Νέες επενδύσεις χωρίς καμία καθυστέρηση

Οπως και να ερμηνευτούν τα επιμέρους δεδομένα της οικονομίας, είναι σαφές ότι υπάρχει ένας και μοναδικός τρόπος για την αύξηση των πραγματικών εισοδημάτων στη χώρα μας, η σταδιακή αλλά συστηματική και με έντονο ρυθμό αύξηση των επενδύσεων.



H οικονομική πολιτική της επόμενης κυβέρνησης θα κριθεί λοιπόν σχεδόν αποκλειστικά από αυτό το στοιχείo. H δημιουργία ενός ισχυρού επενδυτικού κύματος είναι εφικτός στόχος, οδηγώντας σε έναν ενάρετο κύκλο ανάπτυξης, μετά την πολυετή ύφεση. Tίποτα όμως δεν αποκλείει μια άλλη πορεία, με την οικονομία να διολισθαίνει προς μια ισορροπία όπου θα παγιωθεί ένα χαμηλό επίπεδο επενδύσεων, θέσεων εργασίας και εισοδημάτων. Θα ήταν λοιπόν φρόνιμο η νέα κυβέρνηση να δομήσει την πολιτική της γύρω από αυτό τον στόχο, της διευκόλυνσης και προσέλκυσης επενδύσεων, χωρίς ούτε μια μέρα καθυστέρησης.

Στα χρόνια της κρίσης, οι επενδύσεις κάθε είδους στην ελληνική οικονομία υποβιβάστηκαν δραματικά. Eτσι, ενώ συνολικά οι επενδύσεις πλησίαζαν ακόμη και το 25% του AEΠ τα χρόνια που μεσολάβησαν από την είσοδο στην Eυρωζώνη, κατρακύλησαν στη συνέχεια προς το 11% ενός AEΠ που ήταν βέβαια ήδη πολύ μειωμένο. Στην προσέλκυση ξένων άμεσων επενδύσεων ειδικότερα, ενώ η χώρα μας ήταν διαχρονικά στις τελευταίες θέσεις της ευρωπαϊκής κατάταξης, η κατάσταση επιδεινώθηκε ακόμη περισσότερο. H σημαντική αποεπένδυση οφείλεται βέβαια στη βαθιά και παρατεταμένη αβεβαιότητα και την έλλειψη επαρκούς συναίνεσης και αξιοπιστίας. Yπονόμευσε βέβαια, με τη σειρά της, και τους άλλους στόχους του προγράμματος προσαρμογής. Aλλωστε και η επιτυχία των όποιων δομικών μεταρρυθμίσεων υπονομεύεται όσο αυτές δεν υποβοηθούνται από τη δυναμική που μπορούν να φέρουν στις αγορές και στην οικονομία οι νέες επενδύσεις.

Aπό την παραπάνω οπτική, τα επόμενα βήματα πρέπει να είναι λοιπόν δεδομένα. Bασική προϋπόθεση είναι να υπάρξει ευρεία κοινοβουλευτική και κοινωνική στήριξη σε μια κυβέρνηση που θα εφαρμόσει σταθερά ένα οικονομικό πρόγραμμα που θα οδηγεί σε πραγματική σύγκλιση με τις περισσότερο ανεπτυγμένες ευρωπαϊκές οικονομίες. Άλλωστε, για μια επένδυση το κύριο ζητούμενο είναι η αξιοπιστία της πολιτικής και οι προσδοκίες που δημιουργούνται για την πορεία της οικονομίας σε ένα εύλογο βάθος χρόνου. Aυτό ήταν το κύριο ασθενές σημείο του ελληνικού προγράμματος προσαρμογής έως τώρα και αυτό πρέπει και μπορεί να διορθωθεί πλέον -αλλιώς μια αρνητική πορεία θα είναι προδιαγεγραμμένη. Tαυτόχρονα, θα πρέπει να γίνουν αποφασιστικές κινήσεις για τη σταθεροποίηση των τραπεζών μέσα στο επόμενο βραχύ χρονικό διάστημα, με τρόπο ώστε να διευκολύνεται αφενός η προσέλκυση επενδυτών προς αυτές, αλλά κυρίως η απελευθέρωση πόρων που σήμερα είναι δεσμευμένοι και πρέπει να κατευθυνθούν σε νέο δανεισμό. Aλλες επιμέρους πλευρές της πολιτικής πρέπει επίσης να συγκλίνουν σταδιακά προς αυτή την κατεύθυνση, όπως το φορολογικό σύστημα, η αναδιάρθρωση της δημόσιας διοίκησης και η λειτουργία του ταμείου δημόσιας περιουσίας ως μοχλός για την προσέλκυση ιδιωτικών κεφαλαίων.

Oι νέες επενδύσεις και η επιχειρηματικότητα μπορούν να είναι το πλαίσιο στο οποίου θα επιτευχθούν και ενδιάμεσοι στόχοι της οικονομικής πολιτικής, όπως η ένταση του ανταγωνισμού στις αγορές, η καταπολέμηση της αδιαφάνειας και της διαφθοράς, η προώθηση της καινοτομίας και η αντιστροφή της φυγής επιστημόνων και άλλων νέων προς το εξωτερικό. Θα ήταν επικίνδυνη αυταπάτη ότι κάποιος από αυτούς τους στόχους θα μπορεί να επιτευχθεί σε κενό επενδύσεων. Oι αποφάσεις λοιπόν μπορεί να είναι ξεκάθαρες και άμεσες.