Ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις με στόχο την ανάπτυξη

Οσο διαρκούσε η τεχνητή οικονομική «ευημερία» της χώρας όλοι ήταν ευχαριστημένοι, υπήρξαν δε εποχές που η «ευημερία» αυτή είχε εκτοξευθεί τόσο ψηλά που πολλοί μιλούσαν για μια ταχύτατα αναπτυσσόμενη οικονομία.



Τα μηνύματα, περί του αντιθέτου, που κατά καιρούς είχαν σταλεί δεν λήφθηκαν ποτέ σοβαρά υπόψη από τους αποδέκτες τους, όπως επίσης και η διαπίστωση ότι «κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας» δεν προβλημάτιζε κανέναν και ιδού το αποτέλεσμα. Η να βιώνει μια πρωτοφανή οικονομική ύφεση και από το 2010 έχει μπει υπό αυστηρή επιτήρηση χλευαζόμενη παράλληλα από σημαντικούς παράγοντες των «εταίρων» και «σωτήρων» της.

Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς από τις αιτίες που οδήγησαν τη χώρα σε αυτήν την κατάσταση; Να θυμηθεί το πολιτικό σύστημα το οποίο ευημερούσε στηριζόμενο στις πελατειακές σχέσεις; Να θυμηθεί τη φούσκα του χρηματιστηρίου όπου κάθε πόλη και χωριό είχε αποκτήσει εταιρείες λήψης και διαβίβασης χρηματιστηριακών εντολών; Να θυμηθεί τους Ολυμπιακούς αγώνες του 2004 για τους οποίους, εκτός από την κατασκευή των συγκοινωνιακών έργων στην Αθήνα, όλα τα υπόλοιπα έργα για τα οποία δαπανήθηκαν αστρονομικά ποσά σήμερα είναι παρατημένα; Να θυμηθεί τη διαφθορά; Να θυμηθεί τη φοροδιαφυγή; Να θυμηθεί τι; Ότι και να θυμηθεί, επιπλέον των ενδεικτικά προαναφερομένων, θα οδηγηθεί στη διαπίστωση ότι η παρούσα οικονομική κατάσταση της χώρας είναι αποτέλεσμα εφαρμογής πολιτικών χωρίς στόχευση, πολιτικών χωρίς αναπτυξιακό όραμα, πολιτικών βασισμένων σε παροχές που εξυπηρετούσαν τις πελατειακές σχέσεις για την υλοποίηση των οποίων η χώρα δανείστηκε ιλιγγιώδη ποσά.

Τα τελευταία έξι χρόνια οι πολίτες της χώρας έχουν αποδοθεί σε μία προσπάθεια προσαρμογής σε μία κατάσταση, πρωτόγνωρη για την πλειοψηφία αυτών. Ανησυχία, αβεβαιότητα αλλά και ο φόβος για το τι θα ξημερώσει η επόμενη μέρα στην ημερήσια διάταξη. Μισθοί, για τους τυχερούς που εργάζονται πετσοκομμένοι, συντάξεις ομοίως με τους δανειστές να θέλουν περαιτέρω μείωσή τους, φορολογία στα ύψη. Σκληρά δημοσιονομικά μέτρα που οδήγησαν στη συρρίκνωση της αγοραστικής δύναμης και κατά συνέπεια στη μείωση της κατανάλωσης με αποτέλεσμα ο τζίρος των επιχειρήσεων να έχει κατακρημνισθεί στα τάρταρα, οι ζημιές να έχουν ανέλθει σε μεγάλα ύψη, η ρευστότητα να έχει μηδενισθεί και να μην μπορούν να είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους, εκτός πολύ ελαχίστων περιπτώσεων.

Είναι δεδομένο ότι μια περίοδος ύφεσης, όσο μεγάλη και αν είναι, ακολουθείται από μια περίοδο ανάπτυξης. Η ελπίδα για ανάπτυξη πρέπει να γίνει πίστη και αυτό μπορεί να επιτευχθεί με συγκεκριμένες πολιτικές οι οποίες πρέπει να εφαρμοσθούν κατά προτεραιότητα έτσι ώστε να αρχίσει η χώρα να μπαίνει σε τροχιά αρχικά ανάκαμψης και στη συνέχεια ανάπτυξης. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι δημοσιονομική εξυγίανση δεν επιτυγχάνεται αν δεν συνοδεύεται από ένα προχωρημένο αναπτυξιακό σχέδιο διότι η υγιής και μόνιμη αύξηση των δημοσίων εσόδων απαιτεί ανάπτυξη της οικονομίας.

Η μέχρι σήμερα επιδίωξη επίτευξης ανέφικτων στόχων και η αναζήτηση λύσεων σε λάθος κατεύθυνση είχαν ως αποτέλεσμα τη διατήρηση της ύφεσης. Αν συνεχίσουν να κυριαρχούν τότε δεν μπορεί να ληφθεί καμία ουσιαστική πρωτοβουλία, στον τομέα της ανάπτυξης. Η ανάπτυξη για να έρθει απαιτεί ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις, κάτι που αν δεν γίνει πάλι σε ένα χρόνο θα λέμε και θα γράφουμε ακριβώς τα ίδια. Χρόνια πολλά, υγεία, ευτυχισμένο και δημιουργικό το 2016.