθε περίπτωση, δεν θα μπορούσε να φορτωθεί με νέα χρέη. Κι αυτό θα ήταν η πραγματική ευκαιρία για μια νέα αρχή».

Από την πλευρά του, ο Μίκαελ Μάρτενς, αρθρογράφος της συντηρητικής FAZ, μπορεί να διαφωνεί κάθετα με το σενάριο του κουρέματος, όμως συμφωνεί απολύτως στη διαπίστωση ότι η υπάρχουσα κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί. «Με βάση το πραγματικό επίπεδο ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, το μέσο εισόδημα στη χώρα θα έπρεπε να βρίσκεται κάπου ανάμεσα στο αντίστοιχο της Εσθονίας και της Λετονίας. Αυτό, όμως, μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω της διαρκούς εσωτερικής υποτίμησης, δηλαδή μέσω νέων περικοπών.

Ωστόσο, μας είναι δύσκολο να υποθέσουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα ακολουθήσει αυτόν τον δρόμο», σημείωνε σε πρωτοσέλιδη ανάλυσή του στο χθεσινό φύλλο της εφημερίδας -για να προσθέσει ένα ακραίο παράδειγμα: «Θα ήταν σαν κάποιος να ισχυριζόταν ότι μπορεί να εφαρμόσει πολιτική ειρήνης σε συμφωνία με την ιδεολογία των Ερυθρών Χμερ»...

ΚΑΜΙΑ ΛΥΣΗ
«Γιατί δεν έχει λυθεί κανένα από τα μεγάλα προβλήματα της χώρας από την αρχή του ελληνικού δράματος;», αναρωτιέται ο επικεφαλής του οικονομικού ρεπορτάζ της εφημερίδας Die Welt, Τόμας Έξνερ. «Κανείς, μα κανείς, δεν πιστεύει ότι στο τέλος του τετραμήνου η Ελλάδα θα βρίσκεται σε καλύτερη οικονομική κατάσταση από ό,τι σήμερα.

Όσον αφορά δε τη διασφάλιση των πιστώσεων και εγγυήσεων που της έχουν ήδη δοθεί, δεν θα βελτιωθεί επίσης οτιδήποτε με την παράταση. Η Γερμανία αυξάνει τη συνεισφορά της, χωρίς να μειώνει το ρίσκο της», συμπληρώνει, για να καταλήξει με την απαίτηση: «Ας είστε, τουλάχιστον, ειλικρινείς μαζί μας, εσείς οι πολιτικοί».

Αυτό είναι και το βασικό ζητούμενο, εντός και εκτός συνόρων...

Μπούντεσταγκ: «Ναι» με ευρύτατη πλειοψηφία

Ο Β. Σόιμπλε επικαλέστηκε την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη και το γεγονός ότι αυτή ήταν που, πριν από 70 χρόνια, «έδωσε τη διέξοδο στη γερμανική καταστροφή»

Με τη μεγαλύτερη πλειοψηφία που έχει καταγραφεί ποτέ για οποιοδήποτε μέτρο που έχει σχέση με την αντιμετώπιση της κρίσης στην Ευρωζώνη -542 βουλευτές υπέρ, 32 κατά και 13 αποχές- εγκρίθηκε χθες η τετράμηνη παράταση του προγράμματος βοήθειας προς την Ελλάδα. Ωστόσο, αυτό οφείλεται πρωτίστως στο γεγονός ότι για πρώτη ουσιαστικά φορά ψήφισαν «ναι» οι εκπρόσωποι της Αριστεράς, σε ένδειξη συμπαράστασης προς το «αδελφό» κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, ζητώντας παράλληλα ένα «σχέδιο Μάρσαλ» για την Ελλάδα.

Από την πλευρά του, αιτιολογώντας την πρόταση της κυβέρνησης, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε επικαλέστηκε την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη και το γεγονός ότι αυτή ήταν που, πριν 70 χρόνια, «έδωσε τη διέξοδο στη γερμανική καταστροφή». «Γι' αυτό, εμείς οι Γερμανοί οφείλουμε να κάνουμε τα πάντα για να κρατήσουμε ενωμένη την Ευρώπη», πρόσθεσε ο υπουργός Οικονομικών -αν και φρόντισε να... ισορροπήσει, λέγοντας πως «έχει χαθεί μεγάλο μέρος εμπιστοσύνης», ότι «η Ελλάδα δεν δικαιούται να αποφασίζει μόνη της την πορεία», αλλά παραδεχόμενος ότι για πολλούς συναδέλφους του «ήταν τρομερά δύσκολο» να πουν το ναι αυτή τη φορά.

Από την πλευρά του, ο εκπρόσωπος του SPD ισχυρίστηκε ότι «ένα Grexit θα είναι πολύ πιο ακριβό για τη Γερμανία», αν και ξεκαθάρισε πως «εάν η ελληνική κυβέρνηση επιχειρήσει να χρηματοδοτήσει τις προεκλογικές της εξαγγελίες με τα χρήματα των Ευρωπαίων φορολογούμενων, αυτό δεν θα γίνει». Όσο για τον επικεφαλής των Πρασίνων, αναφέρθηκε στο ενδεχόμενο ενός τρίτου πακέτου και τόνισε πως στόχος του πρέπει να είναι «τελικά να προκύψει μια σταθερή και ευημερούσα Ελλάδα».

Τέλος, ο επικεφαλής του ευρωσκεπτικιστικού AfD έκανε λόγο για «μια απόφαση κακή τόσο για τη Γερμανία όσο και για την Ελλάδα», η οποία θα έχει ως αποτέλεσμα «να συνεχιστεί η οικονομική μιζέρια στην Ελλάδα».