Η μοναδική επιλογή για την οικονομία

Η ανάλυση των οικονομικών αποτελεσμάτων των εισηγμένων για το 2015 έδειξε ότι είχαν ζημίες 7,5 δισ. ευρώ και ο τζίρος τους μειώσεις κατά 4,7%.



Σε μια χρονιά από τις χειρότερες στην εποχή της κρίσης εξαιτίας των κλειστών τραπεζών, της καθυστέρησης στις διαπραγματεύσεις με τους Θεσμούς και της γενικότερης πολιτικής αναταραχής με τις δύο εθνικές εκλογές και το δημοψήφισμα, ήταν αναμενόμενα τα αποτελέσματα.

Κάποιοι μάλιστα γνώστες της αγοράς και των επιχειρήσεων λένε «πάλι καλά που δεν υπήρξε πλήρης κατάρρευση του ελληνικού επιχειρείν με όσα έγιναν».

Το ερώτημα που τίθεται πλέον βασανιστικά είναι αν και το 2016 θα δημιουργηθούν τέτοιες συνθήκες που θα αποτρέψουν τις ελληνικές εταιρείες από το σχέδιο διάσωσης που οι ίδιες εκπονούν. Αν θα αποτραπεί ο νέος κύκλος ζημιών, εσωστρέφειας ή όπως λένε στην αγορά «μιζέριας» της ελληνικής επιχειρηματικότητας.

Βασικές προϋποθέσεις για την ανάκαμψη των εταιρειών είναι τρεις:

Η πρώτη είναι να ολοκληρωθεί επιτυχώς η αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας και να τεθούν οι βάσεις για μια ανάπτυξη που δεν θα βασίζεται σε δανεικά. Σ’ αυτό πρέπει να προστεθεί βεβαίως και η πολιτική σταθερότητα που αποτελεί προαπαιτούμενο για την ανάπτυξη των επιχειρήσεων, την ανάκτηση της εμπιστοσύνης των πολιτών, την αύξηση της απασχόλησης και της κατανάλωσης.

Η δεύτερη είναι η σταθεροποίηση του τραπεζικού συστήματος. Χωρίς ισχυρές τράπεζες οι οποίες θα δίνουν δάνεια και θα συμβάλουν στην ενίσχυση της ρευστότητας της πραγματικής οικονομίας είναι αδύνατο να βγει το επιχειρείν από το τέλμα.

Η τρίτη προϋπόθεση αφορά το κράτος. Τα κίνητρα που προσφέρει, το σταθερό επενδυτικό περιβάλλον που δεσμεύεται να δημιουργήσει, την αναπτυξιακή διάσταση της οικονομικής πολιτικής που οφείλει να έχει πρώτη στην ατζέντα του. Κι αυτή η κυβέρνηση οφείλει να αφήσει πίσω τις ιδεοληψίες και τις καθυστερήσεις και να προχωρήσει σε ένα γενναίο άνοιγμα στην αγορά.

Η υφυπουργός Βιομηχανίας, στη συνέντευξη που δίνει σήμερα στην «Η», μιλά για υγιή επιχειρηματικότητα και ανάπτυξη ως μοναδική λύση, διότι σε άλλη περίπτωση απλά θα κάνουμε αναδιανομή της φτώχειας μας. Αυτό ακριβώς συμβαίνει τα τελευταία δραματικά χρόνια. Χωρίς νέες επενδύσεις από Ελληνες και ξένους και χωρίς την πολύπλευρη στήριξη της εγχώριας επιχειρηματικότητας, η χώρα δεν έχει καμιά τύχη. Θα «κυνηγάει την ουρά» της σε έναν φαύλο κύκλο ύφεσης, εσωστρέφειας, ανεργίας και τελικά φτώχειας.

Δεν υπάρχουν άλλες δικαιολογίες. Η κυβέρνηση πρέπει να μάθει από τα λάθη της και να κάνει την ολοκληρωτική στροφή στον ρεαλισμό. Με τις αποκρατικοποιήσεις που υποσχέθηκε, με τον αναπτυξιακό νόμο που προωθεί, με τη στήριξη των ελληνικών εταιρειών και με την «απελευθέρωση» μεγάλων επενδύσεων και έργων υποδομής που βρίσκονται σε ομηρεία.

Δεν υπάρχει άλλη επιλογή.